وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلى ثَمُودَ أَخاهُمْ صالِحاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ فَإِذا هُمْ فَرِيقانِ يَخْتَصِمُونَ ﴿۴۵﴾
بر قوم ثمود برادرشان صالح را فرستادیم، [با این پیام] که: [تنها] خدای را بندگی کنید، امّا آنان دو گروه شدند و به مخاصمه پرداختند(1).
سوره نمل (27) آیه 45
صفحه
380
سوره
نمل (27)
آیه
45
1
داستان این مخاصمه در آیات 75 و 76 اعراف(7) آمده است.
قالَ يا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْ لا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿۴۶﴾
[صالح] گفت: ای قوم من، چرا به جای رحمت، شتابزده خواهان مجازات هستید(1)؟ چرا از خدا آمرزش نمیخواهید، بسا که مورد رحمت قرار گیرید؟
سوره نمل (27) آیه 46
صفحه
380
سوره
نمل (27)
آیه
46
1
این گفتار صالح، پاسخ گفتارِ انکار و استهزاءآمیزِ قوم وی در آیه 77 اعراف(7) است
قالُوا اطَّيَّرْنا بِكَ وَ بِمَنْ مَعَكَ قالَ طائِرُكُمْ عِنْدَ اللَّهِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ ﴿۴۷﴾
گفتند: ما تو و همراهانت را به فال بد گرفتهایم(1)؛ گفت: فال بد [و مصائب و سرنوشت] شما در اختیار خداست، بلکه [در برابر او] مورد آزمایش قرار گرفتهاید.
سوره نمل (27) آیه 47
صفحه
380
سوره
نمل (27)
آیه
47
1
کلمه «اِطَّیرنا» در اصل «تَطَیرنا» است و از باب تفعُّل میباشد.
وَ كانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَ لا يُصْلِحُونَ ﴿۴۸﴾
در آن شهر نُه دسته کوچک بودند(1) که در آن سرزمین تبهکاری میکردند، نه اصلاح.
سوره نمل (27) آیه 48
صفحه
380
سوره
نمل (27)
آیه
48
1
«رهط» به گروهی از مردان میگویند که عدّه آنها کمتر از ده نفر باشد.
قالُوا تَقاسَمُوا بِاللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُ وَ أَهْلَهُ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِ ما شَهِدْنا مَهْلِكَ أَهْلِهِ وَ إِنَّا لَصادِقُونَ ﴿۴۹﴾
[آنان] گفتند: بیایید همقسم شوید به خدا، که به او و خانوادهاش شبیخون بزنیم، آنگاه به خونخواهش بگوییم: ما در جریان قتل خانوادهاش نبودیم و راست میگوییم.
سوره نمل (27) آیه 49
صفحه
380
سوره
نمل (27)
آیه
49
وَ مَكَرُوا مَكْراً وَ مَكَرْنا مَكْراً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ ﴿۵۰﴾
دسیسه سختی [برای قتل صالح] کردند، ما هم [متقابلاً] دسیسه کردیم، ولی نفهمیدند(1).
سوره نمل (27) آیه 50
صفحه
380
سوره
نمل (27)
آیه
50
1
منظور از مکر خدا در اینجا مجازات مکر گناهکاران است که بنا به صنعت «مشاکله» در زبان عرب، جزای عمل از نوع خود عمل ذکر شده است؛ نمونه مجازات را در آیه 182 اعراف(7) ملاحظه فرمایید.
فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْناهُمْ وَ قَوْمَهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۵۱﴾
ببین سرانجام دسیسه آنان چگونه بود؛ آنان و قومشان را به تمامی هلاک کردیم.
سوره نمل (27) آیه 51
صفحه
380
سوره
نمل (27)
آیه
51
فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خاوِيَةً بِما ظَلَمُوا إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿۵۲﴾
اینک خانههایشان به کیفر ستمی که کردند ویران و تهی مانده(1) که در این [امر] برای اهل دانش نشانهای است.
سوره نمل (27) آیه 52
صفحه
380
سوره
نمل (27)
آیه
52
1
به آیه 44 یونس(10) توجّه فرمایید.
وَ أَنْجَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ ﴿۵۳﴾
و کسانی را که ایمان آورده و پروا میکردند، نجات دادیم(1).
سوره نمل (27) آیه 53
صفحه
380
سوره
نمل (27)
آیه
53
1
به بخش انتهایی آیه 128 اعراف(7) و العاقبه للمتقین توجّه فرمایید.
وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ ﴿۵۴﴾
و لوط را [به یاد آر] آنگاه که به قوم خود گفت: چرا به عملی بیشرمانه دست میزنید با آنکه [زشتی آن را] میبینید؟
سوره نمل (27) آیه 54
صفحه
380
سوره
نمل (27)
آیه
54