وَ لَوْ يُؤاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِما كَسَبُوا ما تَرَكَ عَلى ظَهْرِها مِنْ دَابَّةٍ وَ لكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِعِبادِهِ بَصِيراً ﴿۴۵﴾
اگر خدا مردم را به سبب دستاوردشان مؤاخذه می‌کرد، روی زمین احدی باقی نمی‌گذاشت(1)، ولی تا مدّتی معین مهلتشان می‌دهد(2)؛ و آنگاه که سرآمدشان فرا رسد، خدا [برای محاسبه و کیفر] به حال بندگانش بیناست.
سوره فاطر (35) آیه 45
صفحه
440
سوره
فاطر (35)
آیه
45
1
به زیرنویس دوم آیه 61 نحل(16) توجّه فرمایید.
2
به آیه 42 ابراهیم(14) توجّه فرمایید.