إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ﴿۵﴾
تنها تو را بندگی می‌کنیم و [هر جا که یاری دیگران بندگی‌آور باشد] منحصراً از تو یاری می‌خواهیم(1).1
فاتحه (1)
5
نیمه اوّل و دوّم این آیه ارتباط ظریفی با یکدیگر دارند. با توجّه به این نکته، برای توجیه افزوده، این آیه را با آیه 56 عنکبوت(29) مقایسه فرمایید. ضمناً از جهت ضرورت تعاون و استعانت در امور غیربندگی‌آور و خداپسندانه، به بخش پایانی آیه 2 مائده(5)، تعاونوا علی البرّ و التقوی و نیز آیه 95 کهف(18) توجّه فرمایید، و برای روشن‌تر شدن مفهوم آیه، به بخش میانی آیه 17 عنکبوت(29) انّ الذین تعبدون من دون اللّه لا یملکون لکم رزقا فابتغوا عنداللّه الرزق واعبدوه نیز با دقت توجه فرمایید.
اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ ﴿۶﴾
ما را به راه راست راهبر باش(1)،1
فاتحه (1)
6
برای شناخت این راه به آیات 101 آل‌عمران(3) ، 36 مریم(19) و نیز زیرنویس آیه 153 انعام(6) توجّه فرمایید. ضمناً کسانی که این درخواستشان قطعاً پذیرفته می‌شود در آیه 175 نساء(4) معرّفی شده‌اند.
صِراطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لاَ الضَّالِّينَ ﴿۷﴾
راه کسانی که بر آنان نعمت دادی(1)، که مورد خشم [تو] قرار نگرفته‌اند(2) و گمراه هم نیستند(3).1
فاتحه (1)
7
از نظر شناخت نعمت‌یافتگان، با آیه 69 نساء(4) مقایسه فرمایید.
از نظر شناخت غضب‌شدگان، با آیه 6 فتح(48) مقایسه فرمایید.
از نظر شناخت گمراهان، با آیه 90 آل‌عمران(3) مقایسه فرمایید.