ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ﴿۵۵﴾
صاحب‌اختیار خویش را به زاری و در نهان [به نیایش] بخوانید(1)، [و از تجاوز دست بردارید] که او متجاوزان را دوست ندارد.
سوره اعراف (7) آیه 55
صفحه
157
سوره
اعراف (7)
آیه
55
1
قید «در نهان» نشان می‌دهد که تضرّع در حضور مردم را خدا دوست ندارد و این کار نوعی تظاهر است. مصداق تضرّع در نهان را در مورد زکریای نبی در آیات 3-6 مریم(19) ملاحظه فرمایید.
وَ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿۵۶﴾
و در زمین پس از اصلاحش تبهکاری نکنید و خدای را با ترس و امید [به نیایش] بخوانید، که رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است(1).
سوره اعراف (7) آیه 56
صفحه
157
سوره
اعراف (7)
آیه
56
1
به آیات 186 بقره(2) ، 53 زمر(39) و 16 ق(50) توجّه فرمایید.
وَ هُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذا أَقَلَّتْ سَحاباً ثِقالاً سُقْناهُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَنْزَلْنا بِهِ الْماءَ فَأَخْرَجْنا بِهِ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ كَذلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتى لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿۵۷﴾
اوست که پیش از [بارانِ] رحمتش بادها را بشارت آور(1) می‌فرستد، تا آنگاه که ابری گرانبار را حمل کنند، آن را به سرزمین[های] خزان‌زده و خشک روان سازیم و بدان باران را فروفرستیم و همه میوه‌ها را با آن [از دل خاک] پدید آوریم؛ مردگان را نیز همین گونه [از خاک] خارج کنیم، بسا که [به این مثلها] پند پذیرید(2).
سوره اعراف (7) آیه 57
صفحه
157
سوره
اعراف (7)
آیه
57
1
بُشر: جمع بشیر: بشارت‌دهنده.
2
اصل واژه «تَذَکرون»، «تَتَذَکرون» است.
وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذِي خَبُثَ لا يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِداً كَذلِكَ نُصَرِّفُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ ﴿۵۸﴾
سرزمین [مناسب و] پاک، گیاهش به قانونمندی صاحب‌اختیارش می‌روید، و زمین شوره زار [گیاهش] جز اندک [و هرزه] سر نزند؛ آیات را این گونه [در مثالها و تشبیهاتِ] مختلف برای سپاسگزاران بیان می‌کنیم.
سوره اعراف (7) آیه 58
صفحه
158
سوره
اعراف (7)
آیه
58
لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿۵۹﴾
نوح را بر قومش فرستادیم؛ گفت: ای قوم من، خدای را بندگی کنید، هیچ معبودی جز او ندارید؛ من از مجازاتِ(1) روزی بزرگ بر شما می‌ترسم.
سوره اعراف (7) آیه 59
صفحه
158
سوره
اعراف (7)
آیه
59
1
برای توجیه ترجمه «عذاب» به مجازات، به زیرنویس آیه 14 نساء(4) مراجعه فرمایید.
قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ ﴿۶۰﴾
سران قومش گفتند: تو را در گمراهی آشکاری می‌بینیم.
سوره اعراف (7) آیه 60
صفحه
158
سوره
اعراف (7)
آیه
60
قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۶۱﴾
گفت: ای قوم من، نشانی از گمراهی در من نیست، بلکه رسولی از سوی صاحب‌اختیار جهانیانم.
سوره اعراف (7) آیه 61
صفحه
158
سوره
اعراف (7)
آیه
61
أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ ﴿۶۲﴾
پیامهای صاحب‌اختیارم را به شما می‌رسانم، برای شما خیرخواهی می‌کنم و از [تدبیر و قدرت] خدا چیزهایی می‌دانم که شما نمی‌دانید.
سوره اعراف (7) آیه 62
صفحه
158
سوره
اعراف (7)
آیه
62
أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿۶۳﴾
آیا در شگفتید از اینکه اندرزی از جانب صاحب‌اختیارتان توسّط مردی از خودتان برای شما رسیده است تا شما را هشدار دهد و شما هم پرواپیشه شوید، بسا که مورد رحمت [خدا] قرار گیرید(1)؟
سوره اعراف (7) آیه 63
صفحه
158
سوره
اعراف (7)
آیه
63
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 2 یونس(10) و 94 اسراء(17) آمده است.
فَكَذَّبُوهُ فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ ﴿۶۴﴾
او را تکذیب کردند، ما [نیز] او و همراهانش را که در کشتی بودند، نجات دادیم و کسانی را که آیات ما را دروغ شمردند، غرقه ساختیم؛ زیرا آنان گروهی کوردل بودند(1).
سوره اعراف (7) آیه 64
صفحه
158
سوره
اعراف (7)
آیه
64
1
این آیه به اختصار، پایان کار نوح با قومش را نشان می‌دهد. تفصیل آن در آیات 25-41 هود(11) ، 23-30 مؤمنون(23) ، 105-120 شعراء(26) و 14 و 15 عنکبوت(29) آمده است.