أَلا إِنَّ أَوْلِياءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۶۲﴾
آگاه باشید که دوستان خدا(1)، ترس و اندوهی نخواهند داشت(2)؛216
یونس (10)
62
برای شناخت افراد مورد نظر، با آیه 34 انفال(8) اِن اولیاءهُ الا المتقون مقایسه فرمایید.
در این رابطه به آیات 127 انعام(6) ، 28 رعد(13) و 27 و 28 فجر(89) توجّه فرمایید؛ ضمناً معنی و مفهوم این آیه به بیان دیگر در آیه 123 طه(20) آمده است.
الَّذِينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ ﴿۶۳﴾
کسانی که ایمان آورده و پروا میکردند.216
یونس (10)
63
لَهُمُ الْبُشْرى فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ لا تَبْدِيلَ لِكَلِماتِ اللَّهِ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿۶۴﴾
آنان در زندگی دنیا و آخرت [از جانب خدا] بشارت دارند(1)؛ وعدههای خدا تخلّف ناپذیر است؛ این است همان کامیابی بزرگ.216
یونس (10)
64
مواردی از این بشارات در آیات 51 غافر(40) ، 30-31 فصلت(41) و 12 حدید(57) آمده است. وضع افرادی را که طرف مقابل آنان هستند، در آیه 22 فرقان(25) ملاحظه فرمایید.
وَ لا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿۶۵﴾
گفتار ناباوران تو را اندوهگین نکند، که عزّت [و قدرت] به تمامی دست خداست؛ و اوست شنوا و دانا.216
یونس (10)
65
أَلا إِنَّ لِلَّهِ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ وَ ما يَتَّبِعُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ شُرَكاءَ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُونَ ﴿۶۶﴾
آگاه باشید که هر که در آسمانها و زمین است، متعلّق به خداست؛ و آنان که غیر خدا را [در قدرت و تدبیر] شریک او تلقّی میکنند، [از برهان و دلیل روشنی(1)] پیروی نمیکنند؛ [بلکه] فقط پیرو گمانند و جز به حدس و تخمین سخن نمیگویند.216
یونس (10)
66
برای توجیه افزوده به آیه 117 مؤمنون(23) توجه فرمایید: وَ مَن یدعُ مَعَ اللّه إلها آخَرَ لا بُرهانَ لَهُ بهِ.
هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ ﴿۶۷﴾
اوست که شب را برای شما پدید آورد تا در آن آرامش یابید و روز را روشنیبخش [قرار داد تا به تلاش پردازید(1)]؛ به راستی در این [امور] برای گروهی که گوش شنوا دارند، نشانههایی است [از توان و تدبیر خدا].216
یونس (10)
67
برای توجیه افزوده، به آیات 12 اسراء(17) و 73 قصص(28) توجّه فرمایید.
قالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً سُبْحانَهُ هُوَ الْغَنِيُّ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ إِنْ عِنْدَكُمْ مِنْ سُلْطانٍ بِهذا أَ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ ﴿۶۸﴾
گفتند: خدا فرزندی برگزیده است(1)! خدا منزّه و بینیاز است؛ هر چه [و هر که(2)] در آسمانها و زمین است، متعلّق به اوست؛ شما هیچ دلیلی بر این [ادّعای خود] ندارید؛ آیا چیزی را که [به درستی] نمیدانید، به خدا نسبت میدهید؟216
یونس (10)
68
به آیه 30 توبه(9) توجّه فرمایید.
برای توجیه افزوده، به آیه 66 یونس(همین سوره) توجّه فرمایید.
قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لا يُفْلِحُونَ ﴿۶۹﴾
بگو: کسانی که دروغ به خدا نسبت میدهند، رستگار نخواهند شد.216
یونس (10)
69
مَتاعٌ فِي الدُّنْيا ثُمَّ إِلَيْنا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ الْعَذابَ الشَّدِيدَ بِما كانُوا يَكْفُرُونَ ﴿۷۰﴾
برخورداری ای [ناچیز] در دنیا [دارند]، آنگاه بازگشتشان به پیشگاه ماست و به خاطر انکارشان، مجازاتی سخت به آنان میچشانیم(1).216
یونس (10)
70
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 24 لقمان(31) آمده است.
وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ يا قَوْمِ إِنْ كانَ كَبُرَ عَلَيْكُمْ مَقامِي وَ تَذْكِيرِي بِآياتِ اللَّهِ فَعَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْمِعُوا أَمْرَكُمْ وَ شُرَكاءَكُمْ ثُمَّ لا يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُوا إِلَيَّ وَ لا تُنْظِرُونِ ﴿۷۱﴾
داستان نوح را برای آنان بازگو، آنگاه که به قوم خود گفت: ای قوم من، اگر موضع من و یادآوریهایم به آیات الهی بر شما گران است، [و قصد مقابله دارید،] من بر خدا توکل کردهام(1)؛ شما هم به اتّفاق معبودان خویش همداستان شوید تا [در صورت شکست، برنامه] کارتان برای شما مایه اندوه نشود، آنگاه درباره من [هر چه توانید] به کار بندید و مهلتم ندهید.217
یونس (10)
71
معنای توکل انجام وظیفه خدایی و سپردن نتیجه آن به خداست، بدون هیچ نگرانی و اضطراب از آینده؛ به آیه 122 آلعمران(3) که همین معنی را میرساند، توجه فرمایید.