وَ إِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ لِي عَمَلِي وَ لَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنْتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَ أَنَا بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ ﴿۴۱﴾
اگر تو را دروغ‌پرداز شمردند، بگو: [نتایج] تلاش من برای خودم و [نتایج] تلاش شما هم برای خود شماست؛ شما با روش من بیگانه‌اید و من [هم] با روش شما بیگانه هستم(1).213
یونس (10)
41
معنی و مفهوم این آیه به بیان دیگری در آیات 1-6 کافرون(109) آمده است.
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ أَ فَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَ لَوْ كانُوا لا يَعْقِلُونَ ﴿۴۲﴾
ترجمه این آیه، در آیه قبل ادغام شده است.213
یونس (10)
42
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْظُرُ إِلَيْكَ أَ فَأَنْتَ تَهْدِي الْعُمْيَ وَ لَوْ كانُوا لا يُبْصِرُونَ ﴿۴۳﴾
برخی دیگر [در ظاهر] به تو چشم می‌دوزند؛ ولی مگر تو می‌توانی نابینایان(1) را – که بصیرت هم ندارند – هدایت کنی(2)؟214
یونس (10)
43
عُمی: جمع اَعمی به معنای نابینا.
به آیه 104 انعام(6) توجّه فرمایید.
إِنَّ اللَّهَ لا يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئاً وَ لكِنَّ النَّاسَ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿۴۴﴾
خدا به مردم هیچ ستمی نمی‌کند، بلکه مردم خود در حق خویش ستم می‌کنند.214
یونس (10)
44
وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ كَأَنْ لَمْ يَلْبَثُوا إِلاَّ ساعَةً مِنَ النَّهارِ يَتَعارَفُونَ بَيْنَهُمْ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقاءِ اللَّهِ وَ ما كانُوا مُهْتَدِينَ ﴿۴۵﴾
روزی که [خدا] آنان را [در رستاخیز] احضار می‌کند، گویی فقط پاسی از روز را [در خاک(1)] به سر برده‌اند، [به راحتی] یکدیگر را می‌شناسند(2)؛ کسانی که لقای خدا [و رستاخیز] را دروغ شمردند، به راستی زیانکار گشتند و راه‌یافته نبودند.214
یونس (10)
45
با آیات 55 و 56 روم(30) مقایسه فرمایید؛ و نیز به زیرنویس آیه 55 روم(30) توجّه فرمایید.
ولی این شناخت تأثیر مثبتی به حال گناهکاران و مجرمین ندارد؛ به آیات 101 مؤمنون(23) و 10-14 معارج(70) توجّه فرمایید.
وَ إِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللَّهُ شَهِيدٌ عَلى ما يَفْعَلُونَ ﴿۴۶﴾
اگر برخی از مجازاتهایی را که به آنان وعده داده‌ایم، [در حیاتت] به تو بنماییم، یا [قبل از آن] تو را [از دنیا] برگیریم، [در هر حال(1)] بازگشتشان به پیشگاه ماست، آنگاه خدا گواه رفتار آنان است.214
یونس (10)
46
برای توجیه افزوده، به آیات 41 و 42 زخرف(43) توجّه فرمایید.
وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ رَسُولٌ فَإِذا جاءَ رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ ﴿۴۷﴾
هر امّتی(1) رسولی دارد؛ و چون رسولشان آمد، [مردم در برابر آنان موضع متفاوتی داشتند، آنگاه در روز رستاخیز] میان آنان به عدالت داوری شود و مورد ظلم قرار نخواهند گرفت(2).214
یونس (10)
47
به زیرنویس آیه 159 اعراف(7) مراجعه فرمایید.
توضیح روشن‌تر و توجیه افزوده را در آیات 69 و 70 زمر(39) ملاحظه فرمایید؛ به نیمه دوّم آیه 93 یونس(همین سوره) هم در رابطه با موضوع این آیه و توجیه افزوده توجّه فرمایید.
وَ يَقُولُونَ مَتى هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ ﴿۴۸﴾
می‌گویند: اگر راست می‌گویید، این وعده[ی رستاخیز] کی فرا می‌رسد؟!214
یونس (10)
48
قُلْ لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَرًّا وَ لا نَفْعاً إِلاَّ ما شاءَ اللَّهُ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ إِذا جاءَ أَجَلُهُمْ فَلا يَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَسْتَقْدِمُونَ ﴿۴۹﴾
بگو: من اختیار هیچ نفع و ضرری را برای خودم [هم] ندارم، جز آنچه خدا بخواهد؛ هر گروهی دورانی دارد؛ آنگاه که سرآمدشان فرا رسد، نه لحظه‌ای به تأخیر افتند و نه به پیش.214
یونس (10)
49
قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُهُ بَياتاً أَوْ نَهاراً ما ذا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ ﴿۵۰﴾
بگو: به نظر شما اگر مجازات او [به ناگاه] شب هنگام یا به روز فرا رسد، [چه راه گریزی دارید؟] بزهکاران چه چیز از آن مجازات را به شتاب می‌طلبند(1)؟214
یونس (10)
50
به آیه 58 انعام(6) توجّه فرمایید.