أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَ قَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَ يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلالاً بَعِيداً ﴿۶۰﴾
آیا توجّه نکردهای به کسانی که بر این تصوّرند که به آنچه بر تو و قبل از تو نازل شده است، باور دارند، و[لی] میخواهند حاکمیت طاغوت [و امرای خودکامه] را هم بپذیرند، در حالی که به انکار طاغوت فرمان یافتهاند؛ شیطان میخواهد در گمراهی بیپایانی قرارشان دهد.
سوره نساء (4) آیه 60
صفحه
88
سوره
نساء (4)
آیه
60
وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِلى ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ إِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنْكَ صُدُوداً ﴿۶۱﴾
و چون به آنان گفته شود: به آنچه خدا نازل کرده است و به [تعلیمات] رسول توجّه کنید، دورویان را میبینی که سخت از تو روی برمیتابند.
سوره نساء (4) آیه 61
صفحه
88
سوره
نساء (4)
آیه
61
فَكَيْفَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ثُمَّ جاؤُكَ يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنْ أَرَدْنا إِلاَّ إِحْساناً وَ تَوْفِيقاً ﴿۶۲﴾
آنگاه که بر اثر رفتار گذشته خود دچار آسیبی میشوند، چگونه است که به سراغ تو میآیند، در حالی که به خدا سوگند یاد میکنند که جز خیرخواهی و سازگاری منظوری نداشتیم.
سوره نساء (4) آیه 62
صفحه
88
سوره
نساء (4)
آیه
62
أُولئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ ما فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ فِي أَنْفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِيغاً ﴿۶۳﴾
اینان کسانی هستند که خدا نیات درونیشان را میداند، از آنان درگذر و اندرزشان بده و به گونهای دلنشین با بیانی رسا با آنان سخن بگو.
سوره نساء (4) آیه 63
صفحه
88
سوره
نساء (4)
آیه
63
وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ لِيُطاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً ﴿۶۴﴾
هیچ رسولی را نفرستادیم مگر به این منظور که به فرمان خدا مورد اطاعت [مردم] قرار گیرد؛ و اگر [هواداران طاغوتها] هنگامی(1) که [با کارشکنی و دشمنی] به خویش ستم میکردند، نزد تو آمده، از خدا آمرزش میخواستند و رسول هم برایشان آمرزش میطلبید، خدای را بازپذیر و مهربان مییافتند(2).
سوره نساء (4) آیه 64
صفحه
88
سوره
نساء (4)
آیه
64
1
دو واژه «إذ» و «إذا» هر دو به معنی «هنگامی که» است، با این تفاوت که «اذ» مربوط به گذشته، و «اذا» مربوط به آینده میباشد.
2
یک مصداق در مورد آن را در آیه 12 ممتحنه(60) ملاحظه فرمایید.
فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْلِيماً ﴿۶۵﴾
نه، به صاحباختیارت سوگند، آنان ایمان [واقعی] نخواهند داشت، تا اینکه در اختلاف بین خود، تو را به داوری بپذیرند و از داوری تو در دل احساس ناراحتی نکنند و بیچون و چرا تسلیم آن باشند.
سوره نساء (4) آیه 65
صفحه
88
سوره
نساء (4)
آیه
65
وَ لَوْ أَنَّا كَتَبْنا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِيارِكُمْ ما فَعَلُوهُ إِلاَّ قَلِيلٌ مِنْهُمْ وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا ما يُوعَظُونَ بِهِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ وَ أَشَدَّ تَثْبِيتاً ﴿۶۶﴾
اگر بر آنان مقرّر میداشتیم هوای نفس خود را بکشید(1)، یا از خانههای خود [برای دفاع] خارج شوید، جز عدّه کمی از آنان [اطاعت] نمیکردند؛ و اگر به آنچه اندرز داده شدند، عمل میکردند، قطعاً برایشان بهتر و اساسیتر بود؛
سوره نساء (4) آیه 66
صفحه
89
سوره
نساء (4)
آیه
66
1
آیات 54 و 243 بقره(2) را ملاحظه نمایید.
وَ إِذاً لَآتَيْناهُمْ مِنْ لَدُنَّا أَجْراً عَظِيماً ﴿۶۷﴾
و در آن صورت پاداشی بزرگ از جانب خود به آنان میدادیم؛
سوره نساء (4) آیه 67
صفحه
89
سوره
نساء (4)
آیه
67
وَ لَهَدَيْناهُمْ صِراطاً مُسْتَقِيماً ﴿۶۸﴾
و حتماً به راهی راست(1) هدایتشان میکردیم.
سوره نساء (4) آیه 68
صفحه
89
سوره
نساء (4)
آیه
68
1
برای شناخت سریعتر راه راست، به زیرنویس آیه 153 انعام(6) در مورد ده فرمان قرآنی مراجعه فرمایید.
وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً ﴿۶۹﴾
آنان که از خدا و رسول اطاعت کنند، [در بهشت] با کسانی که خدا به آنان موهبت داده است، از پیامبران و راستی پیشگان و گواهان و شایستگان [همنشین] خواهند بود که نیکورفیقانی هستند(1).
سوره نساء (4) آیه 69
صفحه
89
سوره
نساء (4)
آیه
69
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 9 عنکبوت(29) آمده است؛ و نیز مفهوم دو آیه 68 و 69 در آیات 6 و 7 فاتحه(1) آمده است.