قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى إِلَيَّ أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً ﴿۱۱۰﴾
بگو: من فقط بشری همچون شما هستم(1) [با این تفاوت] که به من وحی میشود: معبود شما معبودی است یگانه؛ و هر که امیدِ لقای صاحباختیار خویش دارد، باید به اعمال شایسته دست زند و در بندگی صاحباختیارش احدی را کنار او قرار ندهد.
سوره کهف (18) آیه 110
صفحه
304
سوره
کهف (18)
آیه
110
1
برای توضیح بیشتر به آیه 50 انعام(6) توجّه فرمایید.