وَ أَنْذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُوا رَبَّنا أَخِّرْنا إِلى أَجَلٍ قَرِيبٍ نُجِبْ دَعْوَتَكَ وَ نَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَ وَ لَمْ تَكُونُوا أَقْسَمْتُمْ مِنْ قَبْلُ ما لَكُمْ مِنْ زَوالٍ ﴿۴۴﴾
مردم را از روزی که مجازات بر آنان فرا میرسد هشدار بده که ستمگران [در آن روز] میگویند: صاحباختیارا، مدّت کمی ما را مهلت ده تا [به دنیا بازگردیم و] دعوت تو را بپذیریم و رسولان را پیروی کنیم؛ [به آنان خواهند گفت:] مگر شما نبودید که قبلاً سوگند یاد میکردید(1) که زوالی نخواهید داشت(2)؟261
ابراهیم (14)
44
به آیه 38 نحل(16) توجّه فرمایید.
مفهوم این آیه به بیان دیگر در آیات 99 و 100 مؤمنون(23) و 10 و 11 منافقون(63) آمده است.
وَ سَكَنْتُمْ فِي مَساكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ وَ تَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنا بِهِمْ وَ ضَرَبْنا لَكُمُ الْأَمْثالَ ﴿۴۵﴾
[مگر نه این است که] در مساکن آنان که بر خویش ستم کردند، سکونت یافتید و برای شما روشن شد که با آنان چه کردیم و [عملاً] برای شما [از احوال گذشتگان] مَثَلها زدیم(1)؟261
ابراهیم (14)
45
معنی و مفهوم این آیه، به بیان دیگر در آیه 26 سجده(32) آمده است.
وَ قَدْ مَكَرُوا مَكْرَهُمْ وَ عِنْدَ اللَّهِ مَكْرُهُمْ وَ إِنْ كانَ مَكْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبالُ ﴿۴۶﴾
آنان دسیسه خود را به کار بردند، در حالی که [کارایی] دسیسه آنان در اختیار خداست؛ و دسیسه آنان چنان نبود که کوهها بدان از جای کنده شود(1).261
ابراهیم (14)
46
منظور این است که تعالیم و کتب پیامبران همواره همچون کوه استوار و پابرجاست؛ به آیه 123 انعام(6) هم توجّه فرمایید.
فَلا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ ذُو انتِقامٍ ﴿۴۷﴾
هرگز مپندار خدا با رسولانش خلف وعده کند(1)، که خدا فرا دست و دادستان است.261
ابراهیم (14)
47
به آیات 55 نور(24) و 51 غافر(40) توجّه فرمایید.
يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ ﴿۴۸﴾
روزی که زمین به زمینی دیگر بدل شود(1) و آسمانها [به آسمانهایی دیگر] و [همه] در پیشگاه خدای یگانه قهّار، پدیدار گردند.261
ابراهیم (14)
48
به آیه 107 طه(20) توجّه فرمایید.
وَ تَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفادِ ﴿۴۹﴾
در آن روز بزهکاران را دست و پابسته در بند(1) مشاهده خواهی کرد(2).261
ابراهیم (14)
49
اصفاد: جمع صَفَد، غل و زنجیر آهنین.
معنی این آیه به بیان دیگر در آیه 13 فرقان(25) آمده است.
سَرابِيلُهُمْ مِنْ قَطِرانٍ وَ تَغْشى وُجُوهَهُمُ النَّارُ ﴿۵۰﴾
جامههاشان(1) از قیر است و آتش چهرههاشان را فرا گرفته است(2)،261
ابراهیم (14)
50
سرابیل: جمع سِربال، تن پوش، جامه.
معنی این عبارت به بیان دیگر در آیات 41 اعراف(7) ، 50 ابراهیم(14) ، 39 انبیاء(21) ، 104 مؤمنون(23) و 16 زمر(39) آمده است.
لِيَجْزِيَ اللَّهُ كُلَّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ ﴿۵۱﴾
تا خدا هر کس را برابر دستاوردش کیفر دهد، که خدا سریعالحساب است.261
ابراهیم (14)
51
هذا بَلاغٌ لِلنَّاسِ وَ لِيُنْذَرُوا بِهِ وَ لِيَعْلَمُوا أَنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ وَ لِيَذَّكَّرَ أُولُوا الْأَلْبابِ ﴿۵۲﴾
این [آیات] ابلاغی است برای مردم تا [توجّه کنند] و بدان هشدار یابند و بدانند که او معبودی یگانه است(1)، و خردمندان پندپذیرند.261
ابراهیم (14)
52
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 37 ق(50) آمده است.