يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ ﴿۴۱﴾
بزهکاران از سیمایشان شناخته می‌شوند(1)، و از پیشانی(2) و پاها گرفته می‌شوند؛533
رحمان (55)
41
به آیات 40-42 عبس(80) توجّه فرمایید.
نواصی: جمع ناصیه: پیشانی.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۴۲﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!533
رحمان (55)
42
هذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿۴۳﴾
این دوزخی است که بزهکاران دروغش می‌شمردند؛533
رحمان (55)
43
يَطُوفُونَ بَيْنَها وَ بَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ ﴿۴۴﴾
میان آتش و آب داغ در حرکتند(1)؛533
رحمان (55)
44
به آیات 66 و 67 صافات(37) توجّه فرمایید.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۴۵﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!533
رحمان (55)
45
وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ ﴿۴۶﴾
هر که از ایستادن(1) در پیشگاه پروردگارش [برای حساب] می‌ترسد، باغهایی(2) [در بهشت] دارد(3)؛533
رحمان (55)
46
برای توجیه ترجمه مقام، با آیه 6 مطففین(83) مقایسه فرمایید.
برای توجیه تبدیل تثنیه به جمع، باید توجّه داشت که در قرآن به کرات «جنات» به مؤمنین وعده داده شده آیه 21 و 72 توبه(9) و 45 حجر(15) و.. و در آیه 56 رحمان(همین سوره) نیز ضمیر جمع «فیهن» در مورد آن به کار رفته است؛ به زیرنویس آیه 17 رحمان(همین سوره) توجّه فرمایید.
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 40 و 41 نازعات(79) آمده است؛ و آنچه را که علاوه بر باغهای بهشت دارند در آیه 15 آل‌عمران(3) ملاحظه فرمایید، و اهمیت آن را از آیه 72 توبه(9) استنباط فرمایید.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۴۷﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!533
رحمان (55)
47
ذَواتا أَفْنانٍ ﴿۴۸﴾
[با درختانی] پر(1) از شاخسار(2)؛533
رحمان (55)
48
ذواتا: در اصل ذواتان تثنیه ذات است که نون آن به علت اضافه شدن حذف شده است. در تثنیه ذات، ذاتان و ذواتان هر دو درست است.
اَفَنان: جمع فَنَن: شاخه‌های شاداب.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۴۹﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!533
رحمان (55)
49
فِيهِما عَيْنانِ تَجْرِيانِ ﴿۵۰﴾
در آنها چشمه‌ها جاری است(1)؛533
رحمان (55)
50
برای روشن شدن منظور از «عینان» به آیات 45 حجر(15) ، 52 دخان(44) ، 15 ذاریات(51) و 41 مرسلات(77) توجّه فرمایید.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۵۱﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!533
رحمان (55)
51
فِيهِما مِنْ كُلِّ فاكِهَةٍ زَوْجانِ ﴿۵۲﴾
از هر میوه، انواعی در آنهاست؛533
رحمان (55)
52
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۵۳﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!533
رحمان (55)
53
مُتَّكِئِينَ عَلى فُرُشٍ بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ جَنَى الْجَنَّتَيْنِ دانٍ ﴿۵۴﴾
بر بسترهایی(1) که آستر(2) آن از دیبای ستبر است، تکیه زنند؛ و میوه‌های باغها در دسترس[شان] است؛533
رحمان (55)
54
فُرُش: جمع فراش: بستر، فَرش.
بطائن: جمع بَطانه: آستر.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۵۵﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!533
رحمان (55)
55
فِيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ ﴿۵۶﴾
در آن باغها [دلبرانی] افتاده نگاه هستند که دستِ احدی از انس و جن قبلاً به آنان نرسیده است؛533
رحمان (55)
56
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۵۷﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!533
رحمان (55)
57
كَأَنَّهُنَّ الْياقُوتُ وَ الْمَرْجانُ ﴿۵۸﴾
گویی که یاقوت و مرجانند؛533
رحمان (55)
58
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۵۹﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!533
رحمان (55)
59
هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلاَّ الْإِحْسانُ ﴿۶۰﴾
آیا پاداش نیکی جز نیکی است؟533
رحمان (55)
60
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۶۱﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!533
رحمان (55)
61
وَ مِنْ دُونِهِما جَنَّتانِ ﴿۶۲﴾
در کنار آنها، باغهای دیگری است؛533
رحمان (55)
62
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۶۳﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!533
رحمان (55)
63
مُدْهامَّتانِ ﴿۶۴﴾
که [درختانش] در منتهای سبزی [و خرّمی] است؛533
رحمان (55)
64
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۶۵﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!533
رحمان (55)
65
فِيهِما عَيْنانِ نَضَّاخَتانِ ﴿۶۶﴾
در آنها چشمه‌های در حال فوران جاری است؛533
رحمان (55)
66
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۶۷﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!533
رحمان (55)
67