اقْتُلُوا يُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضاً يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَ تَكُونُوا مِنْ بَعْدِهِ قَوْماً صالِحِينَ ﴿۹﴾
یوسف را بکشید یا او را به سرزمین [دوردست] بیفکنید، در آن صورت توجّه پدرتان خاصّ شما می‌گردد و از آن پس افراد شایسته [و درخور توجه پدر] می‌شوید.
سوره یوسف (12) آیه 9
صفحه
236
سوره
یوسف (12)
آیه
9
قالَ قائِلٌ مِنْهُمْ لا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَ أَلْقُوهُ فِي غَيابَتِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِنْ كُنْتُمْ فاعِلِينَ ﴿۱۰﴾
یکی از آنان اظهار داشت: یوسف را نکشید، اگر می‌خواهید کاری کنید، او را در قعر چاه قرار دهید تا کاروانی او را برگیرد [و با خود ببرد].
سوره یوسف (12) آیه 10
صفحه
236
سوره
یوسف (12)
آیه
10
قالُوا يا أَبانا ما لَكَ لا تَأْمَنَّا عَلى يُوسُفَ وَ إِنَّا لَهُ لَناصِحُونَ ﴿۱۱﴾
[آنگاه نزد یعقوب رفتند و] گفتند: ای پدر، چرا درباره یوسف به ما اطمینان نمی‌کنی؟ با آنکه ما خیرخواه او هستیم.
سوره یوسف (12) آیه 11
صفحه
236
سوره
یوسف (12)
آیه
11
أَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً يَرْتَعْ وَ يَلْعَبْ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ ﴿۱۲﴾
فردا او را با ما بفرست تا [در چمنزار] گردش و بازی کند و ما محافظش خواهیم بود.
سوره یوسف (12) آیه 12
صفحه
236
سوره
یوسف (12)
آیه
12
قالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَنْ تَذْهَبُوا بِهِ وَ أَخافُ أَنْ يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَ أَنْتُمْ عَنْهُ غافِلُونَ ﴿۱۳﴾
گفت: بردن او مرا غمگین خواهد کرد و می‌ترسم در حال غفلتِ شما گرگ او را بخورد.
سوره یوسف (12) آیه 13
صفحه
236
سوره
یوسف (12)
آیه
13
قالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَ نَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذاً لَخاسِرُونَ ﴿۱۴﴾
گفتند: در حالی که ما گروهی نیرومند هستیم، اگر گرگ او را بخورد، ما باخته‌ایم.
سوره یوسف (12) آیه 14
صفحه
236
سوره
یوسف (12)
آیه
14
فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَ أَجْمَعُوا أَنْ يَجْعَلُوهُ فِي غَيابَتِ الْجُبِّ وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُمْ بِأَمْرِهِمْ هذا وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ ﴿۱۵﴾
چون او را بردند و اتّفاق [رأی] کردند که او را در قعر چاه قرار دهند، [ما ناظر بودیم] و به یوسف وحی کردیم که: قطعاً [روزی] آنان را از کار [ناهنجار]شان آگاه خواهی کرد(1)، در حالی که [تو را] به جا نمی‌آورند.
سوره یوسف (12) آیه 15
صفحه
237
سوره
یوسف (12)
آیه
15
1
به آیات 89-93 یوسف(همین سوره) توجّه فرمایید.
وَ جاؤُ أَباهُمْ عِشاءً يَبْكُونَ ﴿۱۶﴾
شب هنگام گریه‌کنان نزد پدر خویش بازآمدند.
سوره یوسف (12) آیه 16
صفحه
237
سوره
یوسف (12)
آیه
16
قالُوا يا أَبانا إِنَّا ذَهَبْنا نَسْتَبِقُ وَ تَرَكْنا يُوسُفَ عِنْدَ مَتاعِنا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ وَ ما أَنْتَ بِمُؤْمِنٍ لَنا وَ لَوْ كُنَّا صادِقِينَ ﴿۱۷﴾
گفتند: ای پدر، ما به مسابقه رفته بودیم و یوسف را کنار وسایل خویش گذاشته بودیم که گرگ او را خورد؛ و اگرچه راست می‌گوییم، باور نمی‌کنی.
سوره یوسف (12) آیه 17
صفحه
237
سوره
یوسف (12)
آیه
17
وَ جاؤُ عَلى قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ أَمْراً فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ عَلى ما تَصِفُونَ ﴿۱۸﴾
و خونی دروغین بر پیراهن یوسف ریختند؛ [یعقوب] گفت: [نه،] بلکه نفسهای شما کاری [نادرست] را در نظرتان آراست؛ [چاره‌ام] صبری زیبنده است(1)؛ و بر [تحمّل] آنچه که اظهار می‌دارید، مرجع درخواستِ یاری، خداست.
سوره یوسف (12) آیه 18
صفحه
237
سوره
یوسف (12)
آیه
18
1
بعضی از مفسّران گفته‌اند: صبر جمیل صبر بی‌شکایت است.