وَ ما نُؤَخِّرُهُ إِلاَّ لِأَجَلٍ مَعْدُودٍ ﴿۱۰۴﴾
و ما آن [روز] را فقط تا مدّتی معین به تأخیر می‌اندازیم(1).
سوره هود (11) آیه 104
صفحه
233
سوره
هود (11)
آیه
104
1
به آیه 17 شوری(42) توجّه فرمایید.
يَوْمَ يَأْتِ لا تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَ سَعِيدٌ ﴿۱۰۵﴾
روزی که [رستاخیز] فرارسد، هیچ کس جز به اذن خدا سخنی نخواهد گفت؛ [در آن روز گروهی] از مردم نگونبخت و [گروهی] سعادتمندند.
سوره هود (11) آیه 105
صفحه
233
سوره
هود (11)
آیه
105
فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيها زَفِيرٌ وَ شَهِيقٌ ﴿۱۰۶﴾
امّا نگونبختان در آتش خواهند بود و در آنجا فریادی گوشخراش و سخت دارند؛
سوره هود (11) آیه 106
صفحه
233
سوره
هود (11)
آیه
106
خالِدِينَ فِيها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلاَّ ما شاءَ رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِما يُرِيدُ ﴿۱۰۷﴾
تا آسمانها و زمین برپاست، جاودانه در آن [مجازات] به سر برند، مگر اینکه صاحب‌اختیارت [تغییر وضع آنان را] اراده کند(1)، که صاحب‌اختیار تو هر چه بخواهد می‌کند.
سوره هود (11) آیه 107
صفحه
233
سوره
هود (11)
آیه
107
1
به زیرنویس آیه 128 انعام(6) مراجعه فرمایید.
وَ أَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا فَفِي الْجَنَّةِ خالِدِينَ فِيها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلاَّ ما شاءَ رَبُّكَ عَطاءً غَيْرَ مَجْذُوذٍ ﴿۱۰۸﴾
امّا نیکبختان تا آسمانها و زمین برپاست، به عنوان بخششی قطع نشدنی، جاودانه در بهشت به سر می‌برند، مگر اینکه صاحب‌اختیارت [جز آن را] بخواهد.
سوره هود (11) آیه 108
صفحه
233
سوره
هود (11)
آیه
108
فَلا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِمَّا يَعْبُدُ هؤُلاءِ ما يَعْبُدُونَ إِلاَّ كَما يَعْبُدُ آباؤُهُمْ مِنْ قَبْلُ وَ إِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَصِيبَهُمْ غَيْرَ مَنْقُوصٍ ﴿۱۰۹﴾
در [بی‌حقیقتی] معبودان آنان تردید مکن؛ آنان همان را بندگی می‌کنند که پدرانشان از قبل بندگی می‌کردند؛ و ما [نیز] سهم [مجازات] آنان را به تمامی و ناکاسته خواهیم داد.
سوره هود (11) آیه 109
صفحه
234
سوره
هود (11)
آیه
109
وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ ﴿۱۱۰﴾
به موسی کتاب دادیم، در [مورد] آن اختلاف [نظر] پدید آمد؛ و اگر فرمانی از صاحب‌اختیارت [در موردِ مهلت و آزمون] از قبل مقرّر نشده بود(1)، میان آنان [بی‌درنگ] داوری می‌شد؛ آنان در موردِ آن [کتاب] در تردیدی آمیخته به بدگمانی‌اند.
سوره هود (11) آیه 110
صفحه
234
سوره
هود (11)
آیه
110
1
برای توجیه افزوده در مورد مهلت، به آیات 42 ابراهیم(14) و 45 فاطر(35) و در مورد آزمون، به آیه 2 ملک(67) توجّه فرمایید.
وَ إِنَّ كُلاًّ لَمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمْ رَبُّكَ أَعْمالَهُمْ إِنَّهُ بِما يَعْمَلُونَ خَبِيرٌ ﴿۱۱۱﴾
آنگاه که [برانگیخته شوند] صاحب‌اختیارت [جزای] اعمال همه آنان را به تمامی خواهد داد، که محقّقاً او از کردارشان آگاه است.
سوره هود (11) آیه 111
صفحه
234
سوره
هود (11)
آیه
111
فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَكَ وَ لا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۱۱۲﴾
همان‌گونه که فرمان یافته‌ای، مقاوم باش و هر که با تو، به درگاه خدا بازآید [نیز چنین باشد] و طغیان مکنید، که خدا به آنچه می‌کنید بیناست.
سوره هود (11) آیه 112
صفحه
234
سوره
هود (11)
آیه
112
وَ لا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِياءَ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ ﴿۱۱۳﴾
تکیه بر ستمگران مزنید که آتش دامنگیرتان خواهد شد، و در برابر خدا کارسازی نخواهید داشت و مورد یاری قرار نخواهید گرفت.
سوره هود (11) آیه 113
صفحه
234
سوره
هود (11)
آیه
113