وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ ﴿۲۸﴾
و لوط را [به یاد آر] آنگاه که به قوم خود گفت: شما به عمل بی‌شرمانه‌ای دست می‌زنید که هیچ یک از جهانیان پیش از شما مرتکب نشده است.
سوره عنکبوت (29) آیه 28
صفحه
399
سوره
عنکبوت (29)
آیه
28
أَ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ وَ تَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَ تَأْتُونَ فِي نادِيكُمُ الْمُنْكَرَ فَما كانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلاَّ أَنْ قالُوا ائْتِنا بِعَذابِ اللَّهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿۲۹﴾
چرا [برای کامرانی] به مردان روی می‌آورید و راه [طبیعی آمیزش] را رها می‌کنید، و در مجالس خویش مرتکب رفتار ناپسند می‌شوید؟! پاسخ قومش فقط این بود که گفتند: اگر راست می‌گویی مجازات خدا را پیش آر(1).
سوره عنکبوت (29) آیه 29
صفحه
399
سوره
عنکبوت (29)
آیه
29
1
اقوام دیگر نیز مشابه همین درخواست را از پیامبرشان داشتند؛ این درخواستها در مورد قوم صالح در آیه 77 اعراف(7) و در مورد قوم نوح درآیه 32 هود(11) و در مورد قوم شعیب در آیه 187 شعراء(26) و در مورد قوم هود در آیه 22 احقاف(46) و در مورد مشرکین قریش در آیات 32 انفال(8) و 16 ص(38) آمده است.
قالَ رَبِّ انْصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ ﴿۳۰﴾
لوط گفت: صاحب‌اختیارا، مرا در برابر این تبهکاران یاری کن.
سوره عنکبوت (29) آیه 30
صفحه
399
سوره
عنکبوت (29)
آیه
30
وَ لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ ﴿۳۱﴾
و چون فرستادگان ما برای ابراهیم بشارت [اسحاق و یعقوب را] آوردند(1)، گفتند: ما مردم آن شهر(2) را هلاک می‌کنیم؛ زیرا که اهل آن ستمگرند.
سوره عنکبوت (29) آیه 31
صفحه
400
سوره
عنکبوت (29)
آیه
31
1
برای توجیه افزوده، به آیه 71 هود(11) توجّه فرمایید.
2
به زیرنویس دوم آیه 58 بقره(2) مراجعه فرمایند.
قالَ إِنَّ فِيها لُوطاً قالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَنْ فِيها لَنُنَجِّيَنَّهُ وَ أَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ كانَتْ مِنَ الْغابِرِينَ ﴿۳۲﴾
[ابراهیم] گفت: لوط ساکن این شهر است؛ گفتند: ما سکنه آن را بهتر می‌شناسیم؛ قطعاً او و خانواده‌اش را نجات خواهیم داد، جز همسرش که [همراه بزهکاران] باقی خواهد ماند.
سوره عنکبوت (29) آیه 32
صفحه
400
سوره
عنکبوت (29)
آیه
32
وَ لَمَّا أَنْ جاءَتْ رُسُلُنا لُوطاً سِيءَ بِهِمْ وَ ضاقَ بِهِمْ ذَرْعاً وَ قالُوا لا تَخَفْ وَ لا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَ أَهْلَكَ إِلاَّ امْرَأَتَكَ كانَتْ مِنَ الْغابِرِينَ ﴿۳۳﴾
چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند، از [تصوّر بی‌شرمی قومش نسبت به] آنان اندوهناک شد و در تنگنا قرار گرفت(1). گفتند: نترس و اندوهگین مباش؛ تو و خانواده‌ات را نجات خواهیم داد، جز همسرت که [همراه بزهکاران] باقی خواهد ماند.
سوره عنکبوت (29) آیه 33
صفحه
400
سوره
عنکبوت (29)
آیه
33
1
علت احساس دشواری لوط را در آیات 78-80 هود(11) ملاحظه فرمایید.
إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلى أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ ﴿۳۴﴾
ما بر مردم این شهر به سزای انحرافشان بلایی(1) از آسمان فرود می‌آوریم.
سوره عنکبوت (29) آیه 34
صفحه
400
سوره
عنکبوت (29)
آیه
34
1
توضیح این بلا در آیات 74 حجر(15) و 32-34 ذاریات(51) آمده است.
وَ لَقَدْ تَرَكْنا مِنْها آيَةً بَيِّنَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿۳۵﴾
و از این [رویداد] نشانه روشنی(1) برای عاقلان به جای گذاشتیم.
سوره عنکبوت (29) آیه 35
صفحه
400
سوره
عنکبوت (29)
آیه
35
1
به آیات 76 حجر(15) و 137 صافات(37) توجّه فرمایید.
وَ إِلى مَدْيَنَ أَخاهُمْ شُعَيْباً فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ ارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ ﴿۳۶﴾
و به شهر مدین برادرشان شعیب را [فرستادیم]، آنگاه که گفت: ای قوم من، خدای را بندگی کنید و به روز واپسین امیدوار باشید و در زمین تبهکارانه سرکشی نکنید.
سوره عنکبوت (29) آیه 36
صفحه
400
سوره
عنکبوت (29)
آیه
36
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ ﴿۳۷﴾
او را دروغ‌پرداز شمردند، آنگاه زلزله آنان را فرا گرفت و در خانه‌های خویش از پای درآمدند.
سوره عنکبوت (29) آیه 37
صفحه
400
سوره
عنکبوت (29)
آیه
37