إِنَّ لَكَ أَلاَّ تَجُوعَ فِيها وَ لا تَعْرى ﴿۱۱۸﴾
در بهشت بدون غذا و لباس نخواهی ماند؛320
طه (20)
118
وَ أَنَّكَ لا تَظْمَؤُا فِيها وَ لا تَضْحى ﴿۱۱۹﴾
نه تشنه خواهی شد و نه آفتاب زده.320
طه (20)
119
فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطانُ قالَ يا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْكٍ لا يَبْلى ﴿۱۲۰﴾
ولی شیطان وسوسه‌اش کرد و گفت: ای آدم، آیا [دوست داری] تو را به درخت جاودانگی و فرمانروایی زوال ناپذیر راهنمایی کنم؟320
طه (20)
120
فَأَكَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى ﴿۱۲۱﴾
هر دو از آن درخت خوردند، آنگاه اندام جنسی(1) آنان در نظرشان آشکار شد و شروع کردند از برگ [درختان] بر خود بپوشانند؛ [بدین قرار] آدم صاحب‌اختیار خویش را نافرمانی کرد و به راه تباهی افتاد.320
طه (20)
121
سَوآت: جمع سَوءَة: عورت، جسد، لاشه.
ثُمَّ اجْتَباهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَيْهِ وَ هَدى ﴿۱۲۲﴾
آنگاه [با پشیمانی توبه کرد و(1)] صاحب‌اختیارش او را برگزید و [به رحمت خود] بر او بازگشت و هدایتش نمود.320
طه (20)
122
برای توجیه افزوده، به آیه 23 اعراف(7) توجّه فرمایید.
قالَ اهْبِطا مِنْها جَمِيعاً بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدىً فَمَنِ اتَّبَعَ هُدايَ فَلا يَضِلُّ وَ لا يَشْقى ﴿۱۲۳﴾
[و] گفت: [با انبوه نسل خود] همگی از بهشت فرود آیید، در حالی که دشمن یکدیگرید؛ و هر گاه از جانب من رهنمودی برای شما آمد، هر که از هدایت من پیروی کند، گمراه و تیره بخت نخواهد شد.320
طه (20)
123
وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى ﴿۱۲۴﴾
و هر که از یاد من روی گرداند، زندگی سختی خواهد داشت(1) و روز رستاخیز نابینا احضارش کنیم(2).320
طه (20)
124
در عین حال همین افراد در صورت توبه و استغفار، امیدواری دارند؛ به نیمه اوّل آیه 3 هود(11) توجّه فرمایید.
این آیه و آیه 72 اسراء(17) به ظاهر در تناقض با آیات 38 مریم(19) و 22 ق(50) می‌باشد. برای توجیه آن به مثال زیر توجه کنیم: کسانی که از آموزش در مدرسه غفلت کرده‌اند و علمی کسب نکرده‌اند، در آینده از دیدن راههای رشد و پیشرفت کور می‌مانند، ولی به خوبی می‌بینند که هشدارها درست بوده.
قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمى وَ قَدْ كُنْتُ بَصِيراً ﴿۱۲۵﴾
می گوید: صاحب‌اختیارا، من که بینا بوده‌ام، چگونه نابینا احضارم کرده‌ای؟320
طه (20)
125
قالَ كَذلِكَ أَتَتْكَ آياتُنا فَنَسِيتَها وَ كَذلِكَ الْيَوْمَ تُنْسى ﴿۱۲۶﴾
[خدا] گوید: همان‌گونه که آیات ما بر تو عرضه شد و به دست فراموشی سپردی، امروز هم همان‌گونه فراموش می‌شوی(1).321
طه (20)
126
مفهوم آیه به بیان کامل‌تر در آیات 34 جاثیه(45) و 14 سجده(32) آمده است؛ به آیات 51 اعراف(7) و 19 حشر(59) هم در همین زمینه توجّه فرمایید. ضمناً سیاق این آیه، از باب صنعت مشاکله است.
وَ كَذلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَ لَمْ يُؤْمِنْ بِآياتِ رَبِّهِ وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَ أَبْقى ﴿۱۲۷﴾
هر که را زیاده‌روی کرده و آیات صاحب‌اختیار خویش را باور نداشته باشد، این گونه کیفر می‌دهیم(1)؛ و مجازات آخرت سخت‌تر و پاینده‌تر است.321
طه (20)
127
این گروه هم می‌توانند امیدوار باشند؛ به آیه 53 زمر(39) توجّه فرمایید.