وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لكِنْ يُضِلُّ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ وَ لَتُسْئَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۹۳﴾
اگر خدا می‌خواست، شما را امّتی واحد [و موحّد] قرار می‌داد(1)، ولی [پدیده اختیار را مقرّر داشت و بر اساس آن(2)] هر که را بخواهد، گمراه(3) و هر که را بخواهد، هدایت کند(4)؛ و مسلّماً از رفتار خود بازپرسی خواهید شد.277
نحل (16)
93
برای روشن‌تر شدن و توجیه افزوده، به آیه 9 نحل(16) توجّه فرمایید؛ در مورد توجیه افزوده به آیات 99 یونس(10) و 13 سجده(32) هم توجّه فرمایید.
برای توجیه افزوده، به آیه 3 انسان(76) توجّه فرمایید.
به آیه 27 ابراهیم(14) و یضل اللّه الظالمین توجّه فرمایید؛ در آیات 34 و 74 غافر(40) هم به ترتیب تصریح شده که خدا اسرافگران و انکارورزان را گمراه می‌کند.
به آیه 11 تغابن(64) و من یؤمن باللّه یهد قلبه توجّه فرمایید؛ و برای توضیح بیشتر و کامل تر، به زیرنویس سوّم آیه 142 بقره(2) مراجعه فرمایید.
وَ لا تَتَّخِذُوا أَيْمانَكُمْ دَخَلاً بَيْنَكُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِها وَ تَذُوقُوا السُّوءَ بِما صَدَدْتُمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ لَكُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ ﴿۹۴﴾
سوگندهای خویش را میان خود وسیله فریب یکدیگر قرار ندهید، مبادا که گامی پس از استوارشدنش متزلزل گردد و گرفتار عواقب سوء بازداشتن از راه خدا [و کیفر پیمان شکنی] شوید، و مجازاتی بزرگ دامنگیرتان شود.278
نحل (16)
94
وَ لا تَشْتَرُوا بِعَهْدِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلاً إِنَّما عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۹۵﴾
پیمان خدا را به بهایی ناچیز مفروشید؛ اگر متوجّه باشید، آنچه نزد خداست برای شما بهتر است.278
نحل (16)
95
ما عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ باقٍ وَ لَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُوا أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما كانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۹۶﴾
آنچه در اختیار شماست، پایان پذیرد و آنچه نزد خداست، پاینده است؛ و پایداران را به قیاس بهترین اعمالشان پاداش خواهیم داد.278
نحل (16)
96
مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما كانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۹۷﴾
به آنان که به شایستگی عمل کنند، [اعمّ] از زن و مرد حیاتی پاکیزه می‌بخشیم، و به قیاس بهترین اعمالشان به آنان پاداش خواهیم داد(1).278
نحل (16)
97
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 29 رعد(13) آمده است.
فَإِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجِيمِ ﴿۹۸﴾
هنگامی که تلاوت قرآن را آغاز می‌کنی، از [شرّ] شیطانِ مطرود به خدا پناه بر.278
نحل (16)
98
إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿۹۹﴾
البته او بر کسانی که ایمان دارند و تنها بر صاحب‌اختیارشان توکل می‌کنند(1)، سلطه‌ای نخواهد داشت(2).278
نحل (16)
99
برای روشن شدن معنی و مفهوم «توکل»، به زیرنویس آیه 56 هود(11) مراجعه فرمایید.
به آیات 200 و 201 اعراف(7) توجّه فرمایید.
إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ ﴿۱۰۰﴾
سلطه او تنها بر کسانی است که او را کارساز خود انتخاب کرده‌اند و نیز بر کسانی که [در قدرت و تدبیر] او را شریک خدا فرض می‌کنند(1).278
نحل (16)
100
نتیجه این می‌شود که راه جلوگیری نفوذ شیطان در وجود انسان، تقویت روحیه یکتاپرستی و توکل بر خداست نه بر غیر خدا.
وَ إِذا بَدَّلْنا آيَةً مَكانَ آيَةٍ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما يُنَزِّلُ قالُوا إِنَّما أَنْتَ مُفْتَرٍ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ ﴿۱۰۱﴾
و چون آیه‌ای را جایگزین آیه‌ای دیگر کنیم(1) - و خدا داناتر است به حکمی که نازل می‌کند - می‌گویند: یقیناً تو دروغ‌پردازی؛ حق این است که بیشترشان نمی‌دانند.278
نحل (16)
101
منظور، تغییر احکام ادیان پیشین است؛ مثل تغییر قبله که در آیه 142 بقره(2) آمده است و یهودیان سخت به آن معترض بودند.
قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هُدىً وَ بُشْرى لِلْمُسْلِمِينَ ﴿۱۰۲﴾
بگو: قرآن را جبرئیل(1) از جانب صاحب‌اختیارت آن گونه که باید، نازل کرده است تا مؤمنان را ثابت قدم گرداند، و برای افرادی که [در مقابل خدا(2)] تسلیمند، هدایت و بشارت باشد.278
نحل (16)
102
«روح القدس» از القاب جبرئیل است؛ با آیه 97 بقره(2) مقایسه فرمایید.
برای توجیه افزوده، با بخش پایانی آیه 71 انعام(6) مقایسه فرمایید.