أَ أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَةً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمنُ بِضُرٍّ لا تُغْنِ عَنِّي شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً وَ لا يُنْقِذُونِ ﴿۲۳﴾
آیا به جای او معبودانی اختیار کنم که اگر خدای رحمان گزندی برای من بخواهد، نه امدادشان به حال من سودمند خواهد بود و نه می‌توانند رهایی‌ام بخشند؟
سوره یس (36) آیه 23
صفحه
441
سوره
یس (36)
آیه
23
إِنِّي إِذاً لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ ﴿۲۴﴾
در آن صورت در گمراهی آشکاری خواهم بود.
سوره یس (36) آیه 24
صفحه
441
سوره
یس (36)
آیه
24
إِنِّي آمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ ﴿۲۵﴾
من به صاحب‌اختیار شما ایمان آوردم، سخن مرا بشنوید.
سوره یس (36) آیه 25
صفحه
441
سوره
یس (36)
آیه
25
قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قالَ يا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ ﴿۲۶﴾
[آن مَرد، به شهادت رسید و به او] خطاب شد: به بهشت درآی؛ گفت: ای کاش قوم من [هم] می‌دانستند،
سوره یس (36) آیه 26
صفحه
441
سوره
یس (36)
آیه
26
بِما غَفَرَ لِي رَبِّي وَ جَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ ﴿۲۷﴾
که صاحب‌اختیارم مرا آمرزید و گرامی‌ام(1) داشت.
سوره یس (36) آیه 27
صفحه
441
سوره
یس (36)
آیه
27
1
به آیه 13 حجرات(49) ان اکرمکم عنداللّه اتقیکم که معیار گرامی بودن نزد خداست، توجّه فرمایید. مفسّرین در مورد هویت این مرد که مسأله مهمی نیست اختلاف دارند؛ آنچه مهمّ است ایمان و توکل فراوان اوست که به تنهایی در مقابل جمع مردم به تأیید رسولان برخاست و تا پای جان ایستاد، به همین مناسبت به صفت «مُکرم» که خاصّ بندگان خالص خداست، توصیف شده است.
وَ ما أَنْزَلْنا عَلى قَوْمِهِ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّماءِ وَ ما كُنَّا مُنْزِلِينَ ﴿۲۸﴾
پس از [شهادت] او برای [هلاک] قومش سپاهی از آسمان نفرستادیم و چنین رسمی [هم] نداشته‌ایم.
سوره یس (36) آیه 28
صفحه
442
سوره
یس (36)
آیه
28
إِنْ كانَتْ إِلاَّ صَيْحَةً واحِدَةً فَإِذا هُمْ خامِدُونَ ﴿۲۹﴾
تنها یک خروش سهمناک برخاست و آنگاه همه خاموش شدند.
سوره یس (36) آیه 29
صفحه
442
سوره
یس (36)
آیه
29
يا حَسْرَةً عَلَى الْعِبادِ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ ﴿۳۰﴾
دریغ بر این بندگان که هیچ رسولی بر آنان نمی‌آمد، مگر اینکه به استهزایش می‌گرفتند(1)!
سوره یس (36) آیه 30
صفحه
442
سوره
یس (36)
آیه
30
1
به آیه 15 بقره(2) توجّه فرمایید؛ ضمناً گفتارشان را ضمن این استهزاء در آیات 34 و 35 سبأ(34) ملاحظه فرمایید.
أَ لَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لا يَرْجِعُونَ ﴿۳۱﴾
مگر ندیده‌اند و [نمی‌دانند] که قبل از آنان چه بسیار نسلها را هلاک کردیم(1) که دیگر به سوی اینان بازنمی‌گردند.
سوره یس (36) آیه 31
صفحه
442
سوره
یس (36)
آیه
31
1
و این هلاک و نابودی نتیجه عمل خودشان بود، به آیه 44 یونس(10) توجّه فرمایید.
وَ إِنْ كُلٌّ لَمَّا جَمِيعٌ لَدَيْنا مُحْضَرُونَ ﴿۳۲﴾
و بدون استثناء [روز رستاخیز] همه به پیشگاه ما احضار خواهند شد.
سوره یس (36) آیه 32
صفحه
442
سوره
یس (36)
آیه
32