إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقالُوا سَلاماً قالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ ﴿۲۵﴾
چون بر او وارد شدند و سلام گفتند، گفت: سلام [بر شما]، [و زیر لب گفت:] گروهی ناشناسند.
سوره ذاریات (51) آیه 25
صفحه
521
سوره
ذاریات (51)
آیه
25
فَراغَ إِلى أَهْلِهِ فَجاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ ﴿۲۶﴾
آنگاه در نهان نزد خانواده خود رفت و [قطعه‌ای از گوشتِ بریانِ] گوساله‌ای فربه [برای پذیرایی] آورد.
سوره ذاریات (51) آیه 26
صفحه
521
سوره
ذاریات (51)
آیه
26
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قالَ أَ لا تَأْكُلُونَ ﴿۲۷﴾
نزد آنان گذاشت و [پس از مکثی] گفت: آیا نمی‌خورید؟!
سوره ذاریات (51) آیه 27
صفحه
521
سوره
ذاریات (51)
آیه
27
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قالُوا لا تَخَفْ وَ بَشَّرُوهُ بِغُلامٍ عَلِيمٍ ﴿۲۸﴾
[چون دست به غذا نزدند] از آنان احساس ترس کرد(1)؛ گفتند: مترس [ما فرشته‌ایم]؛ و او را به [تولّد] پسری دانا(2) بشارت دادند.
سوره ذاریات (51) آیه 28
صفحه
521
سوره
ذاریات (51)
آیه
28
1
به زیرنویس آیه 70 هود(11) مراجعه فرمایید.
2
کدام یک از دو فرزند ابراهیم؟ به آیه 71 هود(11) توجّه فرمایید.
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَها وَ قالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ ﴿۲۹﴾
آنگاه همسرش با فریاد [و شگفتی] پیش آمد و در حالی که به صورت خود می‌زد، گفت: پیرزنی نازا [و فرزند(1)]؟!
سوره ذاریات (51) آیه 29
صفحه
521
سوره
ذاریات (51)
آیه
29
1
به آیه 72 هود(11) که روشن‌تر بیان کرده است، توجّه فرمایید.
قالُوا كَذلِكَ قالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ ﴿۳۰﴾
گفتند: صاحب‌اختیارت که فرزانه و داناست، چنین گفته است(1).
سوره ذاریات (51) آیه 30
صفحه
521
سوره
ذاریات (51)
آیه
30
1
به آیه 73 هود(11) که روشن‌تر بیان کرده است، توجّه فرمایید.
قالَ فَما خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿۳۱﴾
[ابراهیم] پرسید: ای فرستادگان، برنامه شما چیست؟
سوره ذاریات (51) آیه 31
صفحه
522
سوره
ذاریات (51)
آیه
31
قالُوا إِنَّا أُرْسِلْنا إِلى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ ﴿۳۲﴾
گفتند: ما برای [مجازات] قومی بزهکار فرستاده شده‌ایم(1)،
سوره ذاریات (51) آیه 32
صفحه
522
سوره
ذاریات (51)
آیه
32
1
کدام قوم ؟ به آیه 70 هود(11) توجّه فرمایید.
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجارَةً مِنْ طِينٍ ﴿۳۳﴾
تا سنگهایی از گلِ [سخت‌شده(1)] بر آنان بباریم؛
سوره ذاریات (51) آیه 33
صفحه
522
سوره
ذاریات (51)
آیه
33
1
«حجارة من طین» همان چیزی است که در آیات 82 هود(11) و 74 حجر(15) با واژه «سجّیل» به معنی سنگ گل بیان شده است.
مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ ﴿۳۴﴾
[سنگهایی که] نزد صاحب‌اختیارت برای گزافکاران مشخّص شده است.
سوره ذاریات (51) آیه 34
صفحه
522
سوره
ذاریات (51)
آیه
34