ثُمَّ كانَ عاقِبَةَ الَّذِينَ أَساؤُا السُّواى أَنْ كَذَّبُوا بِآياتِ اللَّهِ وَ كانُوا بِها يَسْتَهْزِؤُنَ ﴿۱۰﴾
آنگاه سرانجامِ کسانی که مرتکب بدی شدند، بدتر شد؛ زیرا که آیات خدا را دروغ شمرده و به باد استهزاء می‌گرفتند.
سوره روم (30) آیه 10
صفحه
405
سوره
روم (30)
آیه
10
اللَّهُ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿۱۱﴾
خداست که آفرینش را آغاز می‌کند و سپس تکرار می‌کند، آنگاه به پیشگاه او بازگردانده می‌شوید.
سوره روم (30) آیه 11
صفحه
405
سوره
روم (30)
آیه
11
وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ ﴿۱۲﴾
و روزی که رستاخیز برپا شود، بزهکاران نومید و خاموش می‌شوند.
سوره روم (30) آیه 12
صفحه
405
سوره
روم (30)
آیه
12
وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ مِنْ شُرَكائِهِمْ شُفَعاءُ وَ كانُوا بِشُرَكائِهِمْ كافِرِينَ ﴿۱۳﴾
و هیچ شفیع و مددکاری از میان معبودانشان نخواهند داشت و [حتّی] انکارشان می‌کنند(1).
سوره روم (30) آیه 13
صفحه
405
سوره
روم (30)
آیه
13
1
انکار و اعتراض معبودان و عابدان را نسبت به یکدیگر در روز قیامت، به صورت کامل‌تر در آیات 28 و 29 یونس(10) و 81 و 82 مریم(19) ملاحظه فرمایید.
وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَتَفَرَّقُونَ ﴿۱۴﴾
و روزی که رستاخیز برپا شود، [مردم] پراکنده [و از هم متمایز] شوند(1).
سوره روم (30) آیه 14
صفحه
405
سوره
روم (30)
آیه
14
1
به آیات 59 یس(36) و 21 جاثیه(45) توجّه فرمایید.
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَهُمْ فِي رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ ﴿۱۵﴾
سپس مؤمنانِ نیک‌رفتار را در گلزاری شادمان می‌کنند.
سوره روم (30) آیه 15
صفحه
405
سوره
روم (30)
آیه
15
وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ لِقاءِ الْآخِرَةِ فَأُولئِكَ فِي الْعَذابِ مُحْضَرُونَ ﴿۱۶﴾
ولی کسانی که انکار ورزیدند و آیات ما و دیدار آخرت را دروغ شمردند، برای مجازات(1) احضار خواهند شد(2).
سوره روم (30) آیه 16
صفحه
406
سوره
روم (30)
آیه
16
1
برای توجیه ترجمه «عذاب» به مجازات، به زیرنویس آیه 46 انبیاء(21) مراجعه فرمایید.
2
این مجازات نتیجه رفتار خودشان بود؛ به آیه 44 یونس(10) توجّه فرمایید.
فَسُبْحانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ ﴿۱۷﴾
آنگاه که به شب درمی‌آیید و به بامداد، خدای را تقدیس کنید.
سوره روم (30) آیه 17
صفحه
406
سوره
روم (30)
آیه
17
وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ عَشِيًّا وَ حِينَ تُظْهِرُونَ ﴿۱۸﴾
در آسمانها و زمین و شبانگاه و به گاهی که به نیمروز می‌رسید [و همواره]، ستایش خاصّ اوست.
سوره روم (30) آیه 18
صفحه
406
سوره
روم (30)
آیه
18
يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ كَذلِكَ تُخْرَجُونَ ﴿۱۹﴾
[موجود] زنده را از [ماده] بی‌جان پدید می‌آورد و [ماده] بی‌جان را از [موجود] زنده [که تبادل دائمی مرگ و حیات از اوست] و زمین را پس از خزان و خشکی‌اش حیات می‌بخشد؛ و شما نیز همین گونه برانگیخته خواهید شد.
سوره روم (30) آیه 19
صفحه
406
سوره
روم (30)
آیه
19