وَ إِنْ ما نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّما عَلَيْكَ الْبَلاغُ وَ عَلَيْنَا الْحِسابُ ﴿۴۰﴾
اگر(1) برخی از مجازاتهایی را که به آنان وعده دادهایم، [در حیاتت] به تو بنماییم، یا [قبل از آن(2)] تو را [از دنیا] برگیریم، [در هر حال(3)] وظیفه تو فقط رساندن پیام است و حساب [آنان] بر عهده ماست.
سوره رعد (13) آیه 40
صفحه
254
سوره
رعد (13)
آیه
40
1
واژه «ان ما» مرکب از «اِن» شرطیه و «ما»ی زائده است که برای تأکید بدان افزوده میشود.
2
برای توجیه افزوده، با آیه 41 و 42 زخرف(43) مقایسه فرمایید.
3
مفهوم آیه با نتیجهگیریهای مختلف در آیات 77 غافر(40) و 41 و 42 زخرف(43) آمده است.
أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا نَأْتِي الْأَرْضَ نَنْقُصُها مِنْ أَطْرافِها وَ اللَّهُ يَحْكُمُ لا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ وَ هُوَ سَرِيعُ الْحِسابِ ﴿۴۱﴾
مگر ندیدند که ما به [تمهید امر] زمین میپردازیم و از همه طرف [قدرتهای مستقر در] آن را تباه میگردانیم [و نظم تازهای جایگزین آن میکنیم(1)]؟ تنها خدا حکومت میکند و هیچ مانعی بازدارنده حکمش نیست؛ و او سریعالحساب است.
سوره رعد (13) آیه 41
صفحه
254
سوره
رعد (13)
آیه
41
1
برای توجیه افزودهها و روشنتر شدن مفهوم این آیه، به آیات 6 انعام(6) ، 82 غافر(40) و 27 احقاف(46) توجّه فرمایید.
وَ قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلِلَّهِ الْمَكْرُ جَمِيعاً يَعْلَمُ ما تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ وَ سَيَعْلَمُ الْكُفَّارُ لِمَنْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿۴۲﴾
پیشینیان آنان نیز دسیسه کردند، ولی همه دسیسهها در اختیار خداست(1)؛ و از کار هر کسی آگاه است؛ به زودی انکارورزان آگاه خواهند شد که آسایش آخرت از آن کیست.
سوره رعد (13) آیه 42
صفحه
254
سوره
رعد (13)
آیه
42
1
چگونگی دسیسه خدا را در آیه 182 اعراف(7) ملاحظه فرمایید.
وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفى بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ ﴿۴۳﴾
انکارورزان میگویند: تو فرستاده [خدا] نیستی؛ بگو: خدا(1) و افرادی که دانش کتاب [آسمانی] دارند(2)، به عنوان گواه بین من و شما کافی است.
سوره رعد (13) آیه 43
صفحه
255
سوره
رعد (13)
آیه
43
1
به آیات 252 بقره(2) و 3 یس(36) توجّه فرمایید.
2
به آیه 197 شعراء(26) و 10 احقاف(46) توجّه فرمایید.