أَوْ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَ عِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الْأَنْهارَ خِلالَها تَفْجِيراً ﴿۹۱﴾
یا باغی از درختان خرما و انگور در اختیار تو باشد که در میان آن نهرهایی به جریان اندازی،
سوره اسراء (17) آیه 91
صفحه
291
سوره
اسراء (17)
آیه
91
أَوْ تُسْقِطَ السَّماءَ كَما زَعَمْتَ عَلَيْنا كِسَفاً أَوْ تَأْتِيَ بِاللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ قَبِيلاً ﴿۹۲﴾
یا چنانکه تصوّر کرده‌ای، آسمان را پاره پاره(1) بر سر ما فرود آری(2)، یا خدا و فرشتگان را در برابر ما حاضر نمایی،
سوره اسراء (17) آیه 92
صفحه
291
سوره
اسراء (17)
آیه
92
1
کسَف: جمع کسفَه: قِطعَه.
2
اشاره است به مضمون آیه 9 سبأ(34).
أَوْ يَكُونَ لَكَ بَيْتٌ مِنْ زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقى فِي السَّماءِ وَ لَنْ نُؤْمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّى تُنَزِّلَ عَلَيْنا كِتاباً نَقْرَؤُهُ قُلْ سُبْحانَ رَبِّي هَلْ كُنْتُ إِلاَّ بَشَراً رَسُولاً ﴿۹۳﴾
یا کاخی از طلا [در اختیار] داشته باشی، یا بر آسمان بالا روی؛ و بالارفتنت را [نیز] باور نمی‌کنیم، مگر اینکه نوشته‌ای بر ما فرود آری که آن را بخوانیم(1)؛ بگو: صاحب‌اختیارم را تقدیس می‌کنم، آیا من جز بشری پیام رسان هستم(2)؟
سوره اسراء (17) آیه 93
صفحه
291
سوره
اسراء (17)
آیه
93
1
به آیات 7 انعام(6) و 52 مدثر(74) توجّه فرمایید.
2
در مورد سه آیه اخیر به آیات 96 و 97 یونس(10) توجّه فرمایید.
وَ ما مَنَعَ النَّاسَ أَنْ يُؤْمِنُوا إِذْ جاءَهُمُ الْهُدى إِلاَّ أَنْ قالُوا أَ بَعَثَ اللَّهُ بَشَراً رَسُولاً ﴿۹۴﴾
آنگاه که [قرآن، عامل] هدایت بر مردم عرضه شد، چیزی آنان را از ایمان بازنداشت، جز اینکه گفتند: چگونه خدا بشری را به رسالت برانگیخته است(1)؟!
سوره اسراء (17) آیه 94
صفحه
291
سوره
اسراء (17)
آیه
94
1
مفهوم این آیه به بیان دیگر در آیات 14 فصلت(41) ، 24 و 34 و 47 مؤمنون(23) و 24 قمر(54) آمده و پاسخ تصوّر جاهلانه آنان در آیات 43 نحل(16) و 8 انبیاء(21) آمده است.
قُلْ لَوْ كانَ فِي الْأَرْضِ مَلائِكَةٌ يَمْشُونَ مُطْمَئِنِّينَ لَنَزَّلْنا عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ مَلَكاً رَسُولاً ﴿۹۵﴾
بگو: اگر در زمین فرشتگانی به طور عادی آمد و شد داشتند، فرشته‌ای را از آسمان به رسالت بر آنان نازل می‌کردیم(1).
سوره اسراء (17) آیه 95
صفحه
291
سوره
اسراء (17)
آیه
95
1
اشاره است به گفتار مشرکان در آیه 7 فرقان(25).
قُلْ كَفى بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ إِنَّهُ كانَ بِعِبادِهِ خَبِيراً بَصِيراً ﴿۹۶﴾
بگو: خدا بین من و شما به عنوان گواه کافی است؛ زیرا او به [حال] بندگانش آگاه و بیناست.
سوره اسراء (17) آیه 96
صفحه
291
سوره
اسراء (17)
آیه
96
وَ مَنْ يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِهِ وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلى وُجُوهِهِمْ عُمْياً وَ بُكْماً وَ صُمًّا مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّما خَبَتْ زِدْناهُمْ سَعِيراً ﴿۹۷﴾
هر که را خدا هدایت کند(1)، راه‌یافته [واقعی] است و کسانی که خدا گمراهشان کند(2)، در برابر خدا کارسازی برای آنان نخواهی یافت، و روز رستاخیز آنان را کور و گنگ و کر، به رو درافتاده(3) احضار می‌کنیم(4)؛ جایگاهشان دوزخ است که هر گاه [حرارتش] فرونشیند، آتشی سوزان بر آنان می‌افزاییم.
سوره اسراء (17) آیه 97
صفحه
292
سوره
اسراء (17)
آیه
97
1
به آیه 11 تغابن(64) و من یؤمن باللّه یهد قلبه توجّه فرمایید.
2
به آیه 27 ابراهیم(14) و یضل اللّه الظالمین توجّه فرمایید.
3
در آیه 48 قمر(54) روشن‌تر بیان شده است.
4
برای توجیه ترجمه «حشر» به بخش پایانی آیه 61 قصص(28) توجّه فرمایید.
ذلِكَ جَزاؤُهُمْ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِآياتِنا وَ قالُوا أَ إِذا كُنَّا عِظاماً وَ رُفاتاً أَ إِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقاً جَدِيداً ﴿۹۸﴾
این سزای آنان است، به سبب آنکه آیات ما را انکار کردند و گفتند: چگونه وقتی استخوان و خاک شدیم، با آفرینش جدیدی برانگیخته خواهیم شد؟
سوره اسراء (17) آیه 98
صفحه
292
سوره
اسراء (17)
آیه
98
أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ قادِرٌ عَلى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَ جَعَلَ لَهُمْ أَجَلاً لا رَيْبَ فِيهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إِلاَّ كُفُوراً ﴿۹۹﴾
آیا توجّه نکردند که خدایی که آسمانها و زمین را آفریده، بر آفرینش همانند آنان قادر است(1)؟ و برای [برانگیزش] آنان زمانی تردیدناپذیر مقرّر داشته است، ولی ستمکاران سر باز زدند [و] جز سرِ انکار نداشتند.
سوره اسراء (17) آیه 99
صفحه
292
سوره
اسراء (17)
آیه
99
1
به آیه 57 غافر(40) توجّه فرمایید.
قُلْ لَوْ أَنْتُمْ تَمْلِكُونَ خَزائِنَ رَحْمَةِ رَبِّي إِذاً لَأَمْسَكْتُمْ خَشْيَةَ الْإِنْفاقِ وَ كانَ الْإِنْسانُ قَتُوراً ﴿۱۰۰﴾
بگو: اگر شما همه خزاین رحمت صاحب‌اختیار مرا در اختیار می‌داشتید، [باز هم] از ترس خرج کردن امساک می‌کردید، که انسان همواره تنگ نظر بوده است.
سوره اسراء (17) آیه 100
صفحه
292
سوره
اسراء (17)
آیه
100