وَ لَقَدْ آتَيْنا إِبْراهِيمَ رُشْدَهُ مِنْ قَبْلُ وَ كُنَّا بِهِ عالِمِينَ ﴿۵۱﴾
و قبلاً به ابراهیم کمالی که سزاوارش بود عطا کردیم و نسبت به او شناخت داشتیم.
سوره انبیاء (21) آیه 51
صفحه
326
سوره
انبیاء (21)
آیه
51
إِذْ قالَ لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ ما هذِهِ التَّماثِيلُ الَّتِي أَنْتُمْ لَها عاكِفُونَ ﴿۵۲﴾
آنگاه که به پدر و قومش گفت: این مجسّمه‌ها(1) چیست که شما به خدمتش ایستاده‌اید؟
سوره انبیاء (21) آیه 52
صفحه
326
سوره
انبیاء (21)
آیه
52
1
تماثیل: جمع تمثال: مجسمه.
قالُوا وَجَدْنا آباءَنا لَها عابِدِينَ ﴿۵۳﴾
گفتند: دیدیم که پدرانمان هم آنها را عبادت می‌کردند.
سوره انبیاء (21) آیه 53
صفحه
326
سوره
انبیاء (21)
آیه
53
قالَ لَقَدْ كُنْتُمْ أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ ﴿۵۴﴾
گفت: مسلّماً شما و پدرانتان در گمراهی آشکاری بوده‌اید.
سوره انبیاء (21) آیه 54
صفحه
326
سوره
انبیاء (21)
آیه
54
قالُوا أَ جِئْتَنا بِالْحَقِّ أَمْ أَنْتَ مِنَ اللاَّعِبِينَ ﴿۵۵﴾
گفتند: آیا [سخن] حق را برای ما آورده‌ای یا بازی‌ات گرفته است؟
سوره انبیاء (21) آیه 55
صفحه
326
سوره
انبیاء (21)
آیه
55
قالَ بَلْ رَبُّكُمْ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الَّذِي فَطَرَهُنَّ وَ أَنَا عَلى ذلِكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ ﴿۵۶﴾
گفت: صاحب‌اختیار شما، [همان] صاحب‌اختیار آسمانها و زمین است، همان کسی که آنها را آفریده است و من بر این(1) [واقعیت] گواهم.
سوره انبیاء (21) آیه 56
صفحه
326
سوره
انبیاء (21)
آیه
56
1
در مورد کلمه «ذلکم» به زیرنویس آیه 95 انعام(6) مراجعه فرمایید.
وَ تَاللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصْنامَكُمْ بَعْدَ أَنْ تُوَلُّوا مُدْبِرِينَ ﴿۵۷﴾
و [در دل گفت:] به خدا سوگند در غیاب شما تدبیری برای بتهای شما می‌کنم.
سوره انبیاء (21) آیه 57
صفحه
326
سوره
انبیاء (21)
آیه
57
فَجَعَلَهُمْ جُذاذاً إِلاَّ كَبِيراً لَهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَيْهِ يَرْجِعُونَ ﴿۵۸﴾
آنگاه [در فرصتی مناسب] همه را در هم شکست جز بزرگترین بت، تا به سراغ او آیند [و پاسخ محکوم کننده‌ای بدهد(1)].
سوره انبیاء (21) آیه 58
صفحه
327
سوره
انبیاء (21)
آیه
58
1
برای توجیه افزوده، به آیه 63 انبیاء(21) توجّه فرمایید.
قالُوا مَنْ فَعَلَ هذا بِآلِهَتِنا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۵۹﴾
[چون بازآمدند،] گفتند: هر که با معبودان ما چنین کرده، قطعاً ستمگر است(1).
سوره انبیاء (21) آیه 59
صفحه
327
سوره
انبیاء (21)
آیه
59
1
در اینجا قومش ابراهیم را «ستمگر» خواندند ولی پس از کمی گفتگو با ابراهیم، به این نتیجه رسیدند که خود ستمگر بوده‌اند؛ به آیه 64 انبیاء(همین سوره) توجّه فرمایید.
قالُوا سَمِعْنا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقالُ لَهُ إِبْراهِيمُ ﴿۶۰﴾
گفتند: شنیده‌ایم که جوانی به نام ابراهیم از آنها [به بدی] یاد می‌کرد.
سوره انبیاء (21) آیه 60
صفحه
327
سوره
انبیاء (21)
آیه
60