قالَ يا مُوسى إِنِّي اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسالاتِي وَ بِكَلامِي فَخُذْ ما آتَيْتُكَ وَ كُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ ﴿۱۴۴﴾
[خدا] گفت: ای موسی، تو را با پیامها و گفتارم از میان مردم برگزیدهام، پس آنچه به تو القا، کردهام فراگیر و سپاس دار.
                            
                                سوره اعراف (7) آیه 144
                            
                            
                                
                        
                    
                                    صفحه
                                    
                                168
                                    سوره
                                    
                                اعراف (7)
                                    آیه
                                    
                            144
وَ كَتَبْنا لَهُ فِي الْأَلْواحِ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصِيلاً لِكُلِّ شَيْءٍ فَخُذْها بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِها سَأُرِيكُمْ دارَ الْفاسِقِينَ ﴿۱۴۵﴾
و برای او در الواح(1) هرگونه اندرز و بیان واضح هر مطلبی را نوشتیم(2)؛ آنگاه [گفتیم:] آن را جدّی بگیر و به قوم خود نیز توصیه کن تا نیکوترین احکام آن را فرا گیرند [و به کار بندند]؛ و به زودی جایگاه منحرفان را به شما نشان خواهم داد.
                            
                                سوره اعراف (7) آیه 145
                            
                            
                                
                        
                    
                                    صفحه
                                    
                                168
                                    سوره
                                    
                                اعراف (7)
                                    آیه
                                    
                            145
                                        1
                                        
                                    در مورد کیفیت این الواح در قرآن توضیح بیشتری نیامده، ولی در تورات سخن از سنگی بودن الواح به میان آمده است.
                                        2
                                        
                            به آیات 83 و 84 بقره(2) توجه فرمایید.
سَأَصْرِفُ عَنْ آياتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنْها غافِلِينَ ﴿۱۴۶﴾
کسانی را که به ناحق در زمین تکبّر میورزند، از [توجّه به] آیات خویش بازخواهم داشت؛ و [در نتیجه] اگر هر نشانهای را [از توان و تدبیر من] ببینند، به آن ایمان نیاورند؛ و اگر راه درست را ملاحظه کنند آن را در پیش نگیرند، و هر گاه راه تباهی را ببینند آن را انتخاب کنند؛ این به خاطر آن است که آیات ما را دروغ شمردند و از آن غافل بودند.
                            
                                سوره اعراف (7) آیه 146
                            
                            
                                
                        
                    
                                    صفحه
                                    
                                168
                                    سوره
                                    
                                اعراف (7)
                                    آیه
                                    
                            146
وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ لِقاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۱۴۷﴾
کسانی که آیات ما و دیدار آخرت را دروغ شمردند، تلاششان بر باد رفت(1)؛ آیا جز در برابر آنچه کردهاند مجازات میشوند؟
                            
                                سوره اعراف (7) آیه 147
                            
                            
                                
                        
                    
                                    صفحه
                                    
                                168
                                    سوره
                                    
                                اعراف (7)
                                    آیه
                                    
                            147
                                        1
                                        
                            به آیه 23 فرقان(25) و نیز به مثالهایی در زمینه حبط اعمال در آیات 18 ابراهیم(14) و 39 نور(24) توجّه فرمایید.
وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسى مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلاً جَسَداً لَهُ خُوارٌ أَ لَمْ يَرَوْا أَنَّهُ لا يُكَلِّمُهُمْ وَ لا يَهْدِيهِمْ سَبِيلاً اتَّخَذُوهُ وَ كانُوا ظالِمِينَ ﴿۱۴۸﴾
[عدّهای از(1)] قوم موسی در غیاب او از زیورآلات خویش مجسّمه گوسالهای ساختند که صدایی داشت(2)؛ مگر نمیدیدند که [گوساله] با آنان سخن نمیگوید و به راهی هدایتشان نمیکند؟ [مع ذلک] گوساله را [به خدایی(3)] گرفتند و ستمکار بودند.
                            
                                سوره اعراف (7) آیه 148
                            
                            
                                
                        
                    
                                    صفحه
                                    
                                168
                                    سوره
                                    
                                اعراف (7)
                                    آیه
                                    
                            148
                                        1
                                        
                                    برای توجیه افزوده، با آیه 159 اعراف(همین سوره) مقایسه فرمایید.
                                        2
                                        
                                    در رابطه با گوساله سامری توضیحات دیگری در آیات 51 و 54 و 92 و 93 بقره(2) و 153 نساء(4) و 85 و 88 طه(20) آمده است.
                                        3
                                        
                            برای توجیه افزوده، به آیه 88 طه(20) توجّه فرمایید.
وَ لَمَّا سُقِطَ فِي أَيْدِيهِمْ وَ رَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا قالُوا لَئِنْ لَمْ يَرْحَمْنا رَبُّنا وَ يَغْفِرْ لَنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ ﴿۱۴۹﴾
وقتی که دچار ندامت شدند و متوجّه گشتند که گمراه شدهاند، گفتند: اگر صاحباختیارمان با ما بر سر مهر نیاید و ما را نبخشاید، در زمره زیانکاران خواهیم بود.
                            
                                سوره اعراف (7) آیه 149
                            
                            
                                
                        
                    
                                    صفحه
                                    
                                168
                                    سوره
                                    
                                اعراف (7)
                                    آیه
                                    
                            149