قالُوا حَرِّقُوهُ وَ انْصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ فاعِلِينَ ﴿۶۸﴾
گفتند: اگر می‌خواهید اقدامی [قطعی] بکنید، او را بسوزانید(1) و معبودهای خویش را یاری کنید.327
انبیاء (21)
68
همین مفهوم به بیان دیگر در آیه 97 صافات(37) آمده است.
قُلْنا يا نارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِيمَ ﴿۶۹﴾
فرمان دادیم: ای آتش، بر ابراهیم سرد و بی‌آسیب باش؛327
انبیاء (21)
69
وَ أَرادُوا بِهِ كَيْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَخْسَرِينَ ﴿۷۰﴾
در مورد او قصد نیرنگی داشتند، ولی ما آنان را زیانکارتر کردیم؛327
انبیاء (21)
70
وَ نَجَّيْناهُ وَ لُوطاً إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بارَكْنا فِيها لِلْعالَمِينَ ﴿۷۱﴾
و ابراهیم و لوط را [با مهاجرت(1)] به سرزمین [شام] که برای مردم در آن برکت ایجاد کرده بودیم، نجات دادیم.327
انبیاء (21)
71
به آیه 26 عنکبوت(29) و زیرنویس آن توجّه فرمایید.
وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ نافِلَةً وَ كُلاًّ جَعَلْنا صالِحِينَ ﴿۷۲﴾
و اسحاق و علاوه بر آن یعقوب را به او بخشیدیم؛ و هر یک را [در زمره] شایستگان قرار دادیم(1).327
انبیاء (21)
72
اجابت دعای ابراهیم است که در آیه 100 صافات(37) آمده است.
وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إِيتاءَ الزَّكاةِ وَ كانُوا لَنا عابِدِينَ ﴿۷۳﴾
و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که [مردم را] به فرمان ما هدایت می‌کردند و نیکوکاریها و برپا داشتن نماز و پرداخت زکات را به آنان وحی کردیم، و [فقط] ما را بندگی می‌کردند.328
انبیاء (21)
73
وَ لُوطاً آتَيْناهُ حُكْماً وَ عِلْماً وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقِينَ ﴿۷۴﴾
و لوط را فرزانگی و دانش عطا کردیم و از شهری که مردمش مرتکب عمل پلیدی(1) می‌شدند، نجاتش دادیم؛ به راستی آنان گروهی منحرف بودند.328
انبیاء (21)
74
عمل ناشایسته آنان را در آیه 55 نمل(27) ملاحظه فرمایید.
وَ أَدْخَلْناهُ فِي رَحْمَتِنا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿۷۵﴾
و او را مشمول رحمت خود قرار دادیم؛ زیرا در زمره شایستگان بود.328
انبیاء (21)
75
وَ نُوحاً إِذْ نادى مِنْ قَبْلُ فَاسْتَجَبْنا لَهُ فَنَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ ﴿۷۶﴾
و نوح را [یاد کن]، آنگاه که قبل از آن ندا داد(1) و اجابتش کردیم و او و کسانش را(2) از اندوه بزرگ(3) نجات دادیم(4).328
انبیاء (21)
76
درخواست نوح در آیه 10 قمر(54) آمده است.
منظور اهل بیت او و گروندگان به اوست که عدّه قلیلی بودند و در آیه 40 هود(11) آمده است.
منظور زخم زبانها و تمسخر مردم است؛ به آیات 27 و 32 و 38 هود(11) توجّه فرمایید.
اجابت دعای نوح است که در آیه 118 شعراء(26) آمده است.
وَ نَصَرْناهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا إِنَّهُمْ كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْناهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۷۷﴾
و او را در برابر گروهی که آیات ما را دروغ شمردند، یاری کردیم [و رهایی بخشیدیم(1)]؛ چرا که آنان گروه ناشایسته‌ای بودند و همگی‌شان را غرق کردیم.328
انبیاء (21)
77
معمولاً «نصر» به وسیله «علی» به مفعول دوم متعدی می‌شود، مثللاً در آیه 286 بقره(2) می‌فرماید فانصرنا علی القوم الکافرین ولی در اینجا کلمه «من» به کار رفته است زیرا منظور یاری دادن توأم با نجات است، چرا که ماده «نجات» با «من» متعدی می‌شود. مثلاً در آیه 86 یونس(10) می‌فرماید و نجنا برحمتک من القوم الکافرین.