وَ إِخْوانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الغَيِّ ثُمَّ لا يُقْصِرُونَ ﴿۲۰۲﴾
[ولی افراد بی‌پروا] برادران(1) [شیطان‌‌صفت]شان آنان را به راه تباهی می‌کشند و کوتاهی نمی‌کنند(2).
سوره اعراف (7) آیه 202
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
202
1
با آیه 27 اسراء(17) مقایسه فرمایید.
2
به آیه 100 نحل(16) توجّه فرمایید.
وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿۲۰۳﴾
و [چون نزول وحی به تأخیر افتد] اگر آیتی برای آنها نیاوری، [با اعتراض] گویند: چرا خود آیتی برنگزیدی؟ بگو: من تنها آنچه از جانب صاحب‌اختیارم وحی می‌شود پیروی می‌کنم؛ این [قرآن] موجب بصیرتهایی از سوی پروردگار شماست و هدایت و رحمتی است برای اهل ایمان.
سوره اعراف (7) آیه 203
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
203
وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿۲۰۴﴾
وقتی که قرآن خوانده می‌شود، گوش فرا دهید و خاموش باشید(1)، بسا که مورد رحمت قرار گیرید.
سوره اعراف (7) آیه 204
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
204
1
از این روست که در نمازهای جماعت، چون امام آیات را با صدای بلند می‌خواند، ضرورت دارد که اقتداکنندگان با سکوت خود، گوش فرا دارند و آیات را تکرار نکنند.
وَ اذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خِيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلِينَ ﴿۲۰۵﴾
صاحب‌اختیارت را در درون خویش به زاری و با ترس [از عقوبتش]، بدون آوای بلند(1)، بامداد و شبانگاه یاد کن و از یاد او غافل مباش.
سوره اعراف (7) آیه 205
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
205
1
معنی و مفهوم این آیه، به بیان دیگر در آیه 55 اعراف(همین سوره) نیز آمده است. ضمناً به زیرنویس آن آیه نیز توجّه فرمایید.
إِنَّ الَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ لا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ يُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ يَسْجُدُونَ ﴿۲۰۶﴾
آنان که مقرّب صاحب‌اختیار تو هستند، از بندگی‌اش گردنکشی نمی‌کنند و او را تقدیس نموده و [فقط] بر او سجده می‌برند(1).
سوره اعراف (7) آیه 206
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
206
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 38 فصلت(41) آمده است.