فَدَلاَّهُما بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ ناداهُما رَبُّهُما أَ لَمْ أَنْهَكُما عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَ أَقُلْ لَكُما إِنَّ الشَّيْطانَ لَكُما عَدُوٌّ مُبِينٌ ﴿۲۲﴾
و با فریبی آن دو را [از مقام قرب خدا] به زیر کشاند؛ همین که از [میوه] آن درخت چشیدند، اعضای جنسی آنان در نظرشان آشکار شد و شروع کردند از برگ [درختان] بهشت بر خود بپوشانند؛ صاحب‌اختیارشان به آنان ندا داد: مگر شما را از آن(1) درخت بازنداشتم و نگفتم که شیطان دشمن آشکار شماست؟152
اعراف (7)
22
توضیح در مورد کلمه «تلکما» را در زیرنویس آیه 95 انعام(6) ملاحظه فرمایید.
قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ ﴿۲۳﴾
گفتند: صاحب‌اختیارا، به خویش ستم کردیم، و اگر ما را نبخشی و بر ما رحمت نیاوری، در زمره زیانکاران خواهیم بود.153
اعراف (7)
23
قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى حِينٍ ﴿۲۴﴾
[خدا] گفت: [از بهشت] فرود آیید، در حالی که [با انبوه نسلتان] دشمن یکدیگرید؛ و تا زمانی محدود در زمین استقرار و برخورداری خواهید داشت.153
اعراف (7)
24
قالَ فِيها تَحْيَوْنَ وَ فِيها تَمُوتُونَ وَ مِنْها تُخْرَجُونَ ﴿۲۵﴾
[و] گفت: در زمین زندگی می‌کنید و در همان [جا] خواهید مرد و [به هنگام رستاخیز] از آن بیرون آورده می‌شوید(1).153
اعراف (7)
25
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 18 نوح(71) آمده است.
يا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمْ لِباساً يُوارِي سَوْآتِكُمْ وَ رِيشاً وَ لِباسُ التَّقْوى ذلِكَ خَيْرٌ ذلِكَ مِنْ آياتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ ﴿۲۶﴾
ای فرزندان آدم(1)، برای شما لباسی پدید آوردیم(2) که اعضای جنسی شما را پوشیده می‌دارد و مایه آراستگی [شما] ست؛ امّا پوشش تقوا برتر [و اصلی‌تر] است؛ این [سخنان] از آیات خداست، بسا که پند پذیرند.153
اعراف (7)
26
«بنی‌آدم» در اصل بنین آدم بوده که «نون» آن به علت اضافه شدن، حذف شده است؛ ضمناً بنا به قاعده «تغلیب» در زبان عرب، با لفظ «پسران» آمده و خودبه خود شامل دختران نیز می‌شود؛ از این روی در ترجمه، «فرزندان آدم» آورده‌ایم.
در قرآن در چند مورد «انزال» به معنی خلق کردن آمده، مثل آیات 6 زمر(39) و 25 حدید(57). در این آیه با آنکه مراحل مختلف تهیه لباس، کارِ انسان هاست، خدا آن را به خود نسبت داده، زیرا موادّ آن که در طبیعت است، و استعداد بهره‌گیری از آن موادّ که در انسان است، از خداست. و طبق آیه 96 صافات(37) و اللّه خلقکم و ما تعملون همه تولیدات انسان ها، مخلوق خدا معرّفی شده است.
يا بَنِي آدَمَ لا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطانُ كَما أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ يَنْزِعُ عَنْهُما لِباسَهُما لِيُرِيَهُما سَوْآتِهِما إِنَّهُ يَراكُمْ هُوَ وَ قَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لا تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّياطِينَ أَوْلِياءَ لِلَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ ﴿۲۷﴾
ای فرزندان آدم، شیطان فریبتان ندهد، چنانکه پدر و مادرتان را [فریفت و] از بهشت بیرون راند؛ در حالی که جامه آنان را از تنشان بر می‌کنْد تا اعضای جنسی آنان را در نظرشان بنماید؛ او و گروه [وابسته] اش از جایی که آنها را نمی‌بینید، شما را می‌بینند؛ شیاطین را دوستان کسانی قرار دادیم که ایمان نمی‌آرند؛153
اعراف (7)
27
وَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً قالُوا وَجَدْنا عَلَيْها آباءَنا وَ اللَّهُ أَمَرَنا بِها قُلْ إِنَّ اللَّهَ لا يَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ أَ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ ﴿۲۸﴾
و چون مرتکب گناه شوند، گویند: پدران خود را [نیز معتقد] به همین شیوه تشخیص داده‌ایم(1) و خدا ما را به آن فرمان داده است؛ بگو: خدا به گناه فرمان نمی‌دهد؛ آیا چیزی را که نمی‌دانید به خدا نسبت می‌دهید؟153
اعراف (7)
28
پاسخ این عذر بدتر از گناه، در آیه 104 مائده(5) اولوکان آباء هم لا یعلمون شیئا و لا یهتدون آمده است.
قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ وَ أَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَ ادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ كَما بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ ﴿۲۹﴾
بگو: صاحب‌اختیارم به عدالت فرمان داده است؛ و [تأکید کرده] در هر مسجدی [فقط به او] توجّه دارید و با خلوص اعتقاد او را [به نیایش] بخوانید؛ همان‌گونه که شما را در آغاز آفرید، [به پیشگاهش] بازمی‌گردید(1).153
اعراف (7)
29
برای روشن‌تر شدن، به آیات 19 عنکبوت(29) ، 27 روم(30) و بالاخره 79 یس(36) توجّه فرمایید.
فَرِيقاً هَدى وَ فَرِيقاً حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلالَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّياطِينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ ﴿۳۰﴾
گروهی را هدایت کرد و گروهی [که شایستگی نداشتند،] گمراهی دامنگیرشان شد؛ آنان شیاطین را به جای خدا کارساز خود انتخاب کردند و می‌پنداشتند که راه‌یافته هستند.153
اعراف (7)
30
يا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ ﴿۳۱﴾
ای فرزندان آدم، در هر مسجدی آراستگی خود را حفظ کنید و [نیز] بخورید و بیاشامید، و[لی] اسراف نکنید، که خدا اسرافکاران را دوست ندارد.154
اعراف (7)
31