مَنْ كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَ مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِأَنْفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ ﴿۴۴﴾
هر که انکار ورزد، زیان انکارش بر خود اوست؛ و آنان که به شایستگی عمل کنند، برای خود جایگاه آرامش آماده می‌کنند(1)؛
سوره روم (30) آیه 44
صفحه
409
سوره
روم (30)
آیه
44
1
مفهوم این آیه به بیان دیگر در آیات 111 نساء(4) ، 46 فصلت(41) و 39 نجم(53) آمده است.
لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْكافِرِينَ ﴿۴۵﴾
تا خدا مؤمنانِ نیک‌رفتار را از افزون‌بخشی خود پاداش دهد؛ زیرا خدا انکارورزان را دوست ندارد.
سوره روم (30) آیه 45
صفحه
409
سوره
روم (30)
آیه
45
وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ يُرْسِلَ الرِّياحَ مُبَشِّراتٍ وَ لِيُذِيقَكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ بِأَمْرِهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿۴۶﴾
و از نشانه‌های [توان و تدبیر] اوست که بادها را بشارت‌‌دهنده می‌فرستد تا [امیدوار شوید] و شما را از رحمت خویش بچشاند و کشتیها(1) به فرمانش روان شوند و از افزون‌بخشی او [روزی] بجویید و بسا که سپاس دارید(2).
سوره روم (30) آیه 46
صفحه
409
سوره
روم (30)
آیه
46
1
واژه «فُلک» مفرد و جمعش یکسان است. و در اینجا به عنوان جمع آمده است.
2
به زیرنویس آیه 7 ابراهیم(14) مراجعه فرمایید.
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ رُسُلاً إِلى قَوْمِهِمْ فَجاؤُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَانْتَقَمْنا مِنَ الَّذِينَ أَجْرَمُوا وَ كانَ حَقًّا عَلَيْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۴۷﴾
قبل از تو رسولانی را بر قومشان فرستادیم و نشانه‌های روشن بر آنها ارائه کردند، آنگاه از کسانی که [با انکار پیامبران] مرتکب جرم شدند، انتقام گرفتیم؛ و همواره یاری مؤمنان بر عهده ماست(1).
سوره روم (30) آیه 47
صفحه
409
سوره
روم (30)
آیه
47
1
به آیه 51 غافر(40) توجّه فرمایید.
اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّياحَ فَتُثِيرُ سَحاباً فَيَبْسُطُهُ فِي السَّماءِ كَيْفَ يَشاءُ وَ يَجْعَلُهُ كِسَفاً فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ فَإِذا أَصابَ بِهِ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ إِذا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿۴۸﴾
خداست که بادها را می‌فرستد و آنها [توده] ابری را برمی‌انگیزند و [خدا ابر را] در پهنه آسمان به گونه‌ای که بخواهد می‌گسترد و به صورت پاره‌هایی(1) درمی‌آورد، آنگاه باران را مشاهده می‌کنی که از خلال ابر تراوش کند؛ و چون به هر گروه از بندگانش که بخواهد، فروبارد، شادمان شوند؛
سوره روم (30) آیه 48
صفحه
409
سوره
روم (30)
آیه
48
1
کسَف: جمع کسفَه: قطعه.
وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمُبْلِسِينَ ﴿۴۹﴾
و مسلّماً قبل از نزول باران بر آنان، [به خصوص] قبل از [پدیدار شدن ابرهای] آن نومید بوده‌اند.
سوره روم (30) آیه 49
صفحه
409
سوره
روم (30)
آیه
49
فَانْظُرْ إِلى آثارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها إِنَّ ذلِكَ لَمُحْيِ الْمَوْتى وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۵۰﴾
به آثار رحمت الهی توجّه کن که چگونه زمین را پس از خزان و خشکی‌اش حیات می‌بخشد؛ بی‌گمان همو [به همان شیوه] مردگان را زنده خواهد کرد، و او بر هر کاری تواناست.
سوره روم (30) آیه 50
صفحه
409
سوره
روم (30)
آیه
50
وَ لَئِنْ أَرْسَلْنا رِيحاً فَرَأَوْهُ مُصْفَرًّا لَظَلُّوا مِنْ بَعْدِهِ يَكْفُرُونَ ﴿۵۱﴾
و اگر بادی [سوزان] بفرستیم که آن [کشته] را [پژمرده و] زردشده بینند، به ناسپاسی بازمی‌گردند.
سوره روم (30) آیه 51
صفحه
410
سوره
روم (30)
آیه
51
فَإِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتى وَ لا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعاءَ إِذا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ ﴿۵۲﴾
البته تو قادر نیستی مرده‌دلان(1) را شنوا کنی و آوای دعوت[ات] را به گوش کران(2) برسانی، [به ویژه] آنگاه که پشت کرده برگردند.
سوره روم (30) آیه 52
صفحه
410
سوره
روم (30)
آیه
52
1
برای توجیه ترجمه «موتی» به مرده‌دلان، به آیه 122 انعام(6) توجّه فرمایید. موتی: جمع مَیت: مردگان.
2
صُمّ: جمع اصمّ: ناشنوا.
وَ ما أَنْتَ بِهادِ الْعُمْيِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلاَّ مَنْ يُؤْمِنُ بِآياتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ ﴿۵۳﴾
و راهنمای کوردلان(1) از گمراهی‌شان نخواهی بود؛ گفتار [خود] را تنها به گوش افرادی می‌رسانی که آیات ما را باور دارند و [در برابر حق] تسلیمند.
سوره روم (30) آیه 53
صفحه
410
سوره
روم (30)
آیه
53
1
عُمی: جمع اعمی: نابینا.