فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَكاناً قَصِيًّا ﴿۲۲﴾
آنگاه [مریم] به آن فرزند بار گرفت، و با جنین خود در مکان دورافتاده‌ای خلوت گزید.
سوره مریم (19) آیه 22
صفحه
306
سوره
مریم (19)
آیه
22
فَأَجاءَهَا الْمَخاضُ إِلى جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ يا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هذا وَ كُنْتُ نَسْياً مَنْسِيًّا ﴿۲۳﴾
درد زایمان او را به طرف تنه درخت خرمایی کشاند؛ [و با اندوه] گفت: ای کاش قبل از این جان سپرده بودم و یکسره [از خاطره‌ها] فراموش شده بودم.
سوره مریم (19) آیه 23
صفحه
306
سوره
مریم (19)
آیه
23
فَناداها مِنْ تَحْتِها أَلاَّ تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا ﴿۲۴﴾
[نوزادش] از کنار درخت ندا داد: اندوهگین مباش که صاحب‌اختیار تو زیر قَدَمت چشمه آبی روان ساخت؛
سوره مریم (19) آیه 24
صفحه
306
سوره
مریم (19)
آیه
24
وَ هُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَيْكِ رُطَباً جَنِيًّا ﴿۲۵﴾
تنه درخت خرما را به طرف خود حرکت بده تا رطب رسیده بر تو فروریزد.
سوره مریم (19) آیه 25
صفحه
306
سوره
مریم (19)
آیه
25
فَكُلِي وَ اشْرَبِي وَ قَرِّي عَيْناً فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَداً فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا ﴿۲۶﴾
[از این رطب] بخور و [از آن چشمه] بیاشام و چشمت را روشن دار؛ و اگر از مردم کسی را دیدی، [به اشارت] بگو: برای خدای رحمان روزه [سکوت] نذر کرده‌ام و امروز هرگز با هیچ کس سخن نخواهم گفت.
سوره مریم (19) آیه 26
صفحه
307
سوره
مریم (19)
آیه
26
فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَها تَحْمِلُهُ قالُوا يا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئاً فَرِيًّا ﴿۲۷﴾
مریم در حالی که نوزاد را در آغوش گرفته بود، او را نزد کسان خود آورد؛ گفتند: مریم، وضع خارق‌العاده‌ای داری!
سوره مریم (19) آیه 27
صفحه
307
سوره
مریم (19)
آیه
27
يا أُخْتَ هارُونَ ما كانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَ ما كانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّا ﴿۲۸﴾
ای خواهر هارون(1)! پدرت مردی نابکار نبود، و نه هم مادرت [زنی] سرکش!
سوره مریم (19) آیه 28
صفحه
307
سوره
مریم (19)
آیه
28
1
عبارت «خواهر هارون» در بین بنی‌اسرائیل اصطلاحی بوده که در مورد زنان پاکدامن به کار می‌رفته است. توجه داریم که مریم و هارون همزمان نبودند و مریم، قرنها پس از موسی و هارون زندگی کرده است.
فَأَشارَتْ إِلَيْهِ قالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا ﴿۲۹﴾
[مریم] به فرزند اشاره کرد [که از او توضیح بخواهید]؛ گفتند: چگونه با کودکی در گهواره سخن بگوییم(1)؟!
سوره مریم (19) آیه 29
صفحه
307
سوره
مریم (19)
آیه
29
1
مریم بنا به سابقه و وحی فرشتگان، هنگامی که بشارت فرزند را به او دادند، می‌دانست که فرزند شیرخوارش در صورت لزوم، قادر به بیان است؛ به آیات 45 و 46 آل‌عمران(3) توجّه فرمایید.
قالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتانِيَ الْكِتابَ وَ جَعَلَنِي نَبِيًّا ﴿۳۰﴾
[نوزاد زبان گشود و] گفت: من بنده خدا هستم(1)؛ بی‌تردید به من کتاب و مقام پیامبری خواهد داد(2)؛
سوره مریم (19) آیه 30
صفحه
307
سوره
مریم (19)
آیه
30
1
اولین کلام عیسی دفع دعوی تثلیث است که بعدها به وجود آمد؛ بهآیه 73 مائده(5) و زیرنویس آن توجّه فرمایید.
2
در زبان عربی هر چه در آینده محقّق الوقوع است، برای تأکید، به فعل ماضی ذکر می‌کنند؛ مثل آیات 1 نحل(16) و 68 و 69 زمر(39).
وَ جَعَلَنِي مُبارَكاً أَيْنَ ما كُنْتُ وَ أَوْصانِي بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ ما دُمْتُ حَيًّا ﴿۳۱﴾
و هر جا که باشم، موجب برکت و رحمتم قرار داده و مرا به نماز و زکات تا زنده هستم توصیه کرده است.
سوره مریم (19) آیه 31
صفحه
307
سوره
مریم (19)
آیه
31