قُلْ لا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلاَّ اللَّهُ وَ ما يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ ﴿۶۵﴾
بگو: در آسمانها و زمین، کسی جز خدا از غیب آگاه نیست؛ و نمی‌فهمند که چه زمانی برانگیخته می‌شوند.
سوره نمل (27) آیه 65
صفحه
382
سوره
نمل (27)
آیه
65
بَلِ ادَّارَكَ عِلْمُهُمْ فِي الْآخِرَةِ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْها بَلْ هُمْ مِنْها عَمُونَ ﴿۶۶﴾
دانشِ آنان درباره آخرت به بن بست رسیده است(1)؛ بلکه در آن تردید دارند؛ بلکه از [درک] آن کوردلند(2).
سوره نمل (27) آیه 66
صفحه
382
سوره
نمل (27)
آیه
66
1
کلمه «ادّارک» در اصل «تَدارَک» و ماضی باب تفاعل است.
2
معنی و مفهوم آیه به بیان دیگر و روشن‌تر در آیات 29 و 30 نجم(53) آمده است. ضمناً «عمون» جمع «عمی» (نابینا) و در اینجا به معنی کوردل است.
وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَ إِذا كُنَّا تُراباً وَ آباؤُنا أَ إِنَّا لَمُخْرَجُونَ ﴿۶۷﴾
انکارورزان می‌گویند: وقتی که ما و پدرانمان [یکسره] خاک شدیم، چگونه از گور خارج خواهیم شد؟
سوره نمل (27) آیه 67
صفحه
382
سوره
نمل (27)
آیه
67
لَقَدْ وُعِدْنا هذا نَحْنُ وَ آباؤُنا مِنْ قَبْلُ إِنْ هذا إِلاَّ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿۶۸﴾
این وعده‌ها قبل از این هم به ما و پدرانمان داده شده است؛ اینها [چیزی] جز افسانه‌های پیشینیان نیست.
سوره نمل (27) آیه 68
صفحه
382
سوره
نمل (27)
آیه
68
قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ ﴿۶۹﴾
بگو: جهانگردی کنید و ببینید سرانجامِ بزهکاران چگونه بود.
سوره نمل (27) آیه 69
صفحه
382
سوره
نمل (27)
آیه
69
وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ لا تَكُنْ فِي ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكُرُونَ ﴿۷۰﴾
از [انکار] آنان اندوهگین مباش و از دسیسه‌های آنان خود را در تنگنا احساس مکن.
سوره نمل (27) آیه 70
صفحه
382
سوره
نمل (27)
آیه
70
وَ يَقُولُونَ مَتى هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ ﴿۷۱﴾
می‌گویند: اگر راست می‌گویید، این وعده[ی رستاخیز] کی فرا می‌رسد؟
سوره نمل (27) آیه 71
صفحه
382
سوره
نمل (27)
آیه
71
قُلْ عَسى أَنْ يَكُونَ رَدِفَ لَكُمْ بَعْضُ الَّذِي تَسْتَعْجِلُونَ ﴿۷۲﴾
بگو: چه بسا پاره‌ای از آن مجازات که به تعجیل می‌خواهید، هم اکنون در پی شماست.
سوره نمل (27) آیه 72
صفحه
382
سوره
نمل (27)
آیه
72
وَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَشْكُرُونَ ﴿۷۳﴾
صاحب‌اختیار تو نسبت به مردم افزون‌بخشی دارد، ولی بیشترشان سپاسگزار نیستند.
سوره نمل (27) آیه 73
صفحه
382
سوره
نمل (27)
آیه
73
وَ إِنَّ رَبَّكَ لَيَعْلَمُ ما تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَ ما يُعْلِنُونَ ﴿۷۴﴾
صاحب‌اختیارت آنچه را سینه‌هاشان نهان می‌دارد و آنچه را آشکار می‌کنند، قطعاً می‌داند(1).
سوره نمل (27) آیه 74
صفحه
382
سوره
نمل (27)
آیه
74
1
آدمی به همه آنچه در سینه دارد، واقف نیست؛ در شرایط خاصّ و به مناسبت و نیازهای خاصّ پاره‌ای از محفوظات خود را به خاطر می‌آورد؛ و منظور از بخش اوّل آیه این است که خدا از گنجینه حافظه آدمیان که خودشان هم به خاطر ندارند آگاه است؛ به همین علت خدا یک بار سینه‌ها را فاعل قرار داده است و یک بار هم خود آدمیان را.