اسْتِكْباراً فِي الْأَرْضِ وَ مَكْرَ السَّيِّئِ وَ لا يَحِيقُ الْمَكْرُ السَّيِّئُ إِلاَّ بِأَهْلِهِ فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلاَّ سُنَّتَ الْأَوَّلِينَ فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلاً وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِيلاً ﴿۴۳﴾
به انگیزه سروری‌خواهی در زمین و دسیسه زشت؛ و [البتّه] دسیسه زشت تنها دامن اهلش را فرا می‌گیرد(1)؛ آیا جز سنّتی که بر پیشینیان رفته است انتظار می‌برند؟ و سنت خدای را هرگز دگرگون و تغییرپذیر نخواهی یافت.
سوره فاطر (35) آیه 43
صفحه
439
سوره
فاطر (35)
آیه
43
1
به آیه 23 یونس(10) انما بغیکم علی انفسکم توجّه فرمایید.
أَ وَ لَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ كانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعْجِزَهُ مِنْ شَيْءٍ فِي السَّماواتِ وَ لا فِي الْأَرْضِ إِنَّهُ كانَ عَلِيماً قَدِيراً ﴿۴۴﴾
مگر جهانگردی نکرده‌اند تا ببینند سرانجام پیشینیانشان که نیرومندتر بودند، چگونه بود؟ چنین نیست که چیزی در آسمانها و زمین خدای را به تنگ آورد؛ چرا که او دانا و تواناست.
سوره فاطر (35) آیه 44
صفحه
439
سوره
فاطر (35)
آیه
44
وَ لَوْ يُؤاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِما كَسَبُوا ما تَرَكَ عَلى ظَهْرِها مِنْ دَابَّةٍ وَ لكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِعِبادِهِ بَصِيراً ﴿۴۵﴾
اگر خدا مردم را به سبب دستاوردشان مؤاخذه می‌کرد، روی زمین احدی باقی نمی‌گذاشت(1)، ولی تا مدّتی معین مهلتشان می‌دهد(2)؛ و آنگاه که سرآمدشان فرا رسد، خدا [برای محاسبه و کیفر] به حال بندگانش بیناست.
سوره فاطر (35) آیه 45
صفحه
440
سوره
فاطر (35)
آیه
45
1
به زیرنویس دوم آیه 61 نحل(16) توجّه فرمایید.
2
به آیه 42 ابراهیم(14) توجّه فرمایید.