تَكادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّما أُلْقِيَ فِيها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها أَ لَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ﴿۸﴾
نزدیک است [دوزخ] از شدّت خشم پاره پاره شود؛ هر گاه گروهی در آن افکنده شوند، نگهبانان دوزخ(1) از آنان می‌پرسند: آیا هشداردهنده‌ای به سراغ شما نیامد(2)؟
سوره ملک (67) آیه 8
صفحه
562
سوره
ملک (67)
آیه
8
1
به آیه 6 تحریم(66) توجّه فرمایید.
2
به نیمه دوّم آیه 37 فاطر(35) توجّه فرمایید.
قالُوا بَلى قَدْ جاءَنا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ فِي ضَلالٍ كَبِيرٍ ﴿۹﴾
می‌گویند: چرا، هشداردهنده به سراغ ما آمد، ولی ما [او را] دروغ‌پرداز شمردیم و گفتیم: خدا چیزی نازل نکرده است؛ شما در گمراهی بزرگی قرار گرفته‌اید(1).
سوره ملک (67) آیه 9
صفحه
562
سوره
ملک (67)
آیه
9
1
به آیات 94 اسراء(17) و 7 فرقان(25) توجّه فرمایید.
وَ قالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ ما كُنَّا فِي أَصْحابِ السَّعِيرِ ﴿۱۰﴾
و اضافه می‌کنند که: اگر گوش می‌دادیم یا خردورزی می‌کردیم(1)، [امروز] در [میان] دوزخیان نبودیم.
سوره ملک (67) آیه 10
صفحه
562
سوره
ملک (67)
آیه
10
1
منظور از شنیدن، شنیدنِ آگاهانه است، به آیه 37 ق(50) توجّه فرمایید.
فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقاً لِأَصْحابِ السَّعِيرِ ﴿۱۱﴾
آنگاه به گناه خود اعتراف می‌کنند؛ بدا به حال دوزخیان.
سوره ملک (67) آیه 11
صفحه
562
سوره
ملک (67)
آیه
11
إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ كَبِيرٌ ﴿۱۲﴾
آنان که در نهان از صاحب‌اختیار خویش می‌ترسند، بی‌گمان آمرزش و پاداشی بزرگ در انتظار دارند.
سوره ملک (67) آیه 12
صفحه
562
سوره
ملک (67)
آیه
12
وَ أَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ ﴿۱۳﴾
گفتار خویش را نهان کنید یا آشکار؛ [به هرحال] خدا به راز دلها داناست(1).
سوره ملک (67) آیه 13
صفحه
563
سوره
ملک (67)
آیه
13
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 10 رعد(13) ، 7 طه(20) ، 19 غافر(40) و 16 ق(50) آمده است.
أَ لا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿۱۴﴾
چگونه خدایی که [همه را] آفریده است [اسرار دلها را] نمی‌داند؟!، در حالی که باریک‌بین و آگاه است.
سوره ملک (67) آیه 14
صفحه
563
سوره
ملک (67)
آیه
14
هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولاً فَامْشُوا فِي مَناكِبِها وَ كُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَ إِلَيْهِ النُّشُورُ ﴿۱۵﴾
اوست که زمین را برای شما رام کرد، در پهنه(1) آن سیر [و تلاش] کنید و از روزی او بخورید(2)؛ و [آگاه باشید که] تجدید حیات، به پیشگاه اوست.
سوره ملک (67) آیه 15
صفحه
563
سوره
ملک (67)
آیه
15
1
مناکب: جمع مَنکب: شانه‌ها، دوش ها، منظور جوانب و اطراف است.
2
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 10-12 رحمن(55) آمده است.
أَ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّماءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذا هِيَ تَمُورُ ﴿۱۶﴾
آیا از [مجازاتِ] خدایی که [حاکم] بر آسمان[ها] است(1)، ایمن شده‌اید که شما را به کام زمین فروبَرَد، در حالی که [زمین] در جنبش و اضطراب است؟
سوره ملک (67) آیه 16
صفحه
563
سوره
ملک (67)
آیه
16
1
به آیه 84 زخرف(43) توجّه فرمایید.
أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّماءِ أَنْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حاصِباً فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ ﴿۱۷﴾
یا از [مجازات] خدایی که [حاکم] بر آسمان[ها] است ایمن شده‌اید که بر سر شما طوفانی ریگبار فرستد(1)؟ به زودی خواهید دانست که هشدار من چگونه است.
سوره ملک (67) آیه 17
صفحه
563
سوره
ملک (67)
آیه
17
1
مورد و نمونه آن را در آیه 34 قمر(54) ملاحظه فرمایید.