إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبادٌ أَمْثالُكُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ ﴿۱۹۴﴾
کسانی را که به جای خدا [به راز و نیاز] می‌خوانید، بندگانی همچون خود شما هستند(1)، پس [در گرفتاریها] آنان را [به کمک] فرا خوانید، باید درخواست شما را بپذیرند، اگر راست می‌گویید.
سوره اعراف (7) آیه 194
صفحه
175
سوره
اعراف (7)
آیه
194
1
به آیه 48 نساء(4) توجّه فرمایید. ان اللّه لا یغفر ان یشرک به...
أَ لَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِها أَمْ لَهُمْ آذانٌ يَسْمَعُونَ بِها قُلِ ادْعُوا شُرَكاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلا تُنْظِرُونِ ﴿۱۹۵﴾
مگر پاهایی دارند که با آن گام زنند؟ یا دستهایی دارند که با آن قدرتی نشان دهند؟ یا چشمهایی دارند که با آن ببینند؟ یا گوشهایی دارند که با آن بشنوند؟ بگو: معبودان خود را [به کمک] فرا خوانید و در حق من بداندیشی کنید و مهلتم ندهید.
سوره اعراف (7) آیه 195
صفحه
175
سوره
اعراف (7)
آیه
195
إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتابَ وَ هُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ ﴿۱۹۶﴾
بی‌گمان کارساز من خدایی است که این کتاب را نازل کرد و هموست که برای همه شایستگان کارسازی می‌کند.
سوره اعراف (7) آیه 196
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
196
وَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَ لا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ ﴿۱۹۷﴾
کسانی را که به جای خدا [به راز و نیاز] می‌خوانید، توان یاری شما و [حتّی] خویشتن را ندارند(1).
سوره اعراف (7) آیه 197
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
197
1
به آیه 116 نساء(4) و زیرنویس مربوطه توجّه فرمایید.
وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى لا يَسْمَعُوا وَ تَراهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ وَ هُمْ لا يُبْصِرُونَ ﴿۱۹۸﴾
اگر آن بت پرستان را به راه هدایت دعوت کنید، نمی‌شنوند؛ و می‌بینی که به سویت چشم دوخته‌اند، امّا بصیرت و بینش ندارند(1).
سوره اعراف (7) آیه 198
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
198
1
به نیمه دوّم آیه 179 اعراف(همین سوره) توجّه فرمایید.
خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلِينَ ﴿۱۹۹﴾
[برای هدایتشان] طریق گذشت [و مدارا] پیش گیر و به نیکیها دعوت کن؛ [چنانچه نپذیرند] از آن جاهلان روی گردان.
سوره اعراف (7) آیه 199
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
199
وَ إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿۲۰۰﴾
و هر گاه از جانب شیطان وسوسه‌ای تو را فرا گرفت، به خدا پناه بر، که او شنوا و داناست(1).
سوره اعراف (7) آیه 200
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
200
1
مفهوم دو آیه اخیر به بیان دیگر در آیات 97 و 98 مؤمنون(23) آمده است.
إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ ﴿۲۰۱﴾
هر گاه پرواپیشگان را وسوسه شیطانی فرا گیرد، به یاد [خدا] می‌افتند و در دم [به خود آیند و] بصیرت یابند(1)
سوره اعراف (7) آیه 201
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
201
1
به آیه 99 نحل(16) توجه فرمایید. ضمناً مصداق روشن آیه مورد بحث را در آیات 23 و 24 یوسف(12) ملاحظه فرمایید.
وَ إِخْوانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الغَيِّ ثُمَّ لا يُقْصِرُونَ ﴿۲۰۲﴾
[ولی افراد بی‌پروا] برادران(1) [شیطان‌‌صفت]شان آنان را به راه تباهی می‌کشند و کوتاهی نمی‌کنند(2).
سوره اعراف (7) آیه 202
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
202
1
با آیه 27 اسراء(17) مقایسه فرمایید.
2
به آیه 100 نحل(16) توجّه فرمایید.
وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿۲۰۳﴾
و [چون نزول وحی به تأخیر افتد] اگر آیتی برای آنها نیاوری، [با اعتراض] گویند: چرا خود آیتی برنگزیدی؟ بگو: من تنها آنچه از جانب صاحب‌اختیارم وحی می‌شود پیروی می‌کنم؛ این [قرآن] موجب بصیرتهایی از سوی پروردگار شماست و هدایت و رحمتی است برای اهل ایمان.
سوره اعراف (7) آیه 203
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
203