يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ ﴿۱۱﴾
خویشانشان را به آنان می‌نمایند؛ بزه‌کار آرزو کند کاش می‌توانست فرزندان و همسر و برادر خود را در برابر رهایی از مجازات آن روز فدا کند،569
معارج (70)
11
وَ صاحِبَتِهِ وَ أَخِيهِ ﴿۱۲﴾
ترجمه این آیه، در آیه قبل ادغام شده است.569
معارج (70)
12
وَ فَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ ﴿۱۳﴾
و نیز وابستگانش را که او را در پناه خود می‌گرفتند،569
معارج (70)
13
وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً ثُمَّ يُنْجِيهِ ﴿۱۴﴾
و هر کس را که در زمین است یکسره [فدا کند] که خود را نجات دهد.569
معارج (70)
14
كَلاَّ إِنَّها لَظى ﴿۱۵﴾
هرگز! [دوزخ] آتشی زبانه کشیده است،569
معارج (70)
15
نَزَّاعَةً لِلشَّوى ﴿۱۶﴾
[که] پوست از تن می‌کنَد؛569
معارج (70)
16
تَدْعُوا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّى ﴿۱۷﴾
[و] هر کس را که [به حق] پشت کرد و روی برتافت، فرامی‌خواند؛569
معارج (70)
17
وَ جَمَعَ فَأَوْعى ﴿۱۸﴾
و [نیز هر کس را که] جمع کرد و اندوخت.569
معارج (70)
18
إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً ﴿۱۹﴾
انسان، ناشکیبا و آزمند آفریده شده است،569
معارج (70)
19
إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً ﴿۲۰﴾
آنگاه که کمترین سختی به او رسد، بی‌تاب است،569
معارج (70)
20
وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً ﴿۲۱﴾
و چون به رفاه رسد، بخل می‌ورزد،569
معارج (70)
21
إِلاَّ الْمُصَلِّينَ ﴿۲۲﴾
مگر نمازگزارانی که بر نمازشان مداومت می‌ورزند،569
معارج (70)
22
الَّذِينَ هُمْ عَلى صَلاتِهِمْ دائِمُونَ ﴿۲۳﴾
ترجمه این آیه، در آیه قبل ادغام شده است.569
معارج (70)
23
وَ الَّذِينَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ ﴿۲۴﴾
و آنان که در اموالشان حقّی معین برای سائل و محروم است،569
معارج (70)
24
لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ ﴿۲۵﴾
ترجمه این آیه، در آیه قبل ادغام شده است.569
معارج (70)
25
وَ الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿۲۶﴾
و آنان که روز جزا را باور دارند(1) و از مجازات صاحب‌اختیارشان هراسانند(2)؛569
معارج (70)
26
توضیح یوم الدین را در آیات 18 و 19 انفطار(82) ملاحظه فرمایید.
«اشفاق» به معنی مهربانی است، امّا وقتی با حرف «مِن» همراه باشد، مفهوم ترسیدن پیدا می‌کند.
وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ ﴿۲۷﴾
ترجمه این آیه، در آیه قبل ادغام شده است.569
معارج (70)
27
إِنَّ عَذابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ ﴿۲۸﴾
[چرا که در صورتِ غفلت] از مجازاتِ صاحب‌اختیارشان ایمن نتوانند بود.569
معارج (70)
28
وَ الَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ ﴿۲۹﴾
و آنان که اندام خود را [از پیروی شهوات] حفظ می‌کنند،569
معارج (70)
29
إِلاَّ عَلى أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ﴿۳۰﴾
مگر در برابر همسرانشان یا زنان اسیری که در اختیارشان قرار گرفته [و با آنان ازدواج کرده‌اند(1)]، که [در این صورت] مورد ملامت نخواهند بود.569
معارج (70)
30
در رابطه با عبارت افزوده، آیات 24 و 25 نساء(4) و 32نور(24)را ملاحظه نمایید.
فَمَنِ ابْتَغى وَراءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ ﴿۳۱﴾
و آنان که فراتر از این را بخواهند، تجاوزگرند؛569
معارج (70)
31
وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ ﴿۳۲﴾
و نیز کسانی که امانتها و پیمان خویش را رعایت می‌کنند(1)،569
معارج (70)
32
مفهوم این آیه به بیان دیگر در بخش ابتدایی آیات 58 نساء(4) و 1 مائده(5) و نیز در بخش انتهایی آیات 34 اسراء(17) و 10 فتح(48) آمده است.
وَ الَّذِينَ هُمْ بِشَهاداتِهِمْ قائِمُونَ ﴿۳۳﴾
و پای گواهی‌های خود می‌ایستند(1)،569
معارج (70)
33
به آیه 135 نساء(4) توجّه فرمایید.
وَ الَّذِينَ هُمْ عَلى صَلاتِهِمْ يُحافِظُونَ ﴿۳۴﴾
و بر نمازشان مراقبت دارند.569
معارج (70)
34
أُولئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ ﴿۳۵﴾
آنان در باغهایی [از بهشت] مورد اکرام هستند.569
معارج (70)
35
فَما لِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ ﴿۳۶﴾
چرا انکارورزان در گروههای متفرّق از راست و چپ به جانبت شتابانند(1)؟569
معارج (70)
36
به عقیده مجمع‌البیان و المیزان، منظور دورویان هستند که در عین بی‌اعتقادی به حضور پیامبر می‌آمدند.
عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمالِ عِزِينَ ﴿۳۷﴾
ترجمه این آیه، در آیه قبل ادغام شده است.569
معارج (70)
37
أَ يَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ ﴿۳۸﴾
آیا هر یک از آنان طمع دارد که به بهشتِ پرنعمت درآورده شود؟569
معارج (70)
38
كَلاَّ إِنَّا خَلَقْناهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ ﴿۳۹﴾
هرگز! آنان را از آنچه(1) خود می‌دانند، خلقشان کرده‌ایم.569
معارج (70)
39
بیان موصول در آیه 20 مرسلات(77) آمده و تعبیر از نطفه به «ما» ی موصوله، برای تحقیر ماده اولیه تکوین انسان و تقبیح تکبّر و فخرفروشی اوست.