فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۳۲﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!
سوره رحمان (55) آیه 32
صفحه
532
سوره
رحمان (55)
آیه
32
يا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطارِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ فَانْفُذُوا لا تَنْفُذُونَ إِلاَّ بِسُلْطانٍ ﴿۳۳﴾
ای گروه جن و انس، اگر می‌توانید از کرانه‌های(1) آسمان و زمین گذر کنید [تا از مجازات خدا برهید]، پس گذر کنید؛ قادر به گذر [از مجازات] نخواهید بود، مگر با قدرتی [ناشی از ایمان و عمل صالح]؛
سوره رحمان (55) آیه 33
صفحه
532
سوره
رحمان (55)
آیه
33
1
اقطار: جمع قُطر: نواحی، کرانه‌ها.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۳۴﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!
سوره رحمان (55) آیه 34
صفحه
532
سوره
رحمان (55)
آیه
34
يُرْسَلُ عَلَيْكُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَ نُحاسٌ فَلا تَنْتَصِرانِ ﴿۳۵﴾
شراره‌ای از آتش و ذرات جرقّه(1) بر شما باریده می‌شود که [در برابر آن] قادر به دفاع نیستید؛
سوره رحمان (55) آیه 35
صفحه
532
سوره
رحمان (55)
آیه
35
1
«شواظ» به شعله شدید و پرالتهاب که دود و ناخالصی در آن نباشد، گفته می‌شود؛ و «نحاس» جرقه‌هایی است که از آتش می‌جهد.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۳۶﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!
سوره رحمان (55) آیه 36
صفحه
532
سوره
رحمان (55)
آیه
36
فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّماءُ فَكانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهانِ ﴿۳۷﴾
آنگاه که آسمان بشکافد و همچون روغن گداخته سرخ فام گردد [رستاخیز آغاز خواهد شد]؛
سوره رحمان (55) آیه 37
صفحه
532
سوره
رحمان (55)
آیه
37
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۳۸﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!
سوره رحمان (55) آیه 38
صفحه
532
سوره
رحمان (55)
آیه
38
فَيَوْمَئِذٍ لا يُسْئَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَ لا جَانٌّ ﴿۳۹﴾
در آن روز انس و جن [کارنامه روشنی دارند و] مورد بازجویی از گناهانشان قرار نمی‌گیرند(1).
سوره رحمان (55) آیه 39
صفحه
532
سوره
رحمان (55)
آیه
39
1
تناقضی با آیه 24 صافات(37) ندارد؛ چرا ؟
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ﴿۴۰﴾
پس کدام یک از مظاهر قدرتِ صاحب‌اختیارتان را انکار می‌کنید؟!
سوره رحمان (55) آیه 40
صفحه
532
سوره
رحمان (55)
آیه
40
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ ﴿۴۱﴾
بزهکاران از سیمایشان شناخته می‌شوند(1)، و از پیشانی(2) و پاها گرفته می‌شوند؛
سوره رحمان (55) آیه 41
صفحه
533
سوره
رحمان (55)
آیه
41
1
به آیات 40-42 عبس(80) توجّه فرمایید.
2
نواصی: جمع ناصیه: پیشانی.