وَ لَوْ شِئْنا لَآتَيْنا كُلَّ نَفْسٍ هُداها وَ لكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ ﴿۱۳﴾
اگر میخواستیم، هر کسی را [در مسیر] هدایتش [قرار] میدادیم(1)، ولی [به حکمت خود پدیده اختیار را مقرّر داشتیم(2) و بر این اساس] قضای حتمی از جانب من رانده شده است که دوزخ را از جنّ و آدمیان[ی که از اختیار سوء استفاده میکنند] انباشته خواهم کرد.
سوره سجده (32) آیه 13
صفحه
416
سوره
سجده (32)
آیه
13
1
به آیه 99 یونس(10) توجّه فرمایید.
2
به آیه 3 انسان(76) توجّه فرمایید.
فَذُوقُوا بِما نَسِيتُمْ لِقاءَ يَوْمِكُمْ هذا إِنَّا نَسِيناكُمْ وَ ذُوقُوا عَذابَ الْخُلْدِ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۱۴﴾
به سزای غفلت از دیدارِ این روزتان [مجازات را] بچشید؛ ما هم شما را از یاد بردهایم و [اینک] مجازات جاودان را به کیفر رفتارتان بچشید(1).
سوره سجده (32) آیه 14
صفحه
416
سوره
سجده (32)
آیه
14
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 126 طه(20) و 34 جاثیه(45) آمده است.
إِنَّما يُؤْمِنُ بِآياتِنَا الَّذِينَ إِذا ذُكِّرُوا بِها خَرُّوا سُجَّداً وَ سَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ هُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ ﴿۱۵﴾
تنها کسانی آیات ما را باور دارند که چون به آن آیات یادآور شوند، سجده کنان(1) به روی میافتند و صاحباختیارشان را با ستایش تقدیس میکنند و گردنکشی نمیکنند.
سوره سجده (32) آیه 15
صفحه
416
سوره
سجده (32)
آیه
15
1
سُجّد: جمع ساجد: سجده کننده.
تَتَجافى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ ﴿۱۶﴾
[در دلِ شب] پهلوهاشان از بسترها(1) کناره میگیرد و صاحباختیارشان را با ترس و امید [به نیایش] میخوانند(2) و از آنچه روزیشان کردهایم انفاق میکنند.
سوره سجده (32) آیه 16
صفحه
416
سوره
سجده (32)
آیه
16
1
مضاجع: جمع مضجع: بستر.
2
اشاره به نماز شب است که فضیلت والای آن در آیه 79 اسراء(17) مطرح شده.
فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۱۷﴾
هیچ کس نمیداند چه [بسیار] مایه روشنی چشمها به پاداش رفتارشان برای آنان پیشبینی شده است(1).
سوره سجده (32) آیه 17
صفحه
416
سوره
سجده (32)
آیه
17
1
مفاد این آیه، در رابطه با آیه قبلی است و پاداش عظیم نیایشهای نیمه شب را نشان میدهد.
أَ فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً لا يَسْتَوُونَ ﴿۱۸﴾
آیا آن کس که ایمان دارد، همچون کسی است که منحرف است؟ [هرگز] یکسان نیستند(1).
سوره سجده (32) آیه 18
صفحه
416
سوره
سجده (32)
آیه
18
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 28 ص(38) ، 21 جاثیه(45) و 20 حشر(59) آمده است.
أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوى نُزُلاً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۱۹﴾
ولی مؤمنانِ نیکرفتار به سبب رفتارشان، آرامشگاههای بهشتی برای پذیرایی شدن دارند.
سوره سجده (32) آیه 19
صفحه
416
سوره
سجده (32)
آیه
19
وَ أَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْواهُمُ النَّارُ كُلَّما أَرادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْها أُعِيدُوا فِيها وَ قِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذابَ النَّارِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿۲۰﴾
امّا کسانی که منحرف شدند، جایگاهشان آتش است؛ هر گاه بخواهند از آن خارج شوند، بدان بازگردانده شوند و به آنان خطاب شود: مجازات آتشی را که دروغ میشمردید، بچشید.
سوره سجده (32) آیه 20
صفحه
416
سوره
سجده (32)
آیه
20
وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنى دُونَ الْعَذابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ﴿۲۱﴾
مجازات نزدیکترِ [دنیا] را قبل از مجازات بزرگترِ [آخرت(1)] به آنان میچشانیم، بسا که بازگردند.
سوره سجده (32) آیه 21
صفحه
417
سوره
سجده (32)
آیه
21
1
برای توجیه افزودهها، با آیات 34 رعد(13) و 26 زمر(39) مقایسه فرمایید.
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْها إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ ﴿۲۲﴾
کیست ستمکارتر از آن که به آیات صاحباختیارش پند داده شود، آنگاه از آن روی گرداند؟ مسلّماً ما از بزهکاران انتقام میگیریم.
سوره سجده (32) آیه 22
صفحه
417
سوره
سجده (32)
آیه
22