وَ هُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ وَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ ﴿۲۵﴾
اوست که بازگشتِ بندگانِ خویش را می‌پذیرد و از بدیها درمی‌گذرد(1) و آنچه می‌کنید می‌داند،
سوره شوری (42) آیه 25
صفحه
486
سوره
شوری (42)
آیه
25
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در نیمه اوّل آیه 8 تحریم(66) آمده است.
وَ يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ الْكافِرُونَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ ﴿۲۶﴾
و [درخواستِ] مؤمنانِ نیک‌رفتار را می‌پذیرد و از افزون‌بخشی خویش بر [پاداش] آنان می‌افزاید؛ و انکارورزان مجازاتی سخت [در انتظار] دارند.
سوره شوری (42) آیه 26
صفحه
486
سوره
شوری (42)
آیه
26
وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَ لكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ ما يَشاءُ إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ ﴿۲۷﴾
اگر خدا روزی [برخی از] بندگانش را گشایش می‌داد، در زمین ستم و سرکشی می‌کردند(1)، ولی به اندازه‌ای که بخواهد، مقرّر می‌دارد(2)؛ که به [حال] بندگانش آگاه و بیناست.
سوره شوری (42) آیه 27
صفحه
486
سوره
شوری (42)
آیه
27
1
به آیه 6 و 7 علق(96) توجّه فرمایید.
2
به آیه 21 حجر(15) توجّه فرمایید.
وَ هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا وَ يَنْشُرُ رَحْمَتَهُ وَ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ ﴿۲۸﴾
اوست که باران را پس از نومیدی [مردم] می‌فرستد و رحمت خویش را می‌گسترد؛ و او کارساز و شایسته ستایش است.
سوره شوری (42) آیه 28
صفحه
486
سوره
شوری (42)
آیه
28
وَ مِنْ آياتِهِ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَثَّ فِيهِما مِنْ دابَّةٍ وَ هُوَ عَلى جَمْعِهِمْ إِذا يَشاءُ قَدِيرٌ ﴿۲۹﴾
از نشانه‌های [توان و تدبیر] او آفرینش آسمانها و زمین و موجودات زنده‌ای است که در آنها پراکنده کرده است؛ و هر گاه اراده کند، بر جمع‌آوری آنها نیز تواناست.
سوره شوری (42) آیه 29
صفحه
486
سوره
شوری (42)
آیه
29
وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ ﴿۳۰﴾
هر آسیبی که به شما می‌رسد، ناشی از دستاورد شماست، در حالی که از بسیاری [از گناهان] گذشت می‌کند(1).
سوره شوری (42) آیه 30
صفحه
486
سوره
شوری (42)
آیه
30
1
معنی و مفهوم این آیه به بیان دیگری در آیه 53 انفال(8) آمده است.
وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ ﴿۳۱﴾
شما در زمین [و آسمان(1) خدای را] به تنگ نمی‌آورید(2)؛ و در برابر خدا هیچ کارساز و یاوری نخواهید داشت.
سوره شوری (42) آیه 31
صفحه
486
سوره
شوری (42)
آیه
31
1
برای توجیه افزوده، به آیه 22 عنکبوت(29) توجّه فرمایید.
2
برای توجیه افزوده، به آیه 2 توبه(9) توجّه فرمایید.
وَ مِنْ آياتِهِ الْجَوارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ ﴿۳۲﴾
از نشانه‌های [قدرت] الهی کشتیهای کوه پیکرِ جاری(1) در دریاهاست.
سوره شوری (42) آیه 32
صفحه
487
سوره
شوری (42)
آیه
32
1
کلمه «الجوار» در اصل «الجواری» بوده جمع جاریه که یاء آن برای تحفیف حذف شده است. جواری: جمع جاریه: کشتیهای روان.
إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَواكِدَ عَلى ظَهْرِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ﴿۳۳﴾
اگر خدا بخواهد، باد را ساکن می‌گرداند تا [کشتیها] بر پهنه دریا بی‌حرکت(1) بمانند؛ به راستی در این [امر] برای هر شکیبای سپاسگزار نشانه‌هایی است.
سوره شوری (42) آیه 33
صفحه
487
سوره
شوری (42)
آیه
33
1
رواکد: جمع راکدَه: بی‌حرکت.
أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِما كَسَبُوا وَ يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ ﴿۳۴﴾
یا [اگر بخواهد] به [کیفر] دستاوردشان کشتیها را غرق کند، در حالی که از بسیاری [از گناهانشان] گذشت می‌کند؛
سوره شوری (42) آیه 34
صفحه
487
سوره
شوری (42)
آیه
34