إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ ﴿۸۱﴾
برای کامرانی به جای زنان به مردان روی می‌آورید؛ حقّا که گروهی تجاوزکارید.
سوره اعراف (7) آیه 81
صفحه
160
سوره
اعراف (7)
آیه
81
وَ ما كانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلاَّ أَنْ قالُوا أَخْرِجُوهُمْ مِنْ قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُناسٌ يَتَطَهَّرُونَ ﴿۸۲﴾
پاسخ قومش فقط این بود که گفتند: آنان را از شهرِ(1) خود اخراج کنید که مردمی متظاهر به پاکی‌اند.
سوره اعراف (7) آیه 82
صفحه
161
سوره
اعراف (7)
آیه
82
1
«قریه» در قرآن غالبا به معنی شهر است؛ به زیرنویس دوم آیه 58 بقره(2) مراجعه فرمایید.
فَأَنْجَيْناهُ وَ أَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ كانَتْ مِنَ الْغابِرِينَ ﴿۸۳﴾
آنگاه لوط و خانواده‌اش را نجات دادیم، جز همسرش که [همراه بزهکاران] باقی ماند(1)
سوره اعراف (7) آیه 83
صفحه
161
سوره
اعراف (7)
آیه
83
1
همسر لوط به دلیل خیانتکاری‌اش که در آیه 10 تحریم(66) بدان تصریح شده است، از خانواده لوط مستثنی شد.
وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ ﴿۸۴﴾
و بارانی [از سنگ(1)] بر آنان باریدیم؛ ببین سرانجام بزهکاران چگونه بود.
سوره اعراف (7) آیه 84
صفحه
161
سوره
اعراف (7)
آیه
84
1
برای توجیه افزوده، به آیات 82 و 83 هود(11) توجّه فرمایید.
وَ إِلى مَدْيَنَ أَخاهُمْ شُعَيْباً قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ قَدْ جاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَ الْمِيزانَ وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ وَ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۸۵﴾
و بر [اهل] مدین، برادرشان شعیب را [فرستادیم]؛ گفت: ای قوم من، خدای را بندگی کنید، هیچ معبودی جز او ندارید؛ برای شما نشانه روشنی از جانب صاحب‌اختیارتان فرا رسیده است؛ [سنجش] پیمانه و ترازو را کامل کنید و حقوق مردم را کم برآورد نکنید(1) و در زمین پس از اصلاحش تبهکاری نکنید؛ اگر باور دارید، این(2) به نفع شماست؛
سوره اعراف (7) آیه 85
صفحه
161
سوره
اعراف (7)
آیه
85
1
موضوع سنجش درست در معاملات با مردم، در آیات 85 هود(11) و 35 اسراء(17) نیز آمده است.
2
در مورد کلمه «ذلکم» به زیرنویس آیه 95 انعام(6) مراجعه فرمایید.
وَ لا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِراطٍ تُوعِدُونَ وَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ اذْكُرُوا إِذْ كُنْتُمْ قَلِيلاً فَكَثَّرَكُمْ وَ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ ﴿۸۶﴾
بر سر هر راهی [به کمین] منشینید که با تهدید، افراد با ایمان را از راه خدا بازدارید و آن را بیراهه و ناهموار جلوه دهید؛ و به یاد آرید آنگاه که [افراد] کمی بودید و [خدا] شما را فزونی بخشید و ببینید که سرانجام تبهکاران چگونه بود.
سوره اعراف (7) آیه 86
صفحه
161
سوره
اعراف (7)
آیه
86
وَ إِنْ كانَ طائِفَةٌ مِنْكُمْ آمَنُوا بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ وَ طائِفَةٌ لَمْ يُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنا وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ ﴿۸۷﴾
اگر گروهی از شما به پیامی که مأمور [ابلاغ] آن شده‌ام باور آوردند و گروهی ناباور ماندند، شکیبایی ورزید تا خدا میان ما داوری کند(1)، که او بهترین داوران است.
سوره اعراف (7) آیه 87
صفحه
161
سوره
اعراف (7)
آیه
87
1
فرمان خدا را در این مورد در آیه 94 هود(11) ملاحظه فرمایید.
قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يا شُعَيْبُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَكَ مِنْ قَرْيَتِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنا قالَ أَ وَ لَوْ كُنَّا كارِهِينَ ﴿۸۸﴾
سران سروری‌خواه قومش گفتند: ای شعیب، تو و مؤمنان همراهت را از شهرمان اخراج می‌کنیم(1)، مگر اینکه به آیین ما بازگردید(2)؛ گفت: حتّی اگر [از آن] ناخشنود باشیم؟
سوره اعراف (7) آیه 88
صفحه
162
سوره
اعراف (7)
آیه
88
1
تهدید به اخراج از شهر، در آن دوران بسیار وحشتناک بوده، زیرا افرادی که در پناه قوم و قبیله‌ای نبودند به اسارت و بردگی گرفته می‌شدند.
2
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 13 ابراهیم(14) آمده است.
قَدِ افْتَرَيْنا عَلَى اللَّهِ كَذِباً إِنْ عُدْنا فِي مِلَّتِكُمْ بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا اللَّهُ مِنْها وَ ما يَكُونُ لَنا أَنْ نَعُودَ فِيها إِلاَّ أَنْ يَشاءَ اللَّهُ رَبُّنا وَسِعَ رَبُّنا كُلَّ شَيْءٍ عِلْماً عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنا رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَيْرُ الْفاتِحِينَ ﴿۸۹﴾
پس از آنکه خدا ما را از آیین شما نجات داد، اگر بدان بازگردیم، دروغ به خدا نسبت داده‌ایم؟ و ما را نسزد که بدان [کیش] بازگردیم، مگر اینکه خدا، صاحب‌اختیار ما، بخواهد؛ که دانش صاحب‌اختیار ما هر چیزی را فرا گرفته است؛ تنها بر خدا توکل کرده‌ایم. صاحب‌اختیارا، میان ما و قوم ما به حق داوری کن که تو بهترین داورانی.
سوره اعراف (7) آیه 89
صفحه
162
سوره
اعراف (7)
آیه
89
وَ قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْباً إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ ﴿۹۰﴾
سران قومش که انکار می‌ورزیدند گفتند: اگر از شعیب پیروی کنید، زیانکار خواهید شد.
سوره اعراف (7) آیه 90
صفحه
162
سوره
اعراف (7)
آیه
90