قالَ وَ ما عِلْمِي بِما كانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۱۱۲﴾
[نوح] گفت: من چه آگاهی از آنچه [در گذشته] می‌کردند دارم(1)؟
سوره شعراء (26) آیه 112
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
112
1
آیه به وضوح نشان می‌دهد که پیامبران علم غیب نداشته‌اند، همان طور که صریحا در آیات 50 انعام(6) و 188 اعراف(7) آمده است.
إِنْ حِسابُهُمْ إِلاَّ عَلى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ ﴿۱۱۳﴾
حسابشان تنها با صاحب‌اختیار من است، اگر درست درک کنید؛
سوره شعراء (26) آیه 113
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
113
وَ ما أَنَا بِطارِدِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۱۱۴﴾
و من هرگز مؤمنان را طرد نخواهم کرد(1)؛
سوره شعراء (26) آیه 114
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
114
1
به آیه 52 انعام(6) توجّه فرمایید.
إِنْ أَنَا إِلاَّ نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿۱۱۵﴾
زیرا هشداردهنده آشکاری بیش نیستم.
سوره شعراء (26) آیه 115
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
115
قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ ﴿۱۱۶﴾
گفتند: ای نوح، اگر [از این سخنان] بازنایستی، سنگسار خواهی شد.
سوره شعراء (26) آیه 116
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
116
قالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ ﴿۱۱۷﴾
گفت: صاحب‌اختیارا، قوم من مرا دروغ‌پرداز شمردند.
سوره شعراء (26) آیه 117
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
117
فَافْتَحْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُمْ فَتْحاً وَ نَجِّنِي وَ مَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۱۱۸﴾
میان من و آنان [به حق] داوری کن و من و مؤمنان همراهم را نجات ده.
سوره شعراء (26) آیه 118
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
118
فَأَنْجَيْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ ﴿۱۱۹﴾
آنگاه او و همراهانش را در آن کشتی انباشته(1) نجات دادیم؛
سوره شعراء (26) آیه 119
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
119
1
انباشته از دامهای مختلف نر و ماده؛ به آیه 40 هود(11) توجّه فرمایید.
ثُمَّ أَغْرَقْنا بَعْدُ الْباقِينَ ﴿۱۲۰﴾
و بقیه را غرق کردیم.
سوره شعراء (26) آیه 120
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
120
إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۱۲۱﴾
به راستی در این [امور] نشانه‌ای است [از تدبیرِ خدا] و[لی] بیشترشان سرِ ایمان نداشتند.
سوره شعراء (26) آیه 121
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
121