وَ كانُوا يَقُولُونَ أَ إِذا مِتْنا وَ كُنَّا تُراباً وَ عِظاماً أَ إِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿۴۷﴾
و می‌گفتند: چگونه هنگامی که مردیم و خاک و استخوان شدیم، برانگیخته خواهیم شد(1)؟
سوره واقعه (56) آیه 47
صفحه
535
سوره
واقعه (56)
آیه
47
1
معنی و مفهوم این آیه به بیان دیگری در آیه 35 مؤمنون(23) آمده است؛ پاسخ این گفتار جاهلانه را در آیات 27 روم(30) و 79-81 یس(36) ملاحظه فرمایید.
أَ وَ آباؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿۴۸﴾
و حتّی نیاکان ما؟!
سوره واقعه (56) آیه 48
صفحه
535
سوره
واقعه (56)
آیه
48
قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ ﴿۴۹﴾
بگو: پیشینیان و آیندگان، همه در وعده‌گاهِ روزی معلوم(1) جمع خواهند شد.
سوره واقعه (56) آیه 49
صفحه
535
سوره
واقعه (56)
آیه
49
1
به آیه 95 مریم(19) توجّه فرمایید.
لَمَجْمُوعُونَ إِلى مِيقاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿۵۰﴾
ترجمه این آیه، در آیه قبل ادغام شده است.
سوره واقعه (56) آیه 50
صفحه
535
سوره
واقعه (56)
آیه
50
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ ﴿۵۱﴾
آنگاه شما، ای گمراهان تکذیب کننده،
سوره واقعه (56) آیه 51
صفحه
536
سوره
واقعه (56)
آیه
51
لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ ﴿۵۲﴾
از درخت زقّوم خواهید خورد،
سوره واقعه (56) آیه 52
صفحه
536
سوره
واقعه (56)
آیه
52
فَمالِؤُنَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿۵۳﴾
و شکمها را از آن انباشته می‌کنید؛
سوره واقعه (56) آیه 53
صفحه
536
سوره
واقعه (56)
آیه
53
فَشارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ ﴿۵۴﴾
آنگاه بر آن از آب داغ می‌آشامید؛
سوره واقعه (56) آیه 54
صفحه
536
سوره
واقعه (56)
آیه
54
فَشارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ ﴿۵۵﴾
همچون شتران(1) عطش‌زده.
سوره واقعه (56) آیه 55
صفحه
536
سوره
واقعه (56)
آیه
55
1
هیم: جمع اَهیم و هَیماء: شتران تشنگی‌زده که دچار مشکلی شبیه به استسقاء می‌شود و هرچه آب می‌خورد سیراب نمی‌شود.
هذا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ ﴿۵۶﴾
این پذیرایی آنان است در روز جزا.
سوره واقعه (56) آیه 56
صفحه
536
سوره
واقعه (56)
آیه
56