وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى وَ إِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلى حِمْلِها لا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبى إِنَّما تُنْذِرُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ مَنْ تَزَكَّى فَإِنَّما يَتَزَكَّى لِنَفْسِهِ وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ ﴿۱۸﴾
هیچ کس بار گناه دیگری را بر عهده نخواهد داشت(1)؛ و اگر گرانباری، کسی را برای [برداشتن] بارش فرا خواند، هیچ بخشی از آن برداشته نخواهد شد، هرچند که خویشاوند باشد(2)؛ تو تنها کسانی را هشدار میدهی که در نهان از [مجازاتِ] صاحباختیارشان میترسند(3) و نماز برپا میدارند؛ و هر که پاکی ورزد، به سود خویش پاکی میورزد؛ و سرانجام منحصراً در پیشگاه خداست.436
فاطر (35)
18
پاسخ ادّعای انکارورزان است که در آیه 12 عنکبوت(29) آمده است. مفاد این آیه با آیات 25 نحل(16) و 13 عنکبوت(29) تناقضی ندارد، چرا ؟
به آیه 88 شعراء(26) توجّه فرمایید.
مفهوم این بخش از آیه، به بیان دیگر در آیه 11 یس(36) آمده است؛ به زیرنویس مربوط به آن هم توجّه فرمایید.
وَ ما يَسْتَوِي الْأَعْمى وَ الْبَصِيرُ ﴿۱۹﴾
نابینا و بینا برابر نیستند،437
فاطر (35)
19
وَ لاَ الظُّلُماتُ وَ لاَ النُّورُ ﴿۲۰﴾
و نه تاریکیها و نور،437
فاطر (35)
20
وَ لاَ الظِّلُّ وَ لاَ الْحَرُورُ ﴿۲۱﴾
و نه سایه و حرارت آفتاب؛437
فاطر (35)
21
وَ ما يَسْتَوِي الْأَحْياءُ وَ لاَ الْأَمْواتُ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ ﴿۲۲﴾
و نه هم بیدار [دلان] و خفته [دلان(1)]؛ خدا [حقایق را] به هر که خواهد [و شایسته بداند]، میشنواند؛ و تو خفتگان در گورها[ی غفلت] را شنوا نخواهی کرد(2).437
فاطر (35)
22
برای روشن شدن منظور از «احیاء و اموات» به آیه 122 انعام(6) توجّه فرمایید.
به آیه 81 نمل(27) توجّه فرمایید.
إِنْ أَنْتَ إِلاَّ نَذِيرٌ ﴿۲۳﴾
تو فقط هشداردهندهای.437
فاطر (35)
23
إِنَّا أَرْسَلْناكَ بِالْحَقِّ بَشِيراً وَ نَذِيراً وَ إِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلاَّ خَلا فِيها نَذِيرٌ ﴿۲۴﴾
تو را به حق بشارتدهنده و هشداردهنده فرستادهایم؛ و هیچ امّتی نیست، مگر آنکه میان آنان هشداردهندهای بوده است.437
فاطر (35)
24
وَ إِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ وَ بِالزُّبُرِ وَ بِالْكِتابِ الْمُنِيرِ ﴿۲۵﴾
اگر تو را دروغپرداز میشمرند، پیشینیان آنان هم رسولانشان را که نشانههای روشن و گفتار پندآموز و کتاب روشن بر آنان ارائه کردند، دروغپرداز شمردند(1).437
فاطر (35)
25
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 34 انعام(6) ، 41 انبیاء(21) و 43 فصلت(41) آمده است.
ثُمَّ أَخَذْتُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَكَيْفَ كانَ نَكِيرِ ﴿۲۶﴾
آنگاه انکارورزان را [به مجازات] گرفتم؛ [دیدی نتیجه] انکارِ [پیامبرانِ] من چگونه بود(1)؟437
فاطر (35)
26
انکار پیامبران، در حقیقت انکار خداست.
أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ ثَمَراتٍ مُخْتَلِفاً أَلْوانُها وَ مِنَ الْجِبالِ جُدَدٌ بِيضٌ وَ حُمْرٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُها وَ غَرابِيبُ سُودٌ ﴿۲۷﴾
آیا توجّه نکردهای که خدا از آسمان بارانی فرستاد که به وسیله آن میوههای رنگارنگ را رویاندیم؟ و [بخشهایی] از کوهها [به صنع ما] طبقاتی(1) است با رنگهای گوناگونِ سفید(2) و قرمز(3) و سیاهِ(4) تند؟437
فاطر (35)
27
جُدَد: جمع جُدَّه: خطّ، راه.
بیض: جمع ابیض: سفید.
حُمر: جمع اَحمر: قرمز.
سود: جمع اسود: سیاه و غرابیب: جمع غِربیب: سیاه تند.