رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ ﴿۱۷﴾
[اوست] صاحب‌اختیار مشرقها و مغربها(1)؛532
رحمان (55)
17
در کلام عرب گاهی جمع را تثنیه می‌آورند و مثنّی به طور کلی گاهی بر جمع نیز دلالت دارد. دو کلمه مطرح شده در این آیه، در آیات دیگر قرآن هم به صورت مشارق و مغارب آمده است؛ مثل آیات 137 اعراف(7) ، 5 صافات(37) و 40 معارج(70)؛ کلمه «مثنی» در آیه 46 سبأ(34) از همین مقوله است.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۱۸﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!532
رحمان (55)
18
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ ﴿۱۹﴾
دو دریا را [به هم] پیوست تا مجتمع شوند،532
رحمان (55)
19
بَيْنَهُما بَرْزَخٌ لا يَبْغِيانِ ﴿۲۰﴾
[در عین حال] میانشان حایلی است که [از آن] تجاوز نکنند(1)؛532
رحمان (55)
20
منظور از دو دریا، منابع آبهای شور و شیرین است؛ به آیه 53 فرقان(25) و زیرنویس آن توجّه فرمایید. و نیز احتمالاً اشاره به جریان آب «گلف استریم» در اقیانوس اطلس است که به پهنای 145 کیلومتر و عمق چندصد متر با سرعت 150 کیلومتر در روز بدون مخلوط شدن در حرکت است.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۲۱﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!532
رحمان (55)
21
يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ ﴿۲۲﴾
از هر دو، مروارید و مرجان به دست می‌آید؛532
رحمان (55)
22
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۲۳﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!532
رحمان (55)
23
وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ ﴿۲۴﴾
کشتیهای(1) کوه پیکرِ(2) بادبان برافراشته در دریا از [حکمت] اوست؛532
رحمان (55)
24
جواری: جمع جارِیه: کشتی، یاء آن برای تخفیف حذف شده است.
اعلام: جمع عَلَم: کوه.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۲۵﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!532
رحمان (55)
25
كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ ﴿۲۶﴾
هر که [و هر چه] بر [گُرده] زمین است، فنا خواهد شد(1)؛532
رحمان (55)
26
به آیه 88 قصص(28) کل شی ء هالک الا وجهه توجّه فرمایید.