هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدادُوا إِيماناً مَعَ إِيمانِهِمْ وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً ﴿۴﴾
اوست که آرامش را بر دلهای مؤمنان القاء کرد تا ایمانی بر ایمان خویش بیفزایند؛ و سپاهیان(1) آسمانها و زمین تنها در اختیار خداست؛ و خدا دانا و فرزانه است؛511
فتح (48)
4
به عنوان مثال، سپاهیانی که در آیه 40 توبه(9) و 125 آل‌عمران(3) مطرح شده‌اند؛ ولی درک چگونگی این سپاه از عهده بشر خارج است؛ به بخش پایانی آیه 31 مدثر(74) توجّه فرمایید.
لِيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ يُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ كانَ ذلِكَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزاً عَظِيماً ﴿۵﴾
[آرامش و ایمان را القاء کرد] تا مردان و زنان با ایمان را جاودانه در باغهایی [از بهشت] وارد کند که نهرها در دامن آن جاری است و بدیهایشان را بزداید(1)؛ که این نزد خدا [برای مؤمنین] کامیابی بزرگی است؛511
فتح (48)
5
به زیرنویس آیه 7 عنکبوت(29) مراجعه فرمایید.
وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُشْرِكاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً ﴿۶﴾
و دورویان و شرک‌‌‌ورزان را اعمّ از زن و مرد که بر خدا بدگمانند(1)، مجازات کند؛ حوادث ناگوار بر آنان باد؛ خدا بر آنان خشم و نفرین کرده و دوزخ را - که بد سرانجامی است - برای آنان آماده کرده است.511
فتح (48)
6
به آیه 12 فتح(همین سوره) توجّه فرمایید.
وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ كانَ اللَّهُ عَزِيزاً حَكِيماً ﴿۷﴾
سپاهیان آسمانها و زمین تنها در اختیار خداست؛ و خدا فرادست و فرزانه است.511
فتح (48)
7
إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً ﴿۸﴾
به راستی تو را نمونه و بشارت‌‌دهنده و هشداردهنده فرستادیم.511
فتح (48)
8
لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُعَزِّرُوهُ وَ تُوَقِّرُوهُ وَ تُسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصِيلاً ﴿۹﴾
تا [شما مردم] به خدا و رسولش ایمان آورید و [دین] او را یاری کنید و بزرگش دارید؛ و بامداد و شبانگاه [همواره] خدا را تقدیس نمایید(1).511
فتح (48)
9
به زیرنویس آیه 36 نور(24) مراجعه فرمایید.
إِنَّ الَّذِينَ يُبايِعُونَكَ إِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّما يَنْكُثُ عَلى نَفْسِهِ وَ مَنْ أَوْفى بِما عاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْراً عَظِيماً ﴿۱۰﴾
محقّقاً کسانی که با تو بیعت می‌کنند(1)، در حقیقت با خدا بیعت می‌کنند(2)؛ دست خدا بر فراز دستهای آنان است؛ هر که پیمان شکنی کند، به زیان خویش پیمان شکسته است؛ و هر که به پیمانی که بر آن(3) عهد خدایی بسته است وفا کند، به زودی [خدا] پاداشی بزرگ به او خواهد داد.512
فتح (48)
10
"اشاره به بیعت رضوان است که در آیه 18 فتح(همین سوره) مشروح‌تر آمده است.
به آیه 80 نساء(4) توجّه فرمایید.
در عبارت «علیهُ الله» ، بنابر قاعده ادبی، ضمیر «هُ» می‌بایست با کسره بیاید. اما در نسخه مشهور قرآن - روایتِ حَفص از قرائتِ عاصِم - از قرن دوم هجری چنین ثبت شده و به همین شکل باقی مانده است، لکن در سیزده نسخه دیگر از قرائتهای چهارده‌گانه قرآن، تماماً بصورت «ما أنسانیهِ» ثبت شده که صحیح‌تر می‌نماید. عبارت «ما أنسانیهُ» در آیه 63 کهف(18) نیز از همین مقوله است."
سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرابِ شَغَلَتْنا أَمْوالُنا وَ أَهْلُونا فَاسْتَغْفِرْ لَنا يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِمْ ما لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ لَكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً إِنْ أَرادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرادَ بِكُمْ نَفْعاً بَلْ كانَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيراً ﴿۱۱﴾
بادیه‌نشینانی(1) که [از شرکت در سفر حدیبیه] تن زدند، [برای توجیه عمل خود] خواهند گفت: [محافظت] اموال و خانواده مان(2) ما را گرفتار کرد، برای ما آمرزش بخواه؛ چیزی که در دلهاشان نیست بر زبان می‌آورند؛ بگو: هر گاه خدا برای شما ضرر یا نفعی اراده کند، کیست که در قبال [خواست] خدا در مورد شما مؤثّر باشد؟ آری، خدا از آنچه می‌کنید آگاه است.512
فتح (48)
11
به زیرنویس آیه 90 توبه(9) مراجعه فرمایید.
کلمه «اهلونا» در اصل «اهلوننا» بوده که «نون» اوّل آن به علت اضافه شدن به ضمیر، حذف شده است؛ همچنین است کلمه «اهلیهم» در آیه بعدی.
بَلْ ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَنْقَلِبَ الرَّسُولُ وَ الْمُؤْمِنُونَ إِلى أَهْلِيهِمْ أَبَداً وَ زُيِّنَ ذلِكَ فِي قُلُوبِكُمْ وَ ظَنَنْتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَ كُنْتُمْ قَوْماً بُوراً ﴿۱۲﴾
[عذرتان مبنایی نداشت] بلکه گمان شما این بود که رسول و مؤمنانِ [همراهش، از این سفرِ خطرناک] هرگز نزد خانواده خویش بازنخواهند گشت و این [اندیشه] در دلهای شما آراسته شد(1) و گمان بد بردید و گروهی ورشکسته شدید.512
فتح (48)
12
به آیه 25 فصلت(41) توجّه فرمایید.
وَ مَنْ لَمْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ سَعِيراً ﴿۱۳﴾
هر که خدا و رسولش را باور ندارد، [بداند که] ما برای انکارورزان آتشی سوزان آماده کرده‌ایم.512
فتح (48)
13