أَ لَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وادٍ يَهِيمُونَ ﴿۲۲۵﴾
آیا توجّه نکرده‌ای که آنان در هر طریقی سرگردانند،
سوره شعراء (26) آیه 225
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
225
وَ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ ما لا يَفْعَلُونَ ﴿۲۲۶﴾
و سخنانی [به مبالغه] می‌گویند که [معتقد نیستند و] عمل نمی‌کنند؛
سوره شعراء (26) آیه 226
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
226
إِلاَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ ذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيراً وَ انْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ ﴿۲۲۷﴾
مگر مؤمنانِ نیک‌رفتار که فراوان به یاد خدا هستند و پس از آنکه ستم دیدند، [با اشعار خود] داد می‌ستانند؛ و به زودی ستمگران متوجّه خواهند شد که با چه وضعی دگرگون می‌شوند(1).
سوره شعراء (26) آیه 227
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
227
1
موارد نمونه آن را در آیات 39 و 40 قصص(28) و 39 و 40 عنکبوت(29) ملاحظه فرمایید.