سوره شعراء (26) - شاعران
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای گستردهمهر [و] جاودانمهر
صفحه
-
سوره
شعراء (26)
آیه
-
طسم ﴿۱﴾
طا، سین، میم.
سوره شعراء (26) آیه 1
صفحه
367
سوره
شعراء (26)
آیه
1
تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبِينِ ﴿۲﴾
این آیاتِ کتاب روشنگر است.
سوره شعراء (26) آیه 2
صفحه
367
سوره
شعراء (26)
آیه
2
لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ أَلاَّ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿۳﴾
مباد خود را از [اندوهِ] اینکه ایمان نمیآورند به هلاکت اندازی(1).
سوره شعراء (26) آیه 3
صفحه
367
سوره
شعراء (26)
آیه
3
1
«لَعَلَّ» در اینجا معنی نهی میدهد؛ بخش پایانی آیه 68 مائده(5) و نیمه دوّم آیه 8 فاطر(35) مؤید آن است. آیات 56 قصص(28) ، 103 یوسف(12) و 2 طه(20) نیز به گونهای دیگر آن را تأیید میکند.
إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ ﴿۴﴾
اگر اراده کنیم، از آسمان معجزهای بر آنان نازل میکنیم که در برابر آن با فروتنی سر فرود آرند(1).
سوره شعراء (26) آیه 4
صفحه
367
سوره
شعراء (26)
آیه
4
1
اعناق: جمع عُنُق: گردن.
وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمنِ مُحْدَثٍ إِلاَّ كانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ ﴿۵﴾
هیچ سخن تازهای از خدای رحمان بر آنان نمیرسید، مگر اینکه از آن رویگردان بودند.
سوره شعراء (26) آیه 5
صفحه
367
سوره
شعراء (26)
آیه
5
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبؤُا ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ ﴿۶﴾
در حقیقت تکذیب [و استهزا] کردند، ولی به زودی خبرهای(1) آنچه استهزایش میکردند به آنان خواهد رسید.
سوره شعراء (26) آیه 6
صفحه
367
سوره
شعراء (26)
آیه
6
1
به زیرنویس دوم آیه 5 انعام(6) مراجعه فرمایید.
أَ وَ لَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنا فِيها مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ ﴿۷﴾
آیا به زمین نمینگرند که چه بسیار از هرگونه [گیاه] سودمندی در آن رویاندیم.
سوره شعراء (26) آیه 7
صفحه
367
سوره
شعراء (26)
آیه
7
إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۸﴾
به راستی در این [امور] نشانهای است [از تدبیرِ خدا]، و[لی] بیشترشان سرِ ایمان نداشتند.
سوره شعراء (26) آیه 8
صفحه
367
سوره
شعراء (26)
آیه
8
وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۹﴾
بیگمان صاحباختیار تو فرادست و مهربان است.
سوره شعراء (26) آیه 9
صفحه
367
سوره
شعراء (26)
آیه
9
وَ إِذْ نادى رَبُّكَ مُوسى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿۱۰﴾
[به یاد آر] هنگامی که صاحباختیارت موسی را ندا داد که: به سراغ آن گروه ستمگر برو،
سوره شعراء (26) آیه 10
صفحه
367
سوره
شعراء (26)
آیه
10