قالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا ﴿۱۸﴾
مریم [ترسان شد و] گفت: از [مزاحمتِ] تو به خدای رحمان پناه می‌برم(1)، اگر پروا داری [از من دور شو].
سوره مریم (19) آیه 18
صفحه
306
سوره
مریم (19)
آیه
18
1
این گفتار مریم اجرای دستوری است که در آیه 97 مؤمنون(23) آمده است.
قالَ إِنَّما أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلاماً زَكِيًّا ﴿۱۹﴾
گفت: من فرستاده صاحب‌اختیار تو هستم تا فرزندی پارسا به تو ببخشم(1).
سوره مریم (19) آیه 19
صفحه
306
سوره
مریم (19)
آیه
19
1
توضیح بیشتر در مورد این فرزند را در آیات 45 و 46 آل‌عمران(3) ملاحظه فرمایید.
قالَتْ أَنَّى يَكُونُ لِي غُلامٌ وَ لَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ وَ لَمْ أَكُ بَغِيًّا ﴿۲۰﴾
گفت: چگونه ممکن است فرزندی داشته باشم و حال آنکه دست هیچ بشری به من نرسیده است و سرکش نبوده‌ام.
سوره مریم (19) آیه 20
صفحه
306
سوره
مریم (19)
آیه
20
قالَ كَذلِكِ قالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَ لِنَجْعَلَهُ آيَةً لِلنَّاسِ وَ رَحْمَةً مِنَّا وَ كانَ أَمْراً مَقْضِيًّا ﴿۲۱﴾
گفت: بله، صاحب‌اختیارت گفت: این کار برای من آسان است، [به انجام می‌رسانیم] تا [قدرت خویش را آشکار کنیم] و آن فرزند را برای مردم آیتی و رحمتی از جانب خویش قرار دهیم، و کاری است انجام‌یافته.
سوره مریم (19) آیه 21
صفحه
306
سوره
مریم (19)
آیه
21
فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَكاناً قَصِيًّا ﴿۲۲﴾
آنگاه [مریم] به آن فرزند بار گرفت، و با جنین خود در مکان دورافتاده‌ای خلوت گزید.
سوره مریم (19) آیه 22
صفحه
306
سوره
مریم (19)
آیه
22
فَأَجاءَهَا الْمَخاضُ إِلى جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ يا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هذا وَ كُنْتُ نَسْياً مَنْسِيًّا ﴿۲۳﴾
درد زایمان او را به طرف تنه درخت خرمایی کشاند؛ [و با اندوه] گفت: ای کاش قبل از این جان سپرده بودم و یکسره [از خاطره‌ها] فراموش شده بودم.
سوره مریم (19) آیه 23
صفحه
306
سوره
مریم (19)
آیه
23
فَناداها مِنْ تَحْتِها أَلاَّ تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا ﴿۲۴﴾
[نوزادش] از کنار درخت ندا داد: اندوهگین مباش که صاحب‌اختیار تو زیر قَدَمت چشمه آبی روان ساخت؛
سوره مریم (19) آیه 24
صفحه
306
سوره
مریم (19)
آیه
24
وَ هُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَيْكِ رُطَباً جَنِيًّا ﴿۲۵﴾
تنه درخت خرما را به طرف خود حرکت بده تا رطب رسیده بر تو فروریزد.
سوره مریم (19) آیه 25
صفحه
306
سوره
مریم (19)
آیه
25
فَكُلِي وَ اشْرَبِي وَ قَرِّي عَيْناً فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَداً فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا ﴿۲۶﴾
[از این رطب] بخور و [از آن چشمه] بیاشام و چشمت را روشن دار؛ و اگر از مردم کسی را دیدی، [به اشارت] بگو: برای خدای رحمان روزه [سکوت] نذر کرده‌ام و امروز هرگز با هیچ کس سخن نخواهم گفت.
سوره مریم (19) آیه 26
صفحه
307
سوره
مریم (19)
آیه
26
فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَها تَحْمِلُهُ قالُوا يا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئاً فَرِيًّا ﴿۲۷﴾
مریم در حالی که نوزاد را در آغوش گرفته بود، او را نزد کسان خود آورد؛ گفتند: مریم، وضع خارق‌العاده‌ای داری!
سوره مریم (19) آیه 27
صفحه
307
سوره
مریم (19)
آیه
27