وَ صاحِبَتِهِ وَ أَخِيهِ ﴿۱۲﴾
ترجمه این آیه، در آیه قبل ادغام شده است.
سوره معارج (70) آیه 12
صفحه
569
سوره
معارج (70)
آیه
12
وَ فَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ ﴿۱۳﴾
و نیز وابستگانش را که او را در پناه خود میگرفتند،
سوره معارج (70) آیه 13
صفحه
569
سوره
معارج (70)
آیه
13
وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً ثُمَّ يُنْجِيهِ ﴿۱۴﴾
و هر کس را که در زمین است یکسره [فدا کند] که خود را نجات دهد.
سوره معارج (70) آیه 14
صفحه
569
سوره
معارج (70)
آیه
14
كَلاَّ إِنَّها لَظى ﴿۱۵﴾
هرگز! [دوزخ] آتشی زبانه کشیده است،
سوره معارج (70) آیه 15
صفحه
569
سوره
معارج (70)
آیه
15
نَزَّاعَةً لِلشَّوى ﴿۱۶﴾
[که] پوست از تن میکنَد؛
سوره معارج (70) آیه 16
صفحه
569
سوره
معارج (70)
آیه
16
تَدْعُوا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّى ﴿۱۷﴾
[و] هر کس را که [به حق] پشت کرد و روی برتافت، فرامیخواند؛
سوره معارج (70) آیه 17
صفحه
569
سوره
معارج (70)
آیه
17
وَ جَمَعَ فَأَوْعى ﴿۱۸﴾
و [نیز هر کس را که] جمع کرد و اندوخت.
سوره معارج (70) آیه 18
صفحه
569
سوره
معارج (70)
آیه
18
إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً ﴿۱۹﴾
انسان، ناشکیبا و آزمند آفریده شده است،
سوره معارج (70) آیه 19
صفحه
569
سوره
معارج (70)
آیه
19
إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً ﴿۲۰﴾
آنگاه که کمترین سختی به او رسد، بیتاب است،
سوره معارج (70) آیه 20
صفحه
569
سوره
معارج (70)
آیه
20
وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً ﴿۲۱﴾
و چون به رفاه رسد، بخل میورزد،
سوره معارج (70) آیه 21
صفحه
569
سوره
معارج (70)
آیه
21