وَ لَقَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذابُ وَ هُمْ ظالِمُونَ ﴿۱۱۳﴾
رسولی از خود آنان به سراغشان آمد، امّا او را دروغپرداز شمردند، از این رو مجازات آنان را فرا گرفت، در حالی که ستمکار بودند.
سوره نحل (16) آیه 113
صفحه
280
سوره
نحل (16)
آیه
113
فَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلالاً طَيِّباً وَ اشْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ ﴿۱۱۴﴾
از آنچه خدا روزی شما کرده است، حلال و پاکیزه بخورید و اگر او را بندگی میکنید، نعمتش را سپاس دارید(1).
سوره نحل (16) آیه 114
صفحه
280
سوره
نحل (16)
آیه
114
1
به آیه 7 ابراهیم(14) توجّه فرمایید.
إِنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَ ما أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۱۱۵﴾
[خدا] تنها مردار، خون(1)، گوشت خوک و آنچه [به هنگام ذبح] نام غیر خدا بر آن برده شده(2) [و برای سلامت و خوشامد طاغوتها قربانی شده باشد]، بر شما حرام کرده است؛ و هر که با بیمیلی و بدون تجاوز [از حدّ سدّ جوع] ناگزیر [از خوردن] گردد، خدا آمرزگاری است مهربان.
سوره نحل (16) آیه 115
صفحه
280
سوره
نحل (16)
آیه
115
1
به زیرنویس اوّل آیه 173 بقره(2) در مورد خون مراجعه فرمایید.
2
به زیرنویس سوم آیه 4 مائده(5) توجّه فرمایید.
وَ لا تَقُولُوا لِما تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هذا حَلالٌ وَ هذا حَرامٌ لِتَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لا يُفْلِحُونَ ﴿۱۱۶﴾
به استناد دروغی که خود بر زبان میرانید، مگویید که این حلال است و آن حرام که دروغ به خدا نسبت دهید(1)؛ زیرا کسانی که دروغ به خدا نسبت میدهند، رستگار نخواهند شد.
سوره نحل (16) آیه 116
صفحه
280
سوره
نحل (16)
آیه
116
1
به نیمه اوّل آیه 148 انعام(6) توجّه فرمایید.
مَتاعٌ قَلِيلٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ ﴿۱۱۷﴾
برخورداری ناچیزی [در دنیا] و مجازاتی دردناک [در آخرت] دارند.
سوره نحل (16) آیه 117
صفحه
280
سوره
نحل (16)
آیه
117
وَ عَلَى الَّذِينَ هادُوا حَرَّمْنا ما قَصَصْنا عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لكِنْ كانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿۱۱۸﴾
بر یهودیان نعمتها[ی دیگری را] که قبلاً برای تو شرح دادهایم، تحریم کردیم(1)؛ و ما بر آنان ستمی نکردیم، بلکه خود در حق خویش ستم میکردند.
سوره نحل (16) آیه 118
صفحه
280
سوره
نحل (16)
آیه
118
1
به آیات 146 انعام(6) و 160 نساء(4) توجّه فرمایید.
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ أَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۱۱۹﴾
باز هم صاحباختیار تو نسبت به کسانی که از سر جهالت مرتکب عمل زشتی شدند، آنگاه پس از آن توبه نموده و [رفتار خود را] اصلاح نمایند، یقیناً پس از آن [توبه،] آمرزنده و مهربان است.
سوره نحل (16) آیه 119
صفحه
281
سوره
نحل (16)
آیه
119
إِنَّ إِبْراهِيمَ كانَ أُمَّةً قانِتاً لِلَّهِ حَنِيفاً وَ لَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿۱۲۰﴾
ابراهیم پیشوایی فرمانبردار خدا و حقگرا بود و در جرگه شرکورزان نبود،
سوره نحل (16) آیه 120
صفحه
281
سوره
نحل (16)
آیه
120
شاكِراً لِأَنْعُمِهِ اجْتَباهُ وَ هَداهُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿۱۲۱﴾
و سپاسدار نعمتهای خدا بود؛ [خدا هم] او را [به دوستی خود(1)] برگزید و به راهی راست(2) هدایتش کرد(3).
سوره نحل (16) آیه 121
صفحه
281
سوره
نحل (16)
آیه
121
1
برای توجیه افزوده، با نیمه دوّم آیه 125 نساء(4) مقایسه فرمایید.
2
برای شناخت سریعتر راه راست به زیرنویس آیه 153 انعام(6) در مورد ده فرمان قرآنی مراجعه فرمایید.
3
معلوم میشود لطف و هدایت الهی همیشه به دنبال بروز شایستگیها ظاهر میگردد.
وَ آتَيْناهُ فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ إِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ ﴿۱۲۲﴾
در دنیا به او نیکویی عطا کردیم؛ و در آخرت نیز در زمره شایستگان خواهد بود(1).
سوره نحل (16) آیه 122
صفحه
281
سوره
نحل (16)
آیه
122
1
اجابت درخواست ابراهیمع است که در آیه 83 شعراء(26) آمده است.