يا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَ اسْجُدِي وَ ارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ ﴿۴۳﴾
ای مریم، با خضوع فرمانبردار صاحب‌اختیار خویش باش و با فروتنان هم آهنگ شو.55
آل‌عمران (3)
43
ذلِكَ مِنْ أَنْباءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَ ما كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَ ما كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ ﴿۴۴﴾
این از اخبار غیب است که بر تو وحی می‌کنیم و آنگاه که [علمای مذهبی یهود] قرعه زدند تا کدامیک عهده دار سرپرستی مریم شوند و کارشان به مخاصمه کشید، در کنارشان حضور نداشتی(1).55
آل‌عمران (3)
44
به طوری که آیه 37 آل‌عمران(همین سوره) نشان می‌دهد، قرعه به نام زکریا اصابت کرد و این خواست خدا بود.
إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ يا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿۴۵﴾
[به یاد آر] آنگاه که فرشتگان گفتند: ای مریم، خدا تو را به مخلوق [برگزیده] خود بشارت می‌دهد، نامش عیسی مسیح، فرزند مریم است(1) که در دنیا و آخرت آبرومند و از مقرّبان(2) [درگاه خدا] است.55
آل‌عمران (3)
45
بشارتی که در این آیه به آن تصریح شده، همان است که در آیات 17-19 مریم(19) با توضیح بیشتر آمده است.
به منظور شناخت افراد مقرّب، به آیات 10 و 11 واقعه(56) توجّه فرمایید.
وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلاً وَ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿۴۶﴾
در گاهواره [به اعجاز(1)] و در میانسالی(2) [به وحی] با مردم سخن خواهد گفت و در زمره شایستگان است.56
آل‌عمران (3)
46
سخن گفتن عیسی در شیرخوارگی، در اولین روزی که مریم کودک را به میانِ مردم آورد، صورت گرفت؛ به آیات 29-33 مریم(19) توجّه فرمایید.
کهل (کهولت) برخلاف مفهومی که در فارسی وارد، دوره‌ای از زندگی است که انسان از جوانی گذشته و هنوز به پیری نرسیده، که سنین بین 30 تا 50 سالگی است. آوردن لفظ «کهل» خود بشارت دیگری بود که به مریم داده شده و نشان می‌دهد که فرزندش حدّاقل تا سن میانسالی زندگی خواهد کرد.
قالَتْ رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَ لَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ قالَ كَذلِكِ اللَّهُ يَخْلُقُ ما يَشاءُ إِذا قَضى أَمْراً فَإِنَّما يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿۴۷﴾
[مریم] گفت: صاحب‌اختیارا، چگونه فرزندی خواهم داشت، در حالی که دست هیچ بشری به من نرسیده است؟! گفت: [مشیت خدا] چنین است، هر چه بخواهد می‌آفریند؛ چون امری را مقرّر دارد، کافی است به آن بگوید: باش و می‌شود.56
آل‌عمران (3)
47
وَ يُعَلِّمُهُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ ﴿۴۸﴾
و [نیز بشارت داد که] خدا به او کتاب و دانشِ توأم با بینش و تورات و انجیل آموزش می‌دهد؛56
آل‌عمران (3)
48
وَ رَسُولاً إِلى بَنِي إِسْرائِيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنْفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْراً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ أُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ وَ أُحْيِ الْمَوْتى بِإِذْنِ اللَّهِ وَ أُنَبِّئُكُمْ بِما تَأْكُلُونَ وَ ما تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۴۹﴾
و [او را] رسولی برای دودمان یعقوب [انتخاب کند، با این دعوی] که برای شما نشانه‌ای از جانب صاحب‌اختیارتان آورده‌ام، از گِل برای شما مجسمه پرنده‌ای می‌سازم و در آن می‌دمم و به اذن خدا پرنده‌ای [جاندار] خواهد شد؛ و نابینای مادرزاد و بیمار مبتلا به لکه‌های پوستی را بهبود می‌بخشم و مردگان(1) را به اذن خدا زنده می‌کنم؛ و از آنچه در خانه‌های خود می‌خوریدوذخیره می‌کنید، به شما خبر می‌دهم؛ به راستی در این [امور] نشانه‌ای است برای شما، اگر باور داشته باشید(2).56
آل‌عمران (3)
49
موتی: جمع میت: مردگان.
آنچه در این مقطع، در مورد معجزات حضرت عیسی به صورت خبر به مریم، آمده، در آیه 110 مائده(5) بنا به رویداد ذکر گردیده است.
وَ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ لِأُحِلَّ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ وَ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ ﴿۵۰﴾
و در حالی که تورات، کتاب پیش از خود را تصدیق می‌کنم، و [نیز آمده‌ام] تا پاره‌ای از آنچه بر شما حرام شده بود(1)، حلال کنم و از جانب صاحب‌اختیارتان نشانه‌ای برای شما آورده‌ام؛ پس در برابر خدا پروا کنید و مطیع من باشید.56
آل‌عمران (3)
50
منشأ این تحریم را در آیه 160 نساء(4) ملاحظه فرمایید.
إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقِيمٌ ﴿۵۱﴾
خدا صاحب‌اختیار من و شماست، پس [تنها] او را بندگی کنید(1)؛ راه راست همین است.56
آل‌عمران (3)
51
از آیه 117 مائده(5) استفاده می‌شود که گفتن این جمله نیز به واسطه وحی و امر خدا بوده است و کلام شخص او نبوده.
فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسى مِنْهُمُ الْكُفْرَ قالَ مَنْ أَنْصارِي إِلَى اللَّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ﴿۵۲﴾
عیسی چون احساس ناباوری از آنها کرد، گفت: یاوران من در راه خدا(1) چه کسانی‌اند؟ حواریون(2) گفتند: ما یاوران [دین] خداییم(3)؛ خدا را باور داریم و گواه باش که تسلیم [او] هستیم(4).56
آل‌عمران (3)
52
لفظ «انصار» در آیه به کلمه «الی اللّه » مقید شده تا تشویق و تحریصی برای پاسخ‌‌دهندگان باشد؛ همین منظور در آیه 11 حدید(57) مطرح بوده است.
یاران و شاگردان ویژه حضرت عیسیع.
داستان حواریون و عیسی ضمن دستوری به مؤمنین برای پیروی از آنها، در آیه 14 صف(61) نیز آمده است.
برای توجیه افزوده، با آیه 131 بقره(2) مقایسه فرمایید.