انتخاب سریع آیه

بر اساس
نام سوره
شماره آیه

إِنَّكُمْ وَ ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَها وارِدُونَ ﴿۹۸﴾

شما و افرادی که به جای خدا بندگی[شان] می‌کنید، سوخت دوزخید، که در آن وارد خواهید شد.
سوره انبیاء (21) آیه 98
صفحه

330

سوره

انبیاء (21)

آیه

98

لَوْ كانَ هؤُلاءِ آلِهَةً ما وَرَدُوها وَ كُلٌّ فِيها خالِدُونَ ﴿۹۹﴾

اگر اینان معبود [برحق‌] بودند، به دوزخ درنمی‌آمدند، و[لی‌] همه جاودانه در آن باقی خواهند ماند.
سوره انبیاء (21) آیه 99
صفحه

330

سوره

انبیاء (21)

آیه

99

لَهُمْ فِيها زَفِيرٌ وَ هُمْ فِيها لا يَسْمَعُونَ ﴿۱۰۰﴾

در آنجا فریادی گوشخراش دارند و سخنی [که مایه امید باشد‌] نمی‌شنوند(1).
سوره انبیاء (21) آیه 100
صفحه

330

سوره

انبیاء (21)

آیه

100

1

به آیه 50 اعراف(7) توجّه فرمایید.

إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنى أُولئِكَ عَنْها مُبْعَدُونَ ﴿۱۰۱﴾

و[لی‌] کسانی که از جانب ما نیکویی برای آنان پیش‌بینی شده است، از دوزخ برکنار خواهند ماند(1)؛
سوره انبیاء (21) آیه 101
صفحه

330

سوره

انبیاء (21)

آیه

101

1

در این رابطه به آیات 71 و 72 مریم(19) توجّه فرمایید.

لا يَسْمَعُونَ حَسِيسَها وَ هُمْ فِي مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُونَ ﴿۱۰۲﴾

آوای آتش را نمی‌شنوند، و در محیط دلخواهشان جاودانند.
سوره انبیاء (21) آیه 102
صفحه

331

سوره

انبیاء (21)

آیه

102

لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ هذا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ ﴿۱۰۳﴾

آن وحشتِ بزرگترِ [مجازاتِ رستاخیز‌] اندوهگینشان نکند(1) و فرشتگان از آنان استقبال می‌کنند [و می‌گویند :‌] این همان روز [مورد انتظار‌]تان است که به شما وعده داده می‌شد(2).
سوره انبیاء (21) آیه 103
صفحه

331

سوره

انبیاء (21)

آیه

103

1

به آیات 87 و 89 نمل(27) رجوع فرمایید.

2

مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 30 فصلت(41) و 32 نحل(16) آمده است؛ ضمناً وضعیت هنگام مرگ افرادی را که نقطه مقابل این گروه هستند، در آیات 50 انفال(8) و 27 محمّد(47) ملاحظه فرمایید.

يَوْمَ نَطْوِي السَّماءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَما بَدَأْنا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِيدُهُ وَعْداً عَلَيْنا إِنَّا كُنَّا فاعِلِينَ ﴿۱۰۴﴾

روزی که آسمانها را همچون طومارِ نوشته‌ها در هم پیچیم؛ همان‌گونه که آفرینش نخستین را آغاز نمودیم، آن را بازگردانیم(1)؛ بر وفق وعده‌ای که [انجام آن‌] بر عهده ماست؛ قطعاً انجام خواهیم داد.
سوره انبیاء (21) آیه 104
صفحه

331

سوره

انبیاء (21)

آیه

104

1

به آیه 19 عنکبوت(29) و 79 یس(36) توجّه فرمایید.

وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُونَ ﴿۱۰۵﴾

بعد از تورات، در زبور(1) نوشتیم که: زمین را بندگانِ شایسته من به میراث خواهند برد(2).
سوره انبیاء (21) آیه 105
صفحه

331

سوره

انبیاء (21)

آیه

105

1

زبور مجموعه نیایش‌‌ها و اندرزهاست که به داودع وحی شده است. آنچه امروز تحت عنوان کتاب «مزامیر» در دست است، البته زبور اصیل نیست و تا حدودی تحریف شده، ولی قسمتهایی از آن را قطعاً می‌توان اصیل شمرد و با قرآن تطبیق دارد. نمونه‌ای از فرازهای آن به این شرح است: خوشا به حال کسی که به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد و در مجلس استهزاءکنندگان ننشیند، بلکه رغبت او در شریعت خداست و روز و شب در شریعت او تفکر می‌کند. فرایض خدا راست است و دل را شاد می‌کند. احکام خدا حق و تماما عدل است.

2

این بهره‌مندی بندگان شایسته از مواهب زمین، ممکن است دنیایی باشد، همان طور که در آیه 55 نور(24) آمده است و ممکن است اخروی باشد، همان طور که در آیه 74 زمر(39) آمده است؛ مصداقهای دنیایی آن را در آیات 26 انفال(8) و 5 و 6 قصص(28) ملاحظه فرمایید.

إِنَّ فِي هذا لَبَلاغاً لِقَوْمٍ عابِدِينَ ﴿۱۰۶﴾

در این [بیان‌] برای عبادت‌‌کنندگان وسیله‌ای است [برای رسیدن به مقصود‌].
سوره انبیاء (21) آیه 106
صفحه

331

سوره

انبیاء (21)

آیه

106

وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ ﴿۱۰۷﴾

و تو را تنها به منظور رحمت به جهانیان فرستاده‌ایم.
سوره انبیاء (21) آیه 107
صفحه

331

سوره

انبیاء (21)

آیه

107