وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً ﴿۱۱۵﴾
از قبل به آدم سفارشی کردیم، ولی فراموش کرد(1) و پایمردی در او نیافتیم.
سوره طه (20) آیه 115
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
115
1
منظور همان دستوری است که در نیمه دوّم آیه 19 اعراف(7) آمده است.
وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبى ﴿۱۱۶﴾
و [به یاد آر] زمانی را که به فرشتگان گفتیم: برای [بزرگداشت] آدم ابراز فروتنی کنید، همه ابراز فروتنی کردند، جز ابلیس که سر باز زد.
سوره طه (20) آیه 116
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
116
فَقُلْنا يا آدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَكَ وَ لِزَوْجِكَ فَلا يُخْرِجَنَّكُما مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقى ﴿۱۱۷﴾
آنگاه گفتیم: ای آدم، این [ابلیس] دشمن تو و [دشمن] همسر توست؛ زنهار شما را از بهشت آواره نکند که نگون بخت خواهی [د] شد.
سوره طه (20) آیه 117
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
117
إِنَّ لَكَ أَلاَّ تَجُوعَ فِيها وَ لا تَعْرى ﴿۱۱۸﴾
در بهشت بدون غذا و لباس نخواهی ماند؛
سوره طه (20) آیه 118
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
118
وَ أَنَّكَ لا تَظْمَؤُا فِيها وَ لا تَضْحى ﴿۱۱۹﴾
نه تشنه خواهی شد و نه آفتاب زده.
سوره طه (20) آیه 119
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
119
فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطانُ قالَ يا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْكٍ لا يَبْلى ﴿۱۲۰﴾
ولی شیطان وسوسه‌اش کرد و گفت: ای آدم، آیا [دوست داری] تو را به درخت جاودانگی و فرمانروایی زوال ناپذیر راهنمایی کنم؟
سوره طه (20) آیه 120
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
120
فَأَكَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى ﴿۱۲۱﴾
هر دو از آن درخت خوردند، آنگاه اندام جنسی(1) آنان در نظرشان آشکار شد و شروع کردند از برگ [درختان] بر خود بپوشانند؛ [بدین قرار] آدم صاحب‌اختیار خویش را نافرمانی کرد و به راه تباهی افتاد.
سوره طه (20) آیه 121
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
121
1
سَوآت: جمع سَوءَة: عورت، جسد، لاشه.
ثُمَّ اجْتَباهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَيْهِ وَ هَدى ﴿۱۲۲﴾
آنگاه [با پشیمانی توبه کرد و(1)] صاحب‌اختیارش او را برگزید و [به رحمت خود] بر او بازگشت و هدایتش نمود.
سوره طه (20) آیه 122
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
122
1
برای توجیه افزوده، به آیه 23 اعراف(7) توجّه فرمایید.
قالَ اهْبِطا مِنْها جَمِيعاً بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدىً فَمَنِ اتَّبَعَ هُدايَ فَلا يَضِلُّ وَ لا يَشْقى ﴿۱۲۳﴾
[و] گفت: [با انبوه نسل خود] همگی از بهشت فرود آیید، در حالی که دشمن یکدیگرید؛ و هر گاه از جانب من رهنمودی برای شما آمد، هر که از هدایت من پیروی کند، گمراه و تیره بخت نخواهد شد.
سوره طه (20) آیه 123
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
123
وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى ﴿۱۲۴﴾
و هر که از یاد من روی گرداند، زندگی سختی خواهد داشت(1) و روز رستاخیز نابینا احضارش کنیم(2).
سوره طه (20) آیه 124
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
124
1
در عین حال همین افراد در صورت توبه و استغفار، امیدواری دارند؛ به نیمه اوّل آیه 3 هود(11) توجّه فرمایید.
2
این آیه و آیه 72 اسراء(17) به ظاهر در تناقض با آیات 38 مریم(19) و 22 ق(50) می‌باشد. برای توجیه آن به مثال زیر توجه کنیم: کسانی که از آموزش در مدرسه غفلت کرده‌اند و علمی کسب نکرده‌اند، در آینده از دیدن راههای رشد و پیشرفت کور می‌مانند، ولی به خوبی می‌بینند که هشدارها درست بوده.