الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً ﴿۱۰۴﴾
همان کسانی که تلاششان در زندگی دنیا بر باد رفته است(1)، با این حال می‌پندارند که در عمل، نیکویی می‌کنند.
سوره کهف (18) آیه 104
صفحه
304
سوره
کهف (18)
آیه
104
1
به آیه 23 فرقان(25) توجّه فرمایید.
أُولئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ وَ لِقائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً ﴿۱۰۵﴾
آنها کسانی هستند که آیات صاحب‌اختیارشان و لقای او را انکار کردند، و تلاششان بر باد رفت(1)، لذا روز رستاخیز برای آنان هیچ وزنی [و ارزشی(2)] قائل نخواهیم شد.
سوره کهف (18) آیه 105
صفحه
304
سوره
کهف (18)
آیه
105
1
به مثالهایی در زمینه حبط اعمال در آیات 18 ابراهیم(14) و 39 نور(24) توجّه فرمایید.
2
به آیه 9 اعراف(7) توجّه فرمایید.
ذلِكَ جَزاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِما كَفَرُوا وَ اتَّخَذُوا آياتِي وَ رُسُلِي هُزُواً ﴿۱۰۶﴾
آری، کیفر آنان دوزخ است، به سزای آنکه انکار ورزیده‌اند و آیات و رسولان مرا به استهزاء گرفتند.
سوره کهف (18) آیه 106
صفحه
304
سوره
کهف (18)
آیه
106
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ كانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً ﴿۱۰۷﴾
و[لی] مؤمنان نیکوکار، باغهای فردوس محلّ پذیرایی آنان است(1)؛
سوره کهف (18) آیه 107
صفحه
304
سوره
کهف (18)
آیه
107
1
به آیه 72 زخرف(43) توجّه فرمایید.
خالِدِينَ فِيها لا يَبْغُونَ عَنْها حِوَلاً ﴿۱۰۸﴾
جاودانه در آن به سر برند و هرگز هوای تغییر وضع نکنند(1).
سوره کهف (18) آیه 108
صفحه
304
سوره
کهف (18)
آیه
108
1
به آیه 17 سجده(32) توجّه فرمایید.
قُلْ لَوْ كانَ الْبَحْرُ مِداداً لِكَلِماتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِماتُ رَبِّي وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً ﴿۱۰۹﴾
بگو: اگر دریا برای نوشتن نعمت‌ها و آفریده‌های صاحب‌اختیارم مرکب شود، قبل از آنکه [ثبت] آنها(1) پایان یابد، دریا پایان پذیرد؛ هرچند که [دریایی دیگر] مانند آن را به کمک آوریم.
سوره کهف (18) آیه 109
صفحه
304
سوره
کهف (18)
آیه
109
1
به آیه 34 ابراهیم(14) توجه فرمایید و ان تعدوا نعمت اللّه لا تحصوها.
قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى إِلَيَّ أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً ﴿۱۱۰﴾
بگو: من فقط بشری همچون شما هستم(1) [با این تفاوت] که به من وحی می‌شود: معبود شما معبودی است یگانه؛ و هر که امیدِ لقای صاحب‌اختیار خویش دارد، باید به اعمال شایسته دست زند و در بندگی صاحب‌اختیارش احدی را کنار او قرار ندهد.
سوره کهف (18) آیه 110
صفحه
304
سوره
کهف (18)
آیه
110
1
برای توضیح بیشتر به آیه 50 انعام(6) توجّه فرمایید.